Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zmęczenie


Rekomendowane odpowiedzi

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Powiem Ci, że wcale się nie czai tylko wali po łbie ile wlezie... Przyznaję się, że bardzo często bywam bezradny i naprawdę bardzo często opadają mi ręce na ludzką głupotę i krótkowzroczność.

A ja generalnie pracowałem w ciszy i całkiem mi dobrze było w ten sposób :-)

Ostatniej niedzieli dostrzegłem ciszę, prawdziwą ciszę z wyjątkiem natury oczywiście. I było pięknie. Oby więcej takich dni.

 

Bardzo dobry i ciekawy wiersz.

Pozdrawiam serdecznie :-)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Tectosmith Dziękuję. Powiem szczerze, że naprawdę bardzo często chciałoby się uciec od wszędobylskiego szumu, ale się po prostu nie da. Przebodźcowanie towarzyszy mi od bardzo dawna i skutkuje wielokroć kompletnym roztopieniem umysłu, czy wyłączeniem wtyczki.

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

W poprzedniej pracy miałem ciszę absolutną i to było po prostu cudowne.

 

Dokładnie tak, oby więcej. Natura kompletnie mi nie przeszkadza. Szum drzew, śpiew ptaków - to bardzo kojące dźwięki, ponieważ nie świdrują umysłu. No, ale na osiągnięcie ciszy mam swoje sposoby: słuchawki budowlane, wygłuszające. Sprawdzają się doskonale. Zdarza się nawet, że w nich sypiam. :)

 

Edytowane przez Wędrowiec.1984 (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

zgrabnie chyle kapelusz:) niebezzasadne refleksje oby ta próżnia- nie była jakimś remedium na bezradność , bo może to przybrać kierunek patologiczny. Za beztroskim dzieciństwem najczęściej tęsknimy. za tym światem jak my byliśmy mali .

wszystko było zabawa i byli rodzice zwłaszcza wolność czuć było na wsi, sielankę, beztroskę ,orzechy laskowe, szum wiatru, i smak słońca  można by za siła młodości tęsknić bez końca - poruszające strofy- dziękuję.

Edytowane przez T.O (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@T.O Dziękuję również, no i owszem, wychowałem się na wsi. Co prawa wiersz nie jest o młodości, a tęsknocie za ciszą w naszym współczesnym życiu, lecz właśnie teraz, czytając Twój komentarz, przypomniało mi się wiejskie dzieciństwo. :)

@Ewelina Tak, wiem o czym mówisz, choć należę do osób, które rozstroić może nawet tykanie zegarka. No, ale cóż? Słuchawki na uszy i jedziemy z szumem własnych myśli, ewentualnie doskonale słyszalnym pulsem. :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Pięknie napisany sonet o sprawach, które dotykają wielu. Jesteśmy bezradni, jako jednostki, ale także znaczna część narodu, skonfliktowanego i wziętego w kleszcze przez......Nie da się przed tym zamknąć, ani uciec, także przed przekrzykiwaniami i nienawistnymi oskarżeniami, używanymi dla zdobycia / utrzymania władzy. .Bezpiecznego, cichutkiego świata też nie ma, bo jedni chcą zabrać życie, kasę, a rodzimi autokraci wolność, co, wyjaśniam, dotyczy bardzo wielu krajów świata. Szczerze, też jestem tym zmęczony, bo nie wierzę w pozytywne rozwiązanie. 

Ci na Bliskim Wschodzie, Korei Północnej i wielu innych też nie mają gdzie się schować, co jest faktem, ale nie pocieszeniem.

Podsumuję, świetny, mądry wiersz, uniwersalny i na czasie. Pozdrawiam. .  

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Alicja_Wysocka Dziękuję, bardzo mi miło. Wygląda na to, że podobnie rozumujemy. Co do wyciszenia, nie lubię stoperów, bo to jednak ciało obce w uszach, które w dodatku wciąż czuję. Próbowałem, nie sprawdziły się. 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

W przeróżnych uniwersach cyberpunkowych, człowiek ulepszany jest za pomocą wszczepów, dających dodatkowe zdolności. Wielokroć myślałem sobie, a może by tak zaimplementować sobie jakiś wyłącznik słuchu? 

 

Serdeczności :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Wędrowiec.1984

Musiałam się przyzwyczaić do stoperów, mieszkam przy bardzo ruchliwej ulicy, pomagają szczelne okna, jednak nocą lubię chłód i powietrze.

Najgorzej było w szpitalu, chrapią, sapią, kaszlą, skrzypią... no koszmar jakiś

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Też bym chciała,

dzięki :)

 

 

 

 

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

O widzisz, prosiłbym jeszcze o implant anonsujący rozmowy telefonicznie, z informacjami o:

- temacie rozmowy,
- nastroju rozmówcy.

 

Najlepiej gdyby anons przychodził minimum 20min przed rozmową. Pozwoliłoby to zastanowić się nad możliwymi rozwiązanymi i kierunkami rozmowy telefonicznej.

 

Tak, nie cierpię rozmów telefonicznych. Ich natychmiastowość, przy częstej niemożności głębokiego zastanowienia się podczas rozmowy, jest stresująca i nierzadko po prostu wyłącza mi zasilanie. :-D

 

Edytowane przez Wędrowiec.1984 (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • A więc usiądź tu. Wskazuję gestem puste krzesło. Przy stole. Przy tym stole z uschniętą różą w wazonie pękniętym na wpół.   Za oknami wiatr szeleści i szumi.   Snuje jakąś opowieść pośród drzew.   Pośród drzew rozchwianych w szpalerze.   Wśród topól, kasztanów…   Wśród nocy…   W pustym pokoju słońce wiszącej lampy. Zakurzone, szklane klosze z cmentarzyskiem czarnych much.   Wiszący nade mną ciężar śmierci. Nad nami.   A więc siada na krześle.   Otwiera usta, jakby chcąc coś powiedzieć.   Chwilę się zamyśla. Zamyka je znowu. Zaciska mocno, ukrywając wzruszenie. Tak, jak się widzi kogoś bliskiego po wielu latach.   I nic.   Jedynie szum dojmującego milczenia białej ciszy.   Zdawać by się mogło, że nie ma tu nikogo. Bo to prawda. Albowiem prawda. Tylko głód wyobraźni owiewający pajęczyny na jakichś nachyleniach ścian, załomach, mansardach, nieskończonych amfiladach pokoi oświetlonych kinkietami świec…   Ale mówi coś do mnie. Mówi zbudzonym cichością głosem. Takim płynącym z daleka rzeką czasu.   Niedosłyszę. Albowiem zagłusza go piskliwy szmer wzburzonej we mnie krwi.   A więc mówi do mnie, poruszając bladymi jak papier ustami.   Wyodrębniam ze słuchowych omamów niewyraźne słowa.   I próbuję ująć jej dłoń, którą trzyma na stole przy talerzu z okruchami czerstwego chleba.   Dłoń aż nazbyt chudą, aby mogła należeć do świata żywych. Doskonale nieruchomą.   Nie mającą już tego blasku, co kiedyś.   Kiedy skupiam się w sobie, aby jej dotknąć, cofa ją nieoczekiwanie.   I patrząc się na mnie tym wzrokiem wyblakłym śmiercią, mówi szeptem, nie-szeptem, głosem jakimś dalekim: „Wybacz, synku, ale mogę tobie usłużyć jedynie wspomnieniem”.   I nie mając czasu obrócić wzroku, tylko patrząc się nieruchomo jak kamienne popiersie – rozpływa się wolno w tym deszczu wirującego kurzu.   W melancholii, w bólu nieistnienia.   Mamo. Mamo! Ja wtedy śpiewałem ci kołysankę, wiesz? Tutaj i tam. Nad szarą, lastrykową płytą.   „Wiem, synku, wiem…”.   Poczekaj! Chciałem cię jeszcze tyle…   Odwracam się, ockniony krótkim skrzypnięciem podłogowej klepki. I znowu.   Jakby ktoś na nią nadepnął nieświadomie.   Jakby od czyichś kroków.   Omiatam spojrzeniem pustą otchłań smutku.   (Włodzimierz Zastawniak, 2024-06-03)    
    • Macanie świata chwilą, a każdy wydech jest tak czy inaczej ostatnim, każdy wdech pierwszym – wiedziano o tym 40 tys lat temu, przechowali Eskimosi, zresztą w Genesis mowa o tym samym... Więc pierwszy do mnie mówi, drugi z tym "zapachami ze wspomnień" mniej, bo nie bardzo lubię słowo "wspomnienia" nie posiadając żadnych miłych...    Pozdrawiam :)    
    • Ładne te słowa. Kiedyś zwierzęta także padały, nie tylko w rzeźni. Dawne czasy wyczarowałaś, bardzo ładne.  :-)
    • @Nefretete Przy każdym odczytaniu tych, co wydają  się zrazu wiele nie kryć odkrywa się. Potem wrócę jeßcze. Pozdrawiam :)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Odpowiadam: 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...