Czerwoność

[GrumpyElf]

 

Balonik na sznurku zaciskany w dziarskiej rączce,

nierezolutny a unosi się ku niebu. To cecha niewinności;

wiedzą o tym polne maki, kapelusze muchomorów i usta 

nim zaznają smaku krwi, przygryzając wargę w bólu życia.

 

Wpierw jeszcze karmazynowa szminka odciśnięta na kieliszku bordeaux,

potem szkarłatna koronkowa - wisienka na torcie, która rozpali noc. 

Jednak biedne serce, choćby uderzało w tanga takt, to niekiedy za mało,

by ognistym szeptem stawiać wspólny dach.

 

Także rodzinne obiady z pomidorową i buraczkami na drugie.

Dyskusje rozgrzane do czerwoności i domownicy doprowadzani

do szewskiej pasji. W wersji idealnej - smagana wiatrem biało-czerwona

i bocianie dzioby stukające w niebo, zupełnie jak balonik.

 

Ogniste zachody i pąsowe wschody, zapach poziomek i jaspisowej róży.

A jeśli granaty, to tylko owocowe. Stanowcze nie dla rozdartych ran

i pokrwawionych szat.

 

Choć tych nie brak.

 

Poszlaki wciąż bezwzględnie wiją się czerwoną linią.

Kochasz, cierpisz i umierasz.

Pozostaje miłość.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane 7 Października 2022 przez GrumpyElf (wyświetl historię edycji)

[Wędrowiec.1984]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Czytając odnoszę wrażenie, że jest raczej: rodzisz się, zakochujesz, przychodzi proza życia, godzisz się z nią, stajesz się codziennością, umierasz.

 

Opisałaś schemat, wg którego żyje, mimowolnie bądź nie, mnóstwo rodzin w naszym kraju.

Człowiek ma czasami wrażenie własnej wyjątkowości i ponadinteligencji, a finalnie i tak pożre się ze szwagrem przy stole w Boże narodzenie i do tego przy wódce.

 

A dusza? Później i tak, jak ten balonik, dotknie nieba, lecz jeśli dotyk będzie szorstki, balonik pęknie.

 

Edytowane 30 Września 2022 przez Wędrowiec.1984 (wyświetl historię edycji)

[Wiesław J.K.]

@GrumpyElf

Napisałem w 2001 roku wiersz dedykowany polskim żołnierzom walczącym pod Monte Cassino - "Taniec wokoło czerwieni" o którym przypomniał mi Twój obecny wiersz "Czerwoność."
Zatrzymuję ten wiersz jako jeden z moich ulubionych.

Pozdrawiem Cię serdecznie.

[Marek.zak1]

Ciekawa refleksja o życiu, a mnie o tym sercu, które nie wystarcza, żeby zbudować wspólny dach.  Z tą udaną miłością, to jest udziałem, niewielu, więc trudno uogólniać, bo u większości to raczej trwanie w codzienności i złudzenia, pozwalające ja przeżyć. Pozdrawiam

[iwonaroma]

Bardzo mi się ten wiersz podoba. I kolor ma swoje od-cienie kładące się po różnych stronach życia.

Jak piszesz o tym baloniku unoszącym się, bo jest niewinny  - przychodzi mi na myśl film Vinzenco Natali 'Cube'. Tam giną wszyscy po kolei w tym sześcianie (windzie) (alegoria podróży ziemskiej?), bo każdy ma coś na sumieniu ale unika śmierci i unosi się niewinny autysta (film horror - dlatego przerysowany, ale idea prawdziwa).

Pozdrówka 

 

 

P.s.

I jeszcze pomyliłam w fabule :) bo to nie była winda tylko pomieszczenie, jedno z niezliczonych...

 

 

 

 

 

Edytowane 30 Września 2022 przez iwonaroma
Pomyliłam reżyserów ;) (wyświetl historię edycji)

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - ciekawie piszesz - jestem na tak - 

                                                                                Pozdr.serdecznie.

 

[Czarek Płatak]

Byle kochać szczęśliwie, bo cierpienie zawsze się przy przyplącze. 

Pierwszy raz chyba czytam Twój tekst w tak poszerzonym rozmiarze. 

Jest super. Dobrze nawijasz :] 

 

[Nata_Kruk]

GrumpyElf(ko)... obnażasz czerwienie życia, naprawdę sporo udało Ci się zebrać w jednej treści. 
Ciekawie 'mieszasz'... i to in plus, są wersy 'uroczowdzięczne' (I- sza strofa), stonowane

(biało-czerwona z bocianami) oraz takie, które dają ostry kontrast,  a tego przecież nie brakuje

w codzienności.   Z drobiazgów.. jn. to zwykłe sugestie
... Jednak biedne serce, choćby uderzało w tanga takt, to niekiedy za mało ....... w tanga rytm, np.
... A jeśli granaty, to tylko te owocowe... to, tylko, te... nie za dużo.? ale za to bardzo precyzyjnie... :)
Bardzo ciepło kończysz... pozostaje miłość... oby, oby... choć i w niej, i kochanie, i cierpienie.

Pozdrawiam.

Edytowane 30 Września 2022 przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)

[goździk]

@GrumpyElf Proza życia pod przykrywką poezji. Może ostatecznie pozostaje miłość, ale mnie po przeczytaniu wiersza pozostaje cierpki posmak smutku. Każda strofa, fraza trafia w czuły punkt. Ładnie :) 

[GrumpyElf]

@NNN Mam pewne wyobrażenie na temat Twojego wcześniejszego nicka i pragnęłabym się nie mylić. 

@goździk Tak się zastanawiam czy znalibyśmy smutek gdyby nie znajomość miłości właśnie. Dzięki :)

@Nata_Kruk Hej Nata :) Odnoszę się do tanga jako tańca, a w takowym odlicza się takt. Natomiast druga wskazówka na pewno słuszna, też mi to 'te owocowe' trochę wadziło, ale chciałam aby wybrzmiało precyzyjnie, co zresztą wyłapałaś

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Teraz widzę, że zbyteczne, zmieniam. Dziękuję Ci, że mnie czytasz. Ściskam. 

 

 

 

@Czarek Płatak Ten tekst na moje standardy jest tak długi, że aż mnie zmęczył, jednak sam się zaprosił w takiej formie :) 

Uśmiecham się, że znośna nawijka :) 

@Waldemar_Talar_Talar Dzięki za czytanie i pozdrawiam z uśmiechem, Waldemarze. 

[[email protected]]

@GrumpyElf Czerwoność z pośladem wojny,
                         cisza... byle świat był spokojny.
 

Pozdrawiam Elficzko, dobrego dnia.

[Krzysztof_Kurc]

@GrumpyElf Szkoda że koniec tekstu graficznie jest oderwany od reszty. są przecinki, kropki, a wygląd wbrew pozorom ma duże znaczenie. Pozdrawiam. kkk

[GrumpyElf]

@iwonaroma Dzięki za ciekawe nawiązanie do Cube, nie widziałam tego filmu, a brzmi intrygująco. 

@WiechuJK Twój wiersz jest piękny, musiałeś być w jakimś szczególnym stanie, aby tak oddać tragiczność sytuacji. Dziękuję, że się ze mną nim podzieliłeś. 

@Wędrowiec.1984 Zachwyciłeś mnie kontynuacją myśli z wiersza :) 

"A dusza? Później i tak, jak ten balonik, dotknie nieba, lecz jeśli dotyk będzie szorstki, balonik pęknie."

[GrumpyElf]

@Krzysztof_Kurc Te przerwy, przynajmniej w zamiarze, powinny dawać przestrzeń na wybrzmienie znaczenia. Co sugerowałbyś połączyć? 

[Krzysztof_Kurc]

@GrumpyElf Nikt nie lubi jak ktoś inny grzebie w tekstach, przebudowa wiąże się ze swego rodzaju dewastacją, nawet przy zachowaniu wszystkich pierwotnie użytych słów. Dlatego nie wiem czy chcę się narażać na Twoje oburzenie zmieniając układ wersów :)

[GrumpyElf]

@Krzysztof_Kurc Chciałabym się kiedyś oburzyć z takiego powodu, ale obawiam się, że to niemożliwe :) Pozdrawiam!

[Krzysztof_Kurc]

@GrumpyElf Ok, jutro spróbuję wzbudzić oburzenie. :)