Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Katedra


Rekomendowane odpowiedzi

Życie jak katedra zimna, szeroka,

Kto ją zbudował tak piękną dla oka,

Te ściany z betonu szarego odlane,

A na nich wspomnienia odmalowane,

Tych ludzi co w życiu poznałem wielu,

I złych już dawno schowałem w cieniu.

Ci dobrzy farbą mych myśli stworzeni,

Będą w katedrze przez dlugie wieki.

Lecz kilka osób sztuką inną stworzona,

A pamięć o nich nie będzie mierzona.

Dłutem miłości na ścianie rzeźbieni,

I oczy stworzone z drogich kamieni.

Oni w katedrze zostaną do końca,

Gdy już ostatni zachód zastanie słońca.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...