Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Północna Ulewa

myśli kości
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

myśli kości

myśli kości

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Północna Ulewa 

 

Kropla rosy spada z trzciny 
o spokojnym poranku, po Północnej Ulewie
księżyc, w pogoni za słońcem, 
rozpaczliwie wędruje po niebie;
upada, bez względu na siebie. 

 

wpada w pułapkę, wpatrzony
w pejzaż wschodu słońca:
połączenia ust powolnych, splecionych z przędzy,
wplatania się pomiędzy te głębokie, błogie więzy,
jak trzcina cukrowa frywolnych zachowań 
lecz zamiast wśród wschodu,
skończył na północy, pół nocy przepadło:
upada nam księżyc. 

 

Między pieśnią złamanych kości
i płuc zatopionych w słowach,
za których szczyty, księżyc się chowa,
w tańcu wiruje ta jedyna, samotna. 

 

O, trzcino cukrowa, służ mu za wiatrowskaz,
gdy zagubiony chłopak,
będzie płynąć łodzią,
czyli będzie iść na nogach,
a jej kolano w tańcu 
będzie zwinnie meandrować,
pejzaże wciąż malować,
wabiąc go w swe słowa


Przesyłać mu swą miłość, wraz z kroplami deszczu,
karmić go, jak morze, mądrościami wieszczów
o legendarnych językach,
co zaprowadzą nas do sensu, 
ulewać biżuterię ze stłuczonych diamentów,
wyłowionych z morza. 

 

Ulewa gasi pożar, który zniszczył trzciny
a księżyc, jako chłopak
upadł dla dziewczyny. 

 

Trzeba było słuchać 
ciem z szali leciwych;
chciwość jawi się w blond włosach
i tanecznych pozach,
a on był bardzo chciwy. 

Edytowane przez myśli kości (wyświetl historię edycji)
1
  • 2 miesiące temu...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Łukasz Wiesław Jasiński
      ktokolwiek

      Przez Łukasz Wiesław Jasiński · Opublikowano

      @Roma     Łukasz Jasiński 
    • P.Mgieł
      List do A

      Przez P.Mgieł · Opublikowano

      pamiętasz, A.? jak pachniało tanim winem i deszczem a my myśleliśmy, że jesteśmy poetami tylko dlatego, że baliśmy się życia. twoje włosy kleiły się do policzków jak ciche obietnice, których nie dotrzymuje nikt, a ja paliłem jednego za drugim jakby dym mógł wypalić tę pustkę, która zostaje po miłości. mówiliśmy, że świat nas nie rozumie, ale prawda jest taka, że to my nie mieliśmy nic do powiedzenia. tylko ten kurz w gardle, i noc za długą, by w niej zasnąć. dziś siedzę sam przy oknie, niebo ma ten sam kolor co twoje oczy, kiedy mówiłaś „zostań” — a ja, idiota, już odchodziłem. czasem włączam tę samą piosenkę, co wtedy, i myślę, że gdybyś była obok, też byś milczała. bo o czym tu mówić, kiedy nawet cisza nie ma już sensu. — ten list nigdy do ciebie nie dojdzie, A., bo wszystko, co miało znaczenie, umarło zanim nauczyłem się je nazwać.
    • jan_komułzykant
      Babo, aby baobab.

      Przez jan_komułzykant · Opublikowano

      Przeżywa? A wy, że z RP?
    • Łukasz Wiesław Jasiński
      ktokolwiek

      Przez Łukasz Wiesław Jasiński · Opublikowano

      @Roma   Wbrew powszechnej opinii - u nas - Polaków - istnieje coś takiego jak gen wojny, niech pani zapamięta: nigdy, dosadnie - nie służyliśmy nikomu, otóż to:   Check out this video from this search, niech żyje brygada świętokrzyska

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Walcząc z Sowietami, oni postanowili nie poddać się nikomu i przedrzeć do armii polskiej na Zachodzie. Ponad tysiąc karnych zdecydowanych na wszystko żołnierzy Brygady Świętokrzyskiej dotarło do Czech. W Holiszowie brawurowo oswobodzili zaminowany i przygotowany do spalenia niemiecki obóz koncentracyjny dla kobiet. Setki uratowanych od śmierci Polek, Żydówek i Francuzek w dowód wdzięczności podarowały im serduszka uszyte z pasiaków. Najwyższe odznaczenie, jakie dostali w życiu. Razem z Amerykanami wzięli do niewoli sztab XIII armii niemieckiej. Generał Patton przywitał ich słowami: „Na Boga, powinniśmy podrzeć te cholerne, podłe porozumienia z Sowietami i ruszyć prosto na wschodnie granice”. W tak fascynujący, emocjonalny i pełen humoru sposób, może pisać tylko Elżbieta Cherezińska. O patriotyzmie bez patosu, o prawdziwych bohaterach bez bohaterszczyzny. Powieść z iście filmowym nerwem. Niczym "Bękarty wojny" i "Złoto dla zuchwałych". Powieść o tych, którzy nie poddali się nikomu
    • Alicja_Wysocka
      Upiorny Twist w piwnicy

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Migrena A ja myślałam, że ona tam była z Tobą w tej oliwkowej mini :)))  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...