Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję za pełnię zrozumienia. 

Zaskoczyłeś mnie tym Świtem. Ale kiedy o tym przeczytałem, a później oba teksty jeden po drugim rozumiem co miałeś na myśli. Pewne rzeczy, choć staram się wszystko wnikliwie kontrolować tej kontroli zdają się wymykać i po prostu dzieją.

Jeśli tekst mógłby pomóc jakkolwiek, komukolwiek pozostaje mi się cieszyć. Wiem, że to nie jest osamotniony głos na głuszy polskich osiedli, a chór, ale każdy z tych chórzystów na pewno czuł, a może nadal czuje się w tej smutnej piosence osamotniony.

Ból zresztą przeżywa się na ogół samemu. 

 

Samego Dobrego Radek

Racja z tym romantyzmem u trudnych gówniarzy :)) Sami tacy :) 

Dzieci potrafią zapamiętać zadziwiające szczegóły (pewnie jeszcze nie jeden wcisnę w wersy). 

A, że forma taka. Próbowałem klasycznie dla siebie związać tą opowieść, ale nabierała jakiegoś głupiego nadęcia i patetyzmu. A to przecież simple story jakich milion. 

 

Uściski i Samego Dobrego w Nowym 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Racja. Wszyscy je popełniamy. Na szczęście nie wszyscy tkwimy w nich uparcie. 

Piszesz, że zapach utrzymywał się dwa miesiące. Podobno nasza pamięć to właśnie zapachy najskuteczniej utrwala. Zapach spalenizny zawsze niesie mi skojarzenia z alkoholem, jakąś patologią, nieprzytomnym z upojenia (nie tylko wówczas) ojcem. Nie wywietrzał chociaż upłynęło już tyle lat. 

Z pozdrowieniami 

 

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • niech cię nie unosi w przestrzeń bez dna, gdzie sucho i wieje chłodem. pomyśl razem ze mną o obrazach za blokadą, utajnionych, zdjęciach-półkownikach w głębokim archiwum, których nie widzimy z powodu działania najbardziej parszywej cenzury: złego czasu. a potem  – o metaforze-pokrace, co wyrodziła się z potrzeby opisania słodko śpiącego na fotelu, zwiniętego w kłębek Kryspina (chciałem tak na szybko stworzyć coś o kotach, miało być poetycko, ale naturalnie bez egzaltacji, dumałem, dumałem, nagle z podczaszkowego prądu wyskoczyło: "koty zwijają talerze"). cierpliwości, kochanie. oto przyszłość: naciskam guziczek, odsuwa się przegroda  – i wypadają kolorowe kadry nas dwojga. koty rozwijają talerze (przenośnia do śmiechu. przenośnia do innego świata).
    • @Tectosmith żeby cokolwiek napisać o inkwizycji trzeba mieć wiedzę historyczną a nie z memów na facebooku, bzdury piszesz kolego i nie na temat w dodatku

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       to zdanie powyżej dotyczy również Wiesława J.K. - brakuje wam panowie wiedzy historycznej,którą posiada Annna2
    • Powracam myślą w tamte czasy jak co roku w porze późnej jesieni kłosy zbóż znowu latem jakby ze złota się złocą na tych polach nowe ziarno się rodzi gwiazdy srebrzą się cichą tak spokojną nocą a przecież i słońce radosne też już wschodzi kiedy dzień co każde rano budzi się od nowa i jak ogień płonie gdy zachodzi czerwienią orzeł rozpostarł skrzydła już leci w stronę nieba to rocznica jest polska nasza listopadowa raduje się bardzo serce poety znów natchnione krwawiło tyle razy aż pozostały blizny na stole pachnie znowu bochen chleba zasnęli tylko snem wiecznym nasi bohaterowie pochowani w grobach u matki Ojczyzny historia dzisiaj ich oceni i o nich nam wszystko opowie Bóg w święty dzwon w dzień oznaczony uderzy dziękczynienia hymn dzisiaj za to mu śpiewamy nowe obrazy poświęcimy w rzeźbione misternie ramy za wiekowe ziemie które wróciły do Macierzy na zawsze tu pozostaną gdzie polskie powstało plemię    
    • @Maksymilian Bron To jest wiersz, kto nie wstydzi się tęsknić. To wiesz o uczuciu, które pamięta nie tylko miejsca, ale temperaturę ich światła. Jest w nim czystość, nawet jeśli słowa niosą w niej rany.
    • @lovej Od miłości bolą kości:) pozdrawiam 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...