Kraina melodii

[Triengel]

Kiedy zamykam oczy
Ląduję w zupełnie innym świecie
Gdzie melodia życia się nigdy nie kończy
Wokół zawsze inne brzmienie
Od gitarowych strun po anielski chór
Gdy zmęczony życiem tu przychodzę
Na trawie się położę
I w dźwięk natury się wsłuchuje
Jakże piękny, jakże spokojny...

Potem w stawie się wykąpię
Gdzie rozgrzane słońcem ciało schłodzę
Zanurzam się i dopływam aż do dna
Powietrzem się przejmować nie muszę
Muzyka me płuca tlenem wypełnia
Zawsze udaję się pod tą samą muszlę
Operą go również tu zwą
Wodne nimfy dziś swój występ mają
Ich śpiew otulił uszy me
Ah, jakież one były wspaniałe
Aplauzy nie miały końca...

Są tu też miejsca opuszczone
Gdzie żadna nuta się nie przedostanie
Tak mroczne i tak głuche
Że każdy kto tam wejdzie
W mig w obłęd popada
Stracone już istoty wolności nie doznają
Uwięzione w świecie rzeczywistym na zawsze pozostają...

Nie lubię i też nie chcę
Opuszczać tego świata
Budzić się i wracać
Tam gdzie nie powinno mnie być
Zapomniany przez ludzkość
Zawsze tak się czułem
"To tylko parę godzin"
W głowie to powtarzam
A pod koniec dnia
Kiedy kończy się ma praca
Umyty i gotowy do spania
Szczęśliwie zamykam oczy
I znów do krainy melodii wracam...

[Kwiatuszek]

@Triengel Piękna ta kraina melodii:-) Pozdrawiam. 

[duszka]

@Triengel  Ta kraina, to jakby miejsce duchowego oczyszczania.., kraina czystej prawdy. Zabierz jej zawsze trochę ze soba i rozdaj temu światu. Potrzebuje tego :)

Pozdrawiam!

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ale dla marzycielom takim jak ja to nie grozi