Jak to autochton

[kwintesencja]

 

To był ostatni ciepły dzień

Na drugi czekać nie ma sensu

Bo też i czasu jakby mniej

Gdy się ogląda od ćwierćwieku

 

To samo miasto

 

Puste uliczki, gdzie ten tłum

(Od jutra ostro zakrapiany)

Aż przykro patrzeć, ten sam brud

Się o te same otrze ściany

 

Przy wtórze wrzasku

 

Ranek obnaży ślady burd

(Kto miejscowemu nie wybaczy?)

Trzeba wyjechać, wzbiera żółć

Dobytek skrzętnie spakowany

 

Ale nie warto

[violetta]

@kwintesencja jeszcze ma być ciepło. wkradła się nostalgia, u mnie kolory kapusty na sobie, ale jakie piękne.

[kwintesencja]

@violetta a ja myślami już jestem bliżej zimy... pozdrawiam serdecznie :)

[violetta]

@kwintesencja ja chyba nigdy nie jestem myślami zimy, a raczej wiosny.

[kwintesencja]

@violetta zazdroszczę, wiosna jest dla mnie pełna nadziei, jesień wręcz przeciwnie…

[Nata_Kruk]

... mozliwe, że opuściłabym ostatni wers, ale nie bierz sobie tego do siebie.

To, co w opisie.. można codziennie obserwować.

Pozdrawiam.

[kwintesencja]

@Nata_Kruk bardzo dziękuję, ja z kolei myślałam nad innym ostatnim wersem, nad czymś mocniejszym, ale poszłam ze sobą na pewien kompromis :) gdy człowiek wrośnie w jedno miejsce, to potem wyrywa się z niego z korzeniami i nawet jeśli trzeba, to jakże trudno jest to zrobić!

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam -   fajne pisanie tu widzę - 

                                                                Pozdr.

[Czarek Płatak]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ultra sprawnie zarymowany, o niebanalnej treści. Sprawna technika, jak i temat jakoś mi mocno Tuwima przypomniały. Co, rzecz jasna jest komplementem. 

 

Z przyjemnością odkrywam koleżankę 

[kwintesencja]

@Czarek Płatak porównanie do mistrza Tuwima to chyba największy dla mnie zaszczyt, dziękuję bardzo i pozdrawiam :)

@Waldemar_Talar_Talar dziękuję i serdecznie pozdrawiam :)