Latarnik

[Stracony]

Jestem jak latarnik - zmęczony życiem

Skupiony na ratowaniu świata

Pomyliłem drogi ,bo nie szedłem własną

Nie zapisałem się we własnej historii.

 

Jestem jak latarnik - samotny

Iskra jeno się tli we mnie

Wspomnienie ognia wolności

Nie utrzymałem  żaru w sercu.

 

Jestem jak latarnik – zagubiony

Tylko siedzę i patrzę jak dogasam

Tyle świateł wokół mnie

Nie wiem dokąd płynąć.

[violetta]

może to jest sens, chociaż sensem jest szczęście, czy czujemy się dobrze każdego dnia.

[duszka]

@Stracony Wiesz jaki jesteś, ale nie wiesz - kim... i dlatego nie rozpoznajez swojej drogi. To wyczytałam w Twoim wierszu i poczułam. Pozdrawiam :)

[Stracony]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Lepiej bym tego nie ujął :) Dziękuję za odwiedziny i odczucia :)

(swoją drogą pierwsza zwrotka do poprawy, zgrzyta)

@violetta hmm, może nie trzeba się czuć dobrze każdego dnia,ale trzeba coś czuć każdego dnia .

dziękuję za odwiedziny:)

[Marek.zak1]

Wiersz mi sią podoba, są fajne aforyzmy, ale skojarzyło mi się, zobacz, jaki wpływ ma czasami książka, tu ten Latarnik Sienkiewicza. Samotnych i zagubionych znam sporo ludzi, a żaden latarnikiem nie jest. 

Pozdrawiam

[Wędrowiec.1984]

@Stracony Bardzo prawdziwy wiersz. Cudowny. Kiedyś, dawno temu, rozpaliłem latarnię bardzo wcześnie rano i wsiadłem do łodzi. Popłynąłem na przeciwległą wysepkę, żeby zobaczyć czy zdołam, z pomocą światła latarni, odnaleźć drogę powrotną, gdy już zapadnie ciemność. Wszyscy dookoła mówili mi jak mam tę latarnie rozpalić, nie chcąc nawet słuchać tego, jak ja planuję to zrobić. Nikt nie chciał słuchać, dosłownie nikt, a byłem pewien, że mój sposób jest niezawodny.

 

Wieczorem wsiadłem do łodzi i światła nie było.

 

Jakoś wróciłem, jednakże blizny i rany, których doznałem, rozbijając się o skały i tracąc łódź, zostaną już ze mną do końca życia.

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Latarnicy to raczej nie płyną, tylko wskazują dokąd płynąć.

Taka ich rola.

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - ciekawie piszesz - 

                                                   Pozdr.

[Sylwester_Lasota]

Wiersz ciekawy, ale interpunkcja do poprawy.

 

Pozdrawiam

[Wiesław J.K.]

@Stracony Samo życie! Latarnik wykonywał swoją pracę, często z wyboru, przynajmniej tak mi się wydaje. Treść wiersza obrazuje tak zwaną szarą rzeczywistość większości ludzi na tym świecie.

Pozdrawiam! 

 

*******

Edytowane 22 Lipca 2023 przez Wiesław J.K. (wyświetl historię edycji)

[Leszczym]

@Stracony Ekstra!!! Poeta latarnik !!

[Stracony]

@Marek.zak1 Tak, skojarzenia i wrażenia zostają z nami bardzo długo. Ta nowela Sienkiewicza czekała we mnie od czasów kiedy była przerabiana w szkole do teraz a to baaardzo długo :) Podobnie pamiętam zapach włosów mojej pierwszej dziewczyny zmokniętych na deszczu... 

Dziękuję za dobre słowo i odwiedziny.

@Wędrowiec.1984 Blizny i rany czynią z nas zaprawionych w boju wędrowców. Przechodzimy tyle dróg,aby sprawdzić która jest nasza, a może po prostu całe życie wędrujemy? Czy nadchodzi kres naszej podróży (nie myślę tutaj o śmierci),ale moment kiedy mówisz: tak , to jest moje przeznaczenie ? Dziękuję Ci za trafienie na mój wiersz.Do zobaczenia na szlaku....

 

 

@Rafael Marius Dobry latarnik zna obie role.

Edytowane 23 Lipca 2023 przez Stracony
błąd (wyświetl historię edycji)

[Stracony]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję za dobre przyjęcie. Dopracuję błędy jakie znajdę.

@Wiesław J.K. Tak właśnie. Większość ludzi nie przyświeca samemu sobie, jeśli o tym pisałeś.Dziękuję za odwiedzimy.

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@StraconyPrzyświecanie samemu sobie, nieźle! Myślę, że samokrytyka jest konieczna, ale nie do przesady i odwrotnie. Zawsze dobrze jest, gdy utrzymujemy balans, czyż nie! Dobrze jest, gdy inni nas chwalą, ale jeszcze lepiej jest, gdy sami potrafimy od czasu do czasu sobie "przyświecać".
Pozdrawiam! :-)