Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

księżyca okruchem zniesionym na ziemię
prysł czar dobrych wróżek i wiara w zaklęcia,
dla nauki krok w przyszłość, przed którą, jak w ciemnię,
schowali pomniejsi przeszłości, czas sędzia
wyroku nad różą był pewien i w zgodzie
z książęcym nastrojem marudził w ogrodzie

i kując godziny o kolce, drwił z płatków,
co rosły do lotu w pobliskie otchłanie,
w chaosie znaczonym frędzlami rabatów
pył myśli zawodził owadów krzątaniem,
glob czapy nie zsunął w dzień dobrym zwyczaju
trafiania w owoce z drzew skazy do raju,

ksiąg mylne rachunki złożone w minerał
do dech i żelastwa, tytanią siłaczką,
pachniały magnezem, aż sędzia zacierał
wskazówki w paragraf – z ustępów jął płatkom
zawijać przestrzenie i z kartek podszytu
sen zamknął w kryształu krztę armalkolitu.

Opublikowano

Totalnie bard z tych szlachetniejszych :) Jakby wszsytko sprowadzało sie do wędrówki Kogoś Zapalającego i Gasącego Lampy i jego obserwacji przy tym... Najwyżej tylko utwierdziłbym średnikami, gdzie zbyt lotnie od przecinków. Pozdrawiam.

Opublikowano

Wiesz, Messalinie, wcześniej pomyślałem, że dałbym klarujące średniki po "przeszłości" i "krzątaniem" - ale kiedy przeczytałem to sobie dziś głośno, zachwiały mi one równowagę melodyczną... Więc chyba dla tych względów wycofam się z propozycji. Pozdrawiam ciepło!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...