Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

tylko tam powaga

która głowę 

schyla

 

tylko tam rozumiemy

tego kogoś kogo nie

rozumieliśmy

 

tylko tam myślimy 'o 

tym co nas kiedyś

czeka

 

tylko tam panuje

cisza tak cicha 

że aż boli

 

tylko tam prawdę

krzyż o życiu

pokazuje

 

która niestety mimo

że bolesna nas 

też dotyczy

 

 

 

 

 

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj - dziękuje za czytanie  - a co się tyczy owego nie bać - oczywiście że strach jest racjonalny ale mimo ze zwykły człek się boi i bać się będzie tym bardziej że nie

wie co potem go czeka  -  a mi chodziło  by zastanowić się czy  warto się  bać

czy nie lepiej byłoby  zrozumieć sens śmierci.

Przecież jakiś musi być  - no dobrze już kończę ową filozofie.

                                                                                                                                Miłego ci życzę 

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj - dzięki za poświęcenie chwili  na czytanie.

                                                                                                                                                    pozd.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Witaj - dziękuje za miłe słowo pod wierszem - a owe miejsce to cmentarz.

                                                                                                                                      Pogodnego dnia życzę

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Przepraszam, teraz mnie zebrało się na filozofię, więc się wypowiem raz jeszcze :)

Sądzę, że sensu życia, cierpienia i śmierci jako takich jeszcze długo nie poznamy.

"Czy warto się bać" - emocje same w sobie są irracjonalne,

a pisząc o racjonalności strachu w poprzednim komentarzu miałam na myśli to,

iż strach przed śmiercią często ratuje życie. Raczej każdy świadomy i pełnosprawny człowiek odskoczy sprzed rozpędzonego tira, jeśli tylko ma taką możliwość.

A czy śmierć musi mieć sens? Nie wiem. Jako chrześcijanka i jako człowiek w ogóle wolałabym, żeby miała.

Ale istnieje prawdopodobieństwo, że zarówno życie jak i śmierć są niczym innym,

jak wynikiem przypadku,

a wtedy trudno dopatrywać się w nich jakiegokolwiek sensu.

Osobiście nie popieram tych, którzy twierdzą, że życie i śmierć są bezsensowne,

bo zbyt niewiele o nich wiemy, by móc stawiać takie tezy.

Ale być może kiedyś okaże się, że oni mają rację.

Jeszcze raz przepraszam za paplaninę, ale czasami mam potrzebę ujawnienia swoich przemyśleń :)

Pozdrawiam :)

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Panie Waldemarze, 

dla mnie to taki strumień myśli, trochę wyliczanka. Brakuje mi tu środków poetyckich. Powtórzenia "tylko tam" bardziej irytują niż zatrzymują.

Na cmentarzu łatwo wpaść w zadumę - sztuka oddać ten nastrój w sposób literacki. Sam nie wiem czy bym się tego podjął. 

Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj - dzięki za komentarz  - każdy ma prawo do swego widzenia ja to szanuje.

                                                                                                                                                 pozd.

Opublikowano

Waldemarze, ogólnie podoba mi się wiersz, aczkolwiek zgrzyta mi przedostatnia strofka. Najchętniej wycięłabym ją, dla mnie jest niepotrzebna, jest stwierdzeniem oczywistości, nie ma w niej nic poetyckiego.

Reszta jest dobra w moim odczuciu.

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam  -  miło że zajrzałaś   -  dziękuje za to i komentarz - już ktoś zwrócił uwagę na

ostatnią więc kasuje.

Jeszcze raz dziękuje że byłaś.

                                                                                                                                                    pozd.i życzę miłego.

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Wiesław J.K. Znalazlem interesujący cytat znanego brytyjskiego kaznodziei:   „Bóg jest zbyt dobry, by być niemiłym, i zbyt mądry, by się mylić. A kiedy nie możemy dostrzec Jego ręki, musimy zaufać Jego sercu”. – Charles Haddon Spurgeon   "God is too good to be unkind and He is too wise to be mistaken. And when we cannot trace His hand, we must trust His heart." - C. H. Spurgeon
    • @tie-break Miłość w szkołach się nie uczy, Ona po prostu trwa.  Taka refleksja przyszła mi do głowy po lekturze Twojego wiersza. Pozdrawiam.
    • @Annna2 Wiele tragedii i dramatów rodzaju ludzkiego działo się w przeszłości i nie widać tegoż końca w wieku 21. Przyczyny i skutki działania człowieka jako jednostki, a także całego gremium ludzkości to ciąg tak zwanego grzechu, który ludzie odziedziczyli od tych, którzy stworzyli ich na swoje podobieństwo.  Sumerowie zostawili nam pewne wiadomości na ten temat lecz z czasem ich przekaz został ukryty i zmanipulowany, aby nienawiść pomiędzy ludźmi się szerzyła.  Tak zwana wolna wola nie jest bez ograniczeń, dlatego napisano wówczas ogólnoludzkie prawo w postaci 10 przykazań.  W moim przekonaniu Bóg to Wszechświat, a ludzkość jest jedną drobną  cząstką w tym obszernym spectrum stworzenia.  "Ludzie ludziom zgotowali ten los", ale czy napewno!?   W wielu starożytnych kulturach występują postacie, których biografie wykazują pewne podobieństwa do historii Jezusa, takie jak bogowie lub prorocy, którzy mieli być narodzeni z dziewicy, umrzeć i zmartwychwstać, a także dokonywać cudów. Do najczęściej wymienianych należą: Mitra (rzymski bóg), Ozyrys (egipski bóg), Kriszna (hinduski bóg), a także asyryjski Attis, grecki Dionizos i egipski Asklepios, który według mitów przywracał wzrok niewidomym. Podobieństwa te widoczne są również w biografiach starożytnych postaci, takich jak Sokrates czy Apolloniusz z Tyany. - Google.com
    • @Waldemar_Talar_Talar, dziękuję :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...