niezmiennie

[MIROSŁAW C.]

 

słuchając świerszczy i poświstywania wiatru

wśród jedwabnych draperii

następuje ceromonia karmienia i pojenia zmysłów

 

patrzę smakuję dotykam i spaceruję

po dobrze określonych muślinowych trajektoriach

gdzie otwierają się kwiaty

niczym kwitnące ogrody królowej Saby

tak jakby przed chwilą pomalowali je boscy koloryści

 

od dziś do końca świata chciałbym ukryć swój skarb

przed wszystkimi oczami

 

[Waldemar_Talar_Talar]

Witaj -  lubię takie wiersze pachnące życiem - 

                                                                                         Pzdr.

[Natuskaa]

Nie wszystko powinno być na widoku.

Piękny wiersz.

 

Pozdrawiam :)

[MIROSŁAW C.]

@MIROSŁAW C. Dziękuję bardzo za wszystkie ślady zainteresowania, pozdrawiam. 

[poezja.tanczy]

@MIROSŁAW C.

Dla tu skarbów, i na strony

Pokój dalszy, podzielony

 

Świetny wiersz

Gratuluję

 

Pozdrawiam miło,

M.

[MIROSŁAW C.]

@poezja.tanczy Dziękuję za prenumeratę :) Pozdrawiam. 

[andreas]

@MIROSŁAW C.

Czy to nie trochę egoistyczne, ukrywać skarb przed wszystkimi oczami...

[MIROSŁAW C.]

@andreas

"Ego jest jak mała małpka, która wkłada rękę do słoika, chwyta banana i nie może wyciągnąć ręki. Nie ma niczego złego w małpce, słoiku, ani bananie. Złe jest przekonanie, że traci się, wypuszczając coś z ręki." 

 

Pozdrawiam.