Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Polska

Danuta Brodziak
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Danuta Brodziak

Danuta Brodziak

Opublikowano
Opublikowano

Dzika szarańcza drzewo obsypała, wyjada z niego zdrowotne soki.                                              
Drzewo jest stare, zdrowe i dojrzałe, pamięta czasy Piastowskie.

Nieraz miało na sobie szarańczę                                         
szarpiącą ją do spodu aż do korzeni. 

Rozrywała na dwoje, na troje rozrywała na więcej niż 100 lat.

Ale drzewo moc  swą miało                                                             
po wstrząsach, podpaleniach i bombach  się reanimowało.

Nie zmarniało ani gałęzi swych nie połamało,

zaświeciło  mu słońce wolności piękne.

Drzewo listkami zielonymi obrodziło, 
rozrosło  się dumnie,długo to nie trwało, zaczęło marnieć smutnie.

Szarańczy nie było a drzewo zamierało, dlaczego tak się działo?

Gałęzie się łamały, kora próchniała, 
młode gałązki nie rosły.

Rak w 21 wieku toczy korzenie Polskość niszczy,

pustoszy wolny kraj, młodzi ludzie wyjeżdżają za granice,

szukać lepszego życia dla rodziny swej .

Dlaczego kraj nasz od  niepamiętnych lat 
umiał się jednoczyć .Teraz  zgnilizną i nienawiścią oddycha,

zniewoleni przez prywaty i znieczulicę, nie dajmy się stłamsić.

Drzewo  Piastowskie niech dalej żyje i się rozwija.

Alicja_Wysocka

Alicja_Wysocka

Opublikowano
Opublikowano

Raczej mało wiersza w wierszu.

Brzmi jak przemowa, odezwa, apel patriotyczny,

za bardzo nadęty.

Mnie nie porwało, sorry.

Temat ciężki do uniesienia, jak dla mnie. Może inaczej podany, np.żartem, byłby bardziej strawny.

 

Życzę powodzenia i pozdrawiam życzliwie :)

 

2
Danuta Brodziak

Danuta Brodziak

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Droga Alicjo jak można żartem oddać to co ostatnio się u nas w kraju wyprawia ja również nie należę do żadnej partii politycznej i dlatego niepokoi mnie zachowanie niektórych osób dlatego pozwoliłam sobie na taki jak ty to piszesz wiersz - apel patriotyczny .

Waldemar_Talar_Talar

Waldemar_Talar_Talar

Opublikowano
Opublikowano

Witam -  przecież to drzewo żyje czy się komu podoba czy nie.

Ja też myślę że nie jest tak źle -  zobacz co jest na kubie lub w Korei  albo w Rosji.

Myślę że nie niepotrzebnie targasz tak słowem.

Przecież ludzie tu żyją i są zadowoleni  a że jest podział to inna bajka.

Szkoda gadać Polska jest Polska i nic tego nie zmieni.

A najgorsze już za nią.

                                                                                                                          Pozd.

 

 

 

 

 

Danuta Brodziak

Danuta Brodziak

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Drogi Andrzeju ja również kocham mój kraj i nie pamiętam bym w nim napisała choćby słówko na temat plucia na siebie a pisałam o ucieczce młodych ludzi za granicę jak i o chorobie rakiem zwaną lub współczesną znieczulicą dla swych braci nazywaną

Waldemar_Talar_Talar

Waldemar_Talar_Talar

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ja cię doskonale rozumiem i wiem że ośmieszają  ale cóż poradzić 

Polska to nie niebo gdzie nie ma podziałów i wszystko jest poukładane.

Głowa do góry bo życie cię jeszcze  nieraz cię zaskoczy. 

                                                                                                                               Pozd.

                                                                                                                                      

Andrzej_Wojnowski

Andrzej_Wojnowski

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Zawsze wyjeżdżali z różnych powodów. W latach osiemdziesiątych często byłem w Szwecji na tzw. saksach.

Mimo wielu propozycji zostanie i ewentualnej dalszej emigracji do lepszego świata zawsze wracałem, a Polska to wtedy był zupełnie inny kraj. Dzisiaj nie żałuję.

A co do znieczulicy to też mam trochę inne zdanie.

Zeszłej zimy miałem drobną stłuczkę i wielu młodych ludzi zatrzymywało się oferując pomoc.

Mimo że jestem 50+ nie wyglądam raczej na osobę potrzebującą pomocy.

Nie jest aż tak  źle z ludźmi w tym  w tym kraju - można często spotkać człowieka.

 

        pozdrawiam

 

jan_komułzykant

jan_komułzykant

Opublikowano
Opublikowano

podejrzewam, że pobudki dla powstania wiersza były szlachetne, gorzej z wykonaniem. Moim zdaniem, to nawet nie jest wiersz. Opowiadanie też nie. Felieton, recenzja, przemyślenia?

Jest żal, są pretensje, czuje się wpływ mass mediów, w dużym stopniu przekłamujących rzeczywistość.

Nie ma sensu się denerwować, tym bardziej obrażać.

Pozdrawiam.

1
jan_komułzykant

jan_komułzykant

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Podoba mi się Marcinie, że zauważasz takie rzeczy. Jestem uratowany! Dzięki, pokażę komuś ten wpis. Niektórzy mówią, że chyba coś już mi odbija ;))

A od dziś wszystkich, mówiących po 3 razy w jednym zdaniu "tak naprawdę", albo "dokładnie", "dokładnie tak" będę nazywał hubańczykami. Dylemat mam spory z panem od pogody (były nauczyciel!!!) "mny, mny, mny", co trzeci wyraz w zdaniu. Zgroza. 

Za hasło "brawo ja" natomiast, dawałbym nagrodę "specjalną", wręczaną co roku przez psychiatrów i psychologów, najbardziej zasłużonym w tym względzie "brawoja" narcyzom. Hasełko, chyba jak żadne inne, budujące egoizm własny.

PS

Przepraszam szanowną Autorkę za ten lekko oddalony od tematu wpis.

 

Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      Sklepienie

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @FaLcorN   Bardzo dziękuję!  W takim razie zmieniam front atmosferyczny na radosny i liryczny! Więc ogrzewam każde słowo, by zrobiło się… domowo.  Pozdrawiam. :)))
    • tie-break
      Dance macabre

      Przez tie-break · Opublikowano

      @skarpetawsosie Ponieważ motyw 'danse macabre' przewija się przez historię literatury od średniowiecza, ciężko jest go unieść tak, aby nie popaść w zbyt głębokie koleiny, które już setki innych twórców wyryli w dziejach poezji. Ale jest u Ciebie ciekawe odwrócenie ról, gdzie to peelka sama zaprasza do tańca śmierć, zafascynowana nimbem, jaki jej towarzyszy. Może to w ogóle oznaczać zderzenie wyobrażeń z rzeczywistością, gdy śmierć wydaje się z początku kuszącą perspektywą lecz w ostatecznym rozrachunku peelka odkrywa jej dramatyzm i rozumie, że ostateczne rozwiązania oznaczają przekreślenie jej szans, marzeń, nadziei, możliwości. Poznanie natury śmierci przeraża, w związku z czym utwór brzmi jak ostrzeżenie przed iluzją, że jest w niej jakiś ukryty urok.   Jednocześnie z punktu widzenia poetyckiego, dużo tu jeszcze jest do przepracowania. Skupiłabym się bardziej na rzeczach konkretnych - na tym, co można zobaczyć, dotknąć, poczuć, usłyszeć. Wszelkie westchnienia, uczucia oddania są tu niepotrzebne.  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Kaganiec raczej można zrzucić, a spuścić się ze smyczy, z łańcucha, z uwięzi, itd. Ta fraza źle brzmi stylistycznie.     To nie pasuje do pozostałych wersów, gdzie przecież chcesz pokazać pierwotną fascynację, więc trzymaj się tego. Pomijając konsekwencję logiczną (a raczej jej brak) - brzmi to ciężko, tak jakby wiersz na siłę chciał czytelnikowi wcisnąć własną treść.     Tu coś nie gra składniowo. Dla mnie fraza nieprzemyślana i źle zbudowana.     Te dwa wersy psują końcówkę, swoją dosłownością. To kolejne fragmenty, gdzie wiersz odbiera odbiorcy możliwość odczucia swoich własnych emocji w odniesieniu do tego, co czyta, a przecież chodzi o to, aby pojawiła się jakaś empatia.   Bardzo dobrym, mocnym  punktem jest za to:     Warto na tym wersie oprzeć puentę; jest w nim potencjał zarówno dla piszącego, żeby coś powiedzieć nie wprost, jak i dla czytelnika, żeby zastanowić się nad głębszym znaczeniem tych słów.
    • Mitylene
      Miłość

      Przez Mitylene · Opublikowano

      Okruszki szeptów porozsypywane przez wiatr tulę w dłoni wirują jak jesienne liście skroplone smakiem milczącej  tęsknoty   za horyzontem zapętlony taniec mew kołysze wspomnienia  wzburzonymi falami i twoje imię wołane przez dogasające w słońcu echo

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • KOBIETA
      Spojrzenie wstecz

      Przez KOBIETA · Opublikowano

      @rockthewriter   Zastanawiający wiersz …pełen kontrastów…   podoba mi się i …nie podoba ;)  tak naprawdę bardzo mi się podoba :) 
    • A.Between
      Zostaniesz w poezji Abi

      Przez A.Between · Opublikowano

      @bazyl_prost sam też nie znoszę pasów szczekających na wiatr. Ale przecież taka ich natura. Chcą nas chronić.@KOBIETA mnie też.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...