Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Anno... chciałam jakby ucięcie tematu w puencie, tu wola odbiorcy, jak się nie zatrzasnąć. Dziękuję Ci.

                        

Kot... cieszę się, że spodobał się układ całości, dziękuję za wybranie szczególików. Miło widzieć nowego gościa.

              

Pozdrawiam Was.

Opublikowano

Witaj -  każdemu z nas cząstka siebie  ubywa - tak działa  życie

nikt ani nic tego nie zmieni - a wiersz mi się podoba

mało tego miejscami bardzo...

                                                                                                 Kolorowych myśli ci życzę.

Opublikowano (edytowane)

  Waldku... masz dużo racji, każdemu trafiają się gorsze chwile/sytuacje, bo... tak działa życie...

Życzenia kolorowych myśli zabieram i cieszę się, że treść przypadła.

 

bess_enger... dobrze, że wpadasz z zawahaniem co do wymienionego wersu. Twój zapis może byłby bardziej realny, ale moim zdaniem,  wers z wiersza ma nieco inne znaczenie w kontekście całości...

...chcąc kamieniom twarzy dokleić uśmiech....

i Twoje...  "chcąc kamieniom dokleić uśmiech twarzy" ....  

dwa zdania, niby to samo, ale nie do końca, tak myślę. Wybacz, ale chyba zostawię jak jest.

 

 Dziękuję Panom za zostawione słowa, pozdrawiam.

 

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Jednym ubywa innym przybywa, kolejni mają maski na każdy dzień tygodnia.

 

A ci czujący życie wrażliwiej spinają się najbardziej, zanikając lub zamykając się w sobie z mijającym czasem,

 

bo grunt pod nogami coraz częściej gdzieś bezpowrotnie umyka.

 

Świetny Nato, jak to u Ciebie.

 

Pozdrawiam. :)

  • 2 tygodnie później...
Opublikowano

Bardzo ładny liryk Natka. Spokojny i wyważony. Niestety wszystkich nas ubywa, wszystko tak jakoś się rozkłada, oddala, ale najważniejsze w tym jest to, żeby nie ulegać, nie doprowadzać do stanu zwątpienia. Brać z życia jak najwięcej dobrego, dzielić się uśmiechem i radością. Twoja peelka to rozumie, dobrze że to jeszcze nie impas. Pozdrawiam. 

  • 2 tygodnie później...
Opublikowano

                               Dziękuję Wam za miłą niespodziankę w postaci kolejnych odwiedzin.

Czarku...chyba każdego peela/peelkę dopadają czasem przesilenia,  niekoniecznie sercowe... :)

 

Liryku... wobec tego niech 'żyje', z lampką dobrego wina tuż obok... ;)

 

Tetu... tak, wszystkich nas ubywa i ciągle uczmy się, jak łapać te przyjemniejsze okruchy codzienności,
                       bo podobno nie ma sytuacji bez wyjścia... ;)

                           

Dołączam pozdrowienie dla wszystkich.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Robert Witold Gorzkowski Gdybyś poczytał. Większość ziemi już sprzedana . Jakim państwom pewnie się domyślisz. Są tam ogromne korporacje. Na pola nic nie spada, chyba, że przypadkowo.   Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia 
    • @TectosmithBardzo dziękuję! Niestety muszę się z Tobą zgodzić, bo te piękne zwierzęta mają coraz mniej przestrzeni. A mimo ochrony (bardzo dziurawej) nadal są zabijane. 
    • @huzarc Pokazałeś coś, co większość z nas woli wyprzeć – biurokrację cierpienia, a przede wszystkim tę straszliwą rutynę, którą ludzie muszą sobie zbudować, żeby przetrwać w pracy z tym, co niewyobrażalne. Najbardziej poruszające jest dla mnie to, balansujesz między okrucieństwem szczegółu („pękł jak pomidor") a momentami nieoczekiwanej ludzkości – te czerwone jagody, to zastanawianie się, które są słodkie. To nie cynizm, to mechanizm obronny. Sposób, w jaki umysł szuka czegoś normalnego, żywego, gdy jest otoczony śmiercią. Prokurator w szpilkach, maszynista z dwudziestym wypadkiem w życiorysie, spór o to, czyja to sprawa – to wszystko brzmi absurdalnie, ale właśnie w tym absurdzie jest prawda o systemie, który musi sobie jakoś radzić z tragedią, więc zamienia ją w procedurę. I ten deszcz, który pada na początku i na końcu – obojętny, ciągły, zmywający wszystko i nic nie zmieniający. To wiersz trudny, mocny i ważny.
    • @Amber Bardzo subtelny obraz listopada — nie jako końca, ale cichego przejścia w inne trwanie. Podoba mi się ten szept między wierszami, w którym chłód nie jest wrogi, tylko potrzebny.  Pozdrawiam serdecznie. 
    • poezję i prawo  łączy wspólna rzecz dziś interpretuje każdy tak jak chce
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...