Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Sylwester, moim zdaniem nie ma szacunku bez szczerości. Piszesz, że nie komentujesz tekstów z szacunku dla autora, czyli, że nie komentujesz tekstów, które według Ciebie nie zasługują na zatrzymanie się, nie budzą Twojego zainteresowania, czy też są po prostu według Ciebie słabe? Wolisz je omijać. Uważam to za błąd, ponieważ sugestie autorom się naprawdę przydają, autorom, którzy chcą pisać lepiej, chcą słuchać i wybierać to, co najlepsze dla wiersza. Kiedy weszłam na pierwszy w życiu portal i wstawiłam pierwszy swój wiersz, czekałam na komentarze ze strachem i nadzieją, że może nie jest tak źle z moim pisaniem. I słuchałam sugestii, uczyłam się, chłonęłam wiedzę, bo było parę osób, które naprawdę chciały pomóc, a reszta tylko chwaliła i dawała punkty, abym ja odwdzięczyła się im tym samym. Długo do mnie docierało, że ludzie robili ze mnie głupa, ludzie, którym ufałam i polubiłam ich. Nie zależało im na tym, jak piszę ani na moich wierszach ogólnie, nawet nie wiem czy je czytali. Później spróbowałam na innym forum, gdzie już nie było plusów, a jedynie komentarze. Chcę, żeby ludzie szczerze wyrażali się o moich wierszach, nawet, jeśli to czasem zaboli, a boli:)))) Jednak wolę ten ból od chwalenia, kiedy moje pisanie jest do bani.  Dlatego masz rację, że nieszczerym chwaleniem ludzie wyrządzają ogromną krzywdę. 
Poza tym ja oddzielam podmiot liryczny od autora. 

Pozdrawiam:)))))

Fajne muzy daliście. Posłucham sobie:)))))

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj Nawojka, bardzo się cieszę, że się podobają, a co do wiersza - wiersz ten pisałem z ogromnym przymrużeniem oka, stąd w tytule podzielone słowo okowita, inwersje miały posłużyć nieskładnemu myśleniu, po ciężkim ochlejstwie, gdzie notabene peel pisze o koledze bardzo nadużywającym, pozdrawiam serdecznie.  :)))

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

OK. Dzięki za wytłumaczenie. Już zaznaczałam, że inwersje są środkiem poetyckiego wyrazu i sama je czasem stosuję w rymowanych, ale ogólnie nie przepadam i staram się unikać. 

Wiem, że wiersz jest na wesoło:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj Marku - dużo prawdy jest w tym co mówisz/piszesz - taki przykład pierwszy z brzegu - jako nastolatek wygrałem na loterii książkowej płytę SBB ,,Memento z banalnym tryptykiem" - przyszedłem do domu, wrzuciłem na gramofon, posłuchałem kawałek i stwierdziłem, że... nie da się tego słuchać. Płyta zapakowana w okładkę jakieś sześć lat zbierała kurz, od 17 roku życia rozpocząłem ,,małżeństwo" z perkusją i romans z gitarą, wkręciłem się mocno w muzykę, kiedyś przypadkowo u kolegi usłyszałem, już chyba jako 21 latek fragment utworu z tej płyty i... odleciałem. :))) Jedna z moich ulubionych płyt do dzisiaj!  Dzielę się z Tobą, pozdrawiam.

 

 

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jest to dość szeroki temat, ale przeszedłem podobny proces. Co do Twojego pytania, to czasami nie komentuję z szacunku... dla samego siebie. Co nie znaczy wcale, że się w jakiś sposób próbuje wywyższać.

Zapewne znasz tę grafikę:

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

Wiem, że to trochę nie na temat, ale nie jesteśmy wszyscy tacy sami. Wszyscy też popełniamy błędy, jak wiesz, jestem tego doskonałym przykładem :). Myślę, że całe nasze życie  jest takim egzaminem. Problem w tym, że zwierzęta z rysunku, najczęściej nie pomagają sobie wzajemnie, tylko gryzą, drapią, wierzgają. Tak też bywa na przeróżnych portalach, nie tylko literackich. A wracając do wierszy, to jak w innych dziedzinach, nie uważam się za niczyjego sędzię (sędziego (?)). To, że ktoś pisze "inaczej", to że np. tego nie rozumiem, albo, że robi to, moim zdanie, w sposób niedoskonały, to wcale nie daje mi prawa, do powiedzenia piszącemu, że nie powinien pisać. Oczywiście, mogę wyrazić swoją opinię, ale to też ma tylko wtedy jakiś sens, gdy może odnieść jakiś efekt.

Chciałem jeszcze coś napisać, ale to już zostało powiedziane w międzyczasie przez @Marek.zak1 i @Bogdan Brzozka. Dzięki Panowie :). Dodam tylko, że czas weryfikuje wszystko :).

Pozdrawiam :)

 

P.S.: Też cenię sobie szczere i krytyczne komentarze :)

 

Edytowane przez Sylwester_Lasota (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jesteś gruba, jesteś rudy, jesteś czarny, o! ile ty masz piegów!, jeśli są prawdą, są bardzo szczerymi wypowiedziami, mówią po prostu: widzę cię takim jakim jesteś, ale nie mają nic wspólnego z szacunkiem, moim zdaniem. Nie powiedzenie czegoś, to nie to samo, co kłamstwo i może, moim zdaniem, wynikać z szacunku dla osoby.

Edytowane przez Sylwester_Lasota (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Oczywiście, ale co to ma do zamieszczanych tu wierszy. Większość ma pochlebne komentarze, czasem trafi się tylko negatywny i wtedy autor i jego świta podnosi larum. Dlaczego autor przejmuje się jednym negatywnym komentarzem, a co z resztą, w której wychwalano jego dzieło. Już nie są ważne? 
Nie porównuję wierszy tu zamieszczanych do dzieł poetów, muzyków, pisarzy czy malarzy, którzy nie zostali docenieni za życia, bo po prostu przerośli epokę. Nikomu nie powiedziałam, żeby nie pisał więcej, ponieważ moim zdaniem nie potrafi. 

 

Sylwester, ale mówimy o poezji, a wierszach tu zamieszczonych, a nie o ocenie wyglądu. W kontekście wierszy był cały mój wywód, więc nie zbaczaj na inne tory. Mnie nie tak dawno napisał pewien pisarz, że powinnam zrezygnować z pisania wierszy, ponieważ według niego nie mam zdolności w tym kierunku. On na przykład wie, że akrobatą nie będzie i się z tym pogodził, więc ja też powinnam. Stwierdził, że powinnam iść w kierunku prozy. A przeczytał jedno moje krótkie opowiadanie i trzy wiersze, ale co do ostatnich to nie jestem pewna, czy przeczytał, bo nie skomentował ich, ani jednym słowem. Wywód o tym, że nie powinnam pisać wierszy dał, gdzie indziej. I co? Przyznam, że mnie to zabolało, ale piszę i wiem, że nie każdemu przypadną do gustu. Sugestie a wyrokowanie, że nie nadajesz się do pisania i lepiej weź się za szydełkowanie, to dwie różne rzeczy. 

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Też nie jestem sędzią, ale takich sędziów spotkałam na swojej drodze, patrz komentarz wyżej. Ale jaki jest sens przebywania na portalu literackim, kiedy nie można niczego skomentować z szacunku albo dlatego, że autor pisze dla terapii?

A tylko wstawiać swoje wiersze? Przecież i tak nikt nie przyjdzie, aby je przeczytać. 

 

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Dagna – dziękuję za wrażliwą lekturę; forma na wzór japońskiej pieśni wiązanej, podam przykład:   Oto lutnista z malwą zatkniętą w miękki kołpak                               Kakei W żalu po krowie z czcią nawiedzamy łąkę wieczorową porą                              Bashō (30 i 31 strofa poematu z 1684 r. "W wichurze strof szalonych" w tłum. A. Żuławskiej-Umedy)   Co ma wół do lutnisty? – wół jest wizerunkiem boga poezji.
    • @MIROSŁAW C. miło mi, dziękuję i dobrej nocy :)

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      absolutnie nie :) fajnie jak ludzie się otwierają, chcą rozmawiać... chętnie czytam. "Obóz wzajemnej adoracji" przeczytam już jutro, bo na razie dobijam się oglądając mecz, dzięki za zaproszenie. Dobrej nocy :) @Rafael Marius takie uroki mieszkania w blokach... dzięki za komentarz i mam nadzieję, że nad Tobą  spokojnie :)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        @Naram-sin Może nie tylko że względów praktycznych tak było (palenie zwłok) lecz także z przyczyn duchowych właśnie, być może nie do końca uświadomionych lecz głęboko tkwiących w podświadomości. Człowiek jest mieszanką 5 żywiołów: ziemi, wody, ognia, powietrza i eteru (właśnie w takiej kolejności rozwojowej). Ziemia na pewno wróci do ziemi. Woda też - ale na pewien czas, dłuższy bądź krótszy. W przypadku grzebania zwłok w ziemi - dłuższy (powolne procesy gnilne). Natomiast w przypadku palenia zwłok woda zawarta w człowieku natychmiast przy pomocy ognia transformuje się w powietrze. Lecz tu nadal istnieje ryzyko powrotu (upadku) w postaci deszczu (nieprzypadkowo myśli przyrównuje się do chmur, które błądzą po czystym niebie, bo myśli to nadal sfera materii i włada nimi grawitacja). Natomiast po przekroczeniu powietrza i związanej z nim sfery myśli/chmur następuje wkroczenie w eter - czystą przestrzeń. To domena tzw.aniołów :) Można wierzyć, można nie wierzyć - lepiej badać/doświadczać samemu. Wracając do grzebania/palenia zwłok - kremacja przyspiesza cały proces wzrostu człowieka po śmierci. Z drugiej strony, może niektórzy muszą być grzebani... Mają doświadczyć cierpienia powolnego rozkładu.   
    • @Łukasz Jasińskinie zawsze jest sprawiedliwie. Okolice nosa są chyba szczególnie trudne dla specjalistów, bo niestety zdarza się dużo błędów. Ja jako małe dziecko strasznie się nudziłam w kościele (dlatego też uważam że nie powinno się dzieciom narzucać siedzenia w kościele, bo to jest wbrew ich naturze/ich ruchliwości i ciekawości), ale moja matka nic sobie z tego nie robiła. Pamiętam jak dziś, dokładnie pamiętam w której ławce siedziałam i znalazłam proszę sobie wyobrazić guzik no i co? No i sobie go wsadziłam do nosa, ale... najgorsze było przede mną, bo oto na ostrym dyżurze trafiłam na... no źle trafiłam... tak, że specjaliści w trakcie wyciągania owego guzika skrzywili mi przegrodę nosową tak, że się potem męczyłam przez pół życia... do czasu kiedy w końcu sie odważyłam na jej prostowanie. Gdzieś w okolicy nosa jest trójkąt śmierci z tego powodu leczenie wszelkich urazów w tamtej okolicy jest obarczone dużym ryzykiem. Ale oboje już o tym wiemy... tak samo jak wiemy, że niektóre choroby są nieuleczalne. To są trudne tematy, których nie powinno się zamykać w jednym zdaniu.   Dziękuję za dyskusję. Zajrzę do owej prozy. Życzę spokojnej nocy :)   
    • (po lekturze wiersza Kofty) Jak ony te wiersze piszo, niechlujnie i niepoprawnie. Czy same czytajo, co piszo? Ech te bazgroły – niestrawne. Czytać, to się tego nie da. Zapewne o jakiś bzdurach. By zmyć, spirytusu trzeba, świństwa na ścianach akurat. Jak ony te wiersze piszo, Czy ony wciąż muszą bluźnić? Rysujo, krzyczo, nie słyszo, Byle się tylko wyróżnić. Zwrócić na siebie uwagę. Zaznaczyć, że byłem tutaj, a babę malujo nagą, zwłaszcza jej cycki i uda. Jak ony te wiersze piszo, skąd znajo te bezeceństwa Pornografię oglądajo, a potem takie szaleństwa. Że chłop na chłopa naskoczy i coś tam mu w tyłek wkłada. Baba babę połaskocze. A fu, to się do Unii nada. Krycha!! "Roboty jest fura!! Szorować, co piszą pany. Od dziś musi być kultura, Szorujmy kible i ściany!"
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...