Ufam wbrew i też na przekór

[duszka]

 

 

żeby mi nie pękła głowa

żebym wyszła

z kąta

odsłoniła

oczy

dała się zaskoczyć

ufam

 

aż do uśmiechu

 

 

[Pan Ropuch]

@duszka bądź pozdrowiona Duszko wychodząca z ufnością i to z samego kąta. 

 

Pozdrawiam

Pan Ropuch

[[email protected]]

@duszka Oczy... nosek i usta...

                    bo atmosfera zbyt duszna.

Pozdrawiam Duszko, miłego dnia.

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - kolejne zacne pisanie - 

                                                           Pozdr. 

[duszka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Bądź serdecznie pozdrowiony, miły komentatorze :) I dziękuję :)

 

Tak, ostatnio chyba piszę bardziej konkretnie, ale nie odcinajac sie od sfery duchowej, bo tego to już chyba nie potrafię :) Dziękuję Ci, pozdrawiam i również życzę miłego dnia :)

 

 

Bardzo się cieszę :) Dziękuję, Waldemarze i pozdrawiam :)

 

 

Bardzo dobrze trafiłeś w mój zamysł :) Ostatnio odkrywam to w sobie i powiedziałabym, że ten heroizm odczuwam jako podyktowaną miłością do życia i świata odwagę... Wtedy uśmiech jest szczery. :)

 

Dziękuję Ci za wnikliwe czytanie, cieszy mnie :) Pozdrawiam!

 

@Wątpiciel@Karina Westfall @Antoine W @lena2_ @huzarc Serdeczne podziękowania i pozdrowienia Wam wszystkim! :)

 

 

Edytowane 15 Stycznia 2021 przez duszka (wyświetl historię edycji)