Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nie tak jasny poranek
i nie tak ciepłe mleko
(jeśli nie rozleję)

inny zupełnie
kwaśny smak powietrza
zmieniłam uczesanie
tak na wszelki wypadek
ust też już nie maluję
(podobno pomaga)

w talerzu pestki dyni
a na nich nie moja
zaschnięta dawno ślina
meble
idealne do ocierania
(wycierać widzisz
jakoś mi się nie chce)

poduszka w pasy
awansowała
na główne źródło
bliskości
(teraz się suszy)

jest jak dawniej
jest dobrze
tylko trochę
inaczej

Opublikowano

może i kapitalne, ale delikatnie mówiąc — parę razy już ktoś podobnie napisał
ale proszę się nie przejmować moją opinią, bo, jak to podsumował jeden z forumowiczów, moją ambicją jest wymyślanie nowych znaków przestankowych — czyli paranoja do kwadratu
pozdrawiam

Opublikowano

Martyno! Do mnie trafia jak nabardziej.... I tylko za Izą potwierdzę, że ze śliną też dla mnie za daleko... Tytuł przekorny dla mnie może być!
Ogólnie podoba mi się i przesyłam uśmiechniętego plusa z pozdrowieniem!
Asia

Opublikowano

Dzięki Jay ze wpadłeś..widzisz,ja nie mam chęci nic zmieniać, poezja teraz zejdzie na dalszy plan..albo zwyczajnie będzie pisana dla tych którym naprawdę chcę ją dać..
od dziś wielka zmiana..pozdrawiam pełną piersią i zmykam łapać dni i spisywać poezje na obłokach,drzewach i ludzkich twarzach..nie na wirtualnym papierze
ściskam

Opublikowano

No, niestety udzielił mi się nastrój. Mógłbym powiedzieć, że jest super (czy jak wolisz: rewelka), ale zamiast tego posiedzę tu z Tobą, pomilczę —————

Co do wiersza... Jest jak dawniej — dobrze a jednocześnie trochę inaczej. Pozdrawiam cicho. // fu

  • 2 miesiące temu...
  • 3 lata później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kocham przy Tobie milczeć, tulić się do Ciebie, jakbym nie miał matki Nienawidzę ciebie słyszeć, dotykać cię to kara za odwrócony krzyż Kocham Cię tak mocno, że wsiadłbym z Charonem do łódki, aby przebyć cały Styks, lecz nie odwrócę się   Nienawidzę braku gracji, twej krwi i wersów pełnych łoju do mnie Kocham Twoje rady, głos Twój prowadzi mnie do wyjścia z wykrotu Nienawidzę cię za dyby, które gruchocząc mi kolana, podłączyły thymatron na apetyt życia, opluwając mnie w lochu   Kocham Cię tak, że nieważne jest, czy pachniesz zmierzchem, trawą po ulewie, smogiem czy obłokami z szarego mleka Nienawidzę cię, bo gdy spałem obok ciebie, ukradłaś mą lirę i biografię Orfeusza Kocham Cię tak mocno, jakby wszechświat zmniejszył się do naszych objęć, a czas zdziwił się, że zegar nie tyka, wszyscy byli w pracy, a myśmy wybrali wagary od życia   Zła siostra Miłości w końcu się poddała Biegniemy tą plażą, już się nie chowając Igła magnetyczna odszukała zorzę i dziewiczą dróżkę, życie Nam zwracając, lecz…   czy to wszystko nie było tylko w listach naszych, mirażach o kąpieli w Gangesie młodości i czy zaraz spoceni nie otworzymy spojówek, budząc się przy złej siostrze Miłości?
    • @aniat. Ładnie się to harmonizuje: nastrój – dźwięk – obraz; szkoda, że odpuściłaś w rymy w ostatnich wersach, cztery mogłyby się zgrać.
    • Zrównają cię z ziemią. -No, chłopie, nie mów, że klasyczna? Robić, robić, robić! Wybebeszą z ciebie wszystko co wyższe, wszystko co nie pragmatyczne. Żreć, żreć, żreć! Wykpią słabości, wszystkie twoje samotności. Pieniądz, pieniądz, pieniądz! I będą ciągnąć za kostki w dół, implementować ci pustkę, agitować swe plebejskie nawyki. Umniejszać wszystko, smagać cię codziennie po mózgu parszywymi jęzorami parzącymi jak pokrzywy, okraszając to wszystko żarcikami podszytymi rzadkim kałem i opowieściami o jebaniu, najebaniu się, pojebaniu i dojebaniu sąsiadce i jej córce- i to wszystko wygłoszone z chwałą jakby to była nobilitacja.  I przylega do ciebie ten Nietzscheański wyziew. Jan Pelc wróży ci przyszlość; takie jest życie, słabiaku.  Sygnał, 5 nieodebranych, nie pójdziesz już tam- postanowione. Nie zostaje za wiele: Decasia, Ladoni, Górecki, tory, las, ambient, człowiek słoń i Curtis- a to wszystko ponad dekadę później niż planowałeś.
    • @Gosława Pokochają siebie to i Ciebie polubią -:)Wszak tu poetyckie dusze tu się spotykają …nawet jak rogate-:)Dobrej nocy

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Migrena bardzo dziękuję

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...