Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zgubiona wena


Rekomendowane odpowiedzi

jakby nie patrzeć

tekst się ułożył

nic dodać ująć

schowajmy nożyk

 

i nie wnikajmy

w co zajrzał autor

skoro tekst powstał

więc było warto

 

spojrzał popatrzył

wyostrzył myśli

sercem rozumem

nam oczy mydli

 

jeszcze w rozmowie 

jest bardzo bystry

świecąc po oczach

"cudem z nad Wisły"

 

skończmy domysły

krótko i cicho

bo słodka wena 

jest tajemnicą

:)

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak, otworzę, posiedzę nad nim i zamknę, sfrustrowany, po godzinie.

Taka jest prawda. Bez emocji nie ma poezji, a brak weny wielokroć bywa niesamowicie frustrujący i upierdliwy.

 

PS: Nie cierpię nie mieć weny. Czuję się wtedy taki... pusty w środku.

 

Edytowane przez Wędrowiec.1984 (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Manek Tobie to akurat zawsze się udaje;-) Dziękuję i udanego dalszego tworzenia!

@walvit Bardzo dziękuję za przemiły komentarz. Staram się zawsze pisać tak by każdy mógł coś wynieść z mojego wiersza czy tekstu. Choć czasem różnie to wychodzi.... Pozdrawiam serdecznie!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@ais Z serca powstają najpiękniejsze książki:-) Dziękuję za miłe słowa! Pozdrawiam!

@ais chyba nawet wiem kogo miałaś na myśli odnośnie grafomaństwa hahaha 

@kwintesencja Z drugiej strony może te dni pustki też są potrzebne... Dziękuję i miłego dnia!

@Wędrowiec.1984 Mam dokładnie to samo. Brak weny to tak jakby pozbyć się narzędzi do pracy. Dziękuję za komentarz, miłego dnia!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...