Edward Stachura

[Koziorowska]

proszę przyjdź z tobołkiem

pełnym ususzonych dziesięcioleci

w imię mojego krzywego ciała

 

wróć z ostatnią niespełnioną granicą

marzeniem ze złamanym językiem

dotknij moich nagich powiek

 

zostawiając odciski

podobne spowszedniałej kromce

w zębach trzymasz krzyż

 

sięgający najwyższych znamion gwiazd

choć śnię skrupulatnie i na złość

jątrzącym się ciemnościom

 

oczekiwanie wyrzyna się

u wezgłowia niczym mleczny ząb

czeka na ciebie cała moja jaskrawość

 

jak każdego świtu spodziewam się

plam twoich kroków na moim całunie

na przedeptanych powrotach

Edytowane 11 Kwietnia 2021 przez Koziorowska (wyświetl historię edycji)

[Leszczym]

@Koziorowska nie znam twórczości Edwarda Stachury, cały czas planuję po nią sięgnąć, ale ciągle mi się nie składa, tym niemniej widzę w Twoich słowach przepiękny wiersz. Brawo, duże brawa właściwie:))

[Koziorowska]

@Leszczym Jeśli chodzi o mnie, to jestem zakochana w twórczości E. Stachury. Serdecznie ją polecam. :) Co do mojego wiersza - dzięki, jest mi bardzo miło. Pozdrawiam! :)