Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

pachnę obłędem

bo gdyby inaczej

bóg dał może

ale nie da, bo woli

bezwolne stworzenia

niż surowość

w oku i trzeszczące

przemieszczanie prawdy

pod włos


dotykam sedna wiem

jednym palcem tylko

że pozostałe odgryzł

obłędny wiatrochron

za którym deszcz nie siekł

i cieplej było przytulić

ogryzione kości

pozostawił ziemi

żeby wyschły


i wreszcie ku końcowi

mam się i idą

ja idę ulicą

oni niebem

niebezpiecznie skromni

jako że pamiętam jeszcze

szczekane uwagi na temat

i te nie na temat zapadły

też w pamięć


a ona jak pratchawiec

niesyty perwersji

grawerowany w błyski

tkanek dusznych i cielnych

- symetryczniej by było

nie zyć

Opublikowano

Agnieszko - ściśnij troszkę - lepiej by się czytało - chyba, żeś taka wysoka
pozdrówko MN

propozycja:
-----------------------------------------------------
pachnę obłędem bo gdyby inaczej
bóg dał może ale nie da, bo woli
bezwolne stworzenia niż surowość
w oku i trzeszczące przemieszczanie prawdy
pod włos

dotykam sedna wiem jednym palcem tylko
że pozostałe odgryzł obłędny wiatrochron
za którym deszcz nie siekł i cieplej było przytulić
ogryzione kości pozostawił ziemi
żeby wyschły

i wreszcie ku końcowi mam się i idą
ja idę ulicą oni niebem niebezpiecznie skromni
jako że pamiętam jeszcze szczekane uwagi na temat
i te nie na temat zapadły też w pamięć

a ona jak pratchawiec niesyty perwersji
grawerowany w błyski tkanek dusznych i cielnych
- symetryczniej by było nie zyć
-----------------------------------------------------

Opublikowano

Nic nadzwyczajnego. Pourywane z kontektu zdania. Zlepione w całość brzmią jak bełkot. Porozrzucane po wersach części zdań, to dobra zabawa dla dzieci ze szkoły podstawowej. Ale dla wybrednego czytelnika (takiego jak ja ;)) to nuda.

Pozdrawiam serdecznie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Absolutnie się nie zgadzam. Fakt w wersyfikacji danej przez Agnieszkę tak to wygląda. Ale proszę zobaczyć wersyfikację Messalina (o wiele lepszą moim zdaniem). To ciąg poukładanych niesamowicie myśli. W tym wierszu Autorka doskonale wie, co chce powiedzieć i robi to bardzo dobrze. W tym wierszu czuję ostrość tej Agnieszki, jaką pamiętam. Doskonale.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • myśli czasem bolą więc omijam je podziwiam świat słuchem  wzrokiem   nie otwieram nimi kolejnych drzwi i bram bo diabeł wie co  za nimi jest   tu i teraz jestem  spełniony nie boje  się żyć bez myśli -  toć to istny raj
    • @1 Dzwonów harpie gromieją w ciszy przeciwprzestrzeni zcaleni od Wielkiego Niebuchu, w brzuchu wymatki, - Ty - na harfie neuronów zgrywiasz mnie rekursywnie, prastatki jak klisze kliszy w lustra wlane. #1 Odlane z naczyń formy Zaczyń wedle normy Zgranej z hordy światlnej @2 Nim hipersłowo się nieskończenie odmieni, splątana bognia, czerni się świetla w kolorowości, - Ty - w cieni ognia mnie wdrażasz w transpozycję czasoprzerażenii, praogromnia jak wymiary wymiarów w osobliwości utkane. #2 Obrane ze znaczeń summy Kładźcie w piach trumny Zaorane w dumny gmach # @3 Gdy koniunktur myślące sieci zrodzą dzieci przodków, wielka jest feeria podków przedwczechświata punktu, - Ty - z antymaterii kuszące w arcynagości ciało rozwielasz moją duchotę, w czerni białość, rozścielasz docelowną grotę. ! Ja - w Mobiusa drzwi - gdzie Ty się plotę.
    • A kiebi przydzie sia pomrzyć. Mus ucierpieć nie trza, ani frasować. Tlo cetelki brok znowój łukłodaj, jedan bez drugygo wywolaj. A pozamwczoraj dycjamber litanije spsiywał, potam jun znowój dojrzaniał. A za nim juli z augustam czerzaniał, októlber z nowambram o cienie sia wadził. Jenoż jenakszo uż puchnie pozietrze, cołkam nie dozierzam eszcze. Ziolne pólówry na niebzie tunele robzió te kapyluszowe dangi kam só. Oftyn łon z rum na rum te zietrze. A może to tlo rózi psiyrsze licecki ? A kiebi śniyrć poziesi bzioły pulecki, Jam niczegój nie żol. Mary do łoża połustozia w rzandzie, nowygo roku uż nie bandzie.                     A gdyby tak przyszło umierać, Smutku nie ma i nie ma cierpienia, tylko kartki wciąż układać trzeba coraz to nowsze wciąż wyrzucać. A jeszcze wczoraj grudzień litanie śpiewał. a potem czerwiec znowu dojrzewał. Za nim lipiec z sierpniem wciąż się czerwienił, październik z listopadem o chłód się pokłócił. Jakże inaczej już pachnie powietrze, nie mogę uwierzyć jeszcze. Wełniane swetry podniebne tunele gdzieś są kapeluszowe tęcze? Tam z miejsca na miejsce hej wietrze, a może to róż drobne, pierwsze listeczki?. A gdyby śmierć powiesiła białe półeczki. Niczego mi nie żal Sny tylko u łoża poustawia w rzędzie, nowego roku już nie będzie.  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - pomyślę co z tym fantem zrobić - miło że czytasz - dziękuje -                                                                                                           Pzdr.zadowoleniem. @Annna2 - @Andrzej P. Zajączkowski - @Bcmil - dzięki - 
    • Witaj Alicjo - taki inny niż zazwyczaj - ale ciekawy -                                                                                                Pzdr.serdecznie.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...