Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

jak kiedyś umrę, nie na starość,
lecz ze wzruszania nad sonetem,
wtedy napiszcie na nagrobku,
że to się stało przez poetę,

bo takie piękne wiersze pisał,
że zachorzała z nich na miłość,
do jego pióra naturalnie
i, że jej cudno umrzeć było

 

Opublikowano

żeby umierać ze wzruszenia

i powiem więcej nad sonetem

trza być wrażliwym jak ta Genia

Pigwa - jest znana w kabarecie

 

do pióra wzdychać co innego

i zaraz walczę z myślą burą

o co tu idzie tak naprawę

co kryje symbol słowo "pióro"

:))

serdecznie pozdrawiam Jacek

Opublikowano (edytowane)

Witaj Alicjo - no i pięknie wyszło mimo powagi 

 

gdy umrę nie płaczcie

radujcie się proszę

przecież  nie smutne

dojść do świętej bramy

 

gdy umrę proszę was

drzwi nie zamykajcie

bo być może wrócę

ogłoszę chwałę tego

 

co minęło co było tak

mocno wspaniałe co

mnie fascynowało 

do ostatniej chwili

 

                                                                                                                                                             Spokojnej nocy życzę

 

 

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

dość dawno przeszło niewidzialnie

największe z wszystkich ludzkich pojęć

że pióra też się mogą kochać

pióro poety oraz moje

 

odtąd wspomnienia  są już święte

chowane w sercu a nie w grobie

lecz ożywają zmartwychwstają

srebrzystoszklistym rąbkiem powiek

 

Dziękuję Jacku, dobrej nocy :)

 

 

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Bardzo piękna prezentacja, kiedyś ją widziałam i okropnie się wtedy spłakałam. Ma głęboki sens i morał, a mnie będzie już zawsze wzruszała

(oby wiecznie)

Dziękuję Andrzeju i pozdrawiam serdecznie :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Waldemarze,

wiersz jest o tym, że zakochałam  się w piórze pewnego poety,

a ponieważ znam taki krótki wierszyk, który mi się podczas pisania przypomniał, napisałam swój

 

'miłość to straszna choroba

niewyleczalna i trwała,

lecz gdyby wyleczyć ją można

z miłości bym umrzeć wolała'

 

Pozdrawiam i dziękuję za wizytę :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Zupełnie mnie zaskoczyłaś,

aż nie wiem, co odpowiedzieć, ale jest mi bardzo miło :)

 Wydawało mi się, że mnie tylko chwilę tutaj nie było, a tu się okazuje, że można nawet za mną zatęsknić :)

Pewnie jeszcze nieraz pojawię się i zniknę, jak znam moją niestabilność.

Ach, dobrze kończę już, bo piszę głupoty :)

Serdeczności :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Witam i przepraszam że wchodzę w słowo  -  tyle lat minęło od wspomnianego okresu - ale nie myliłem się co do wspomnianych.

Byłominęło można rzecz  - ale ślad po nich pozostał - lecz nie miły.

Kiedyś myślałem że tylko ja widziałem owa mafię ale czas pokazuje że się myliłem - inni też to widzieli.

Prawda zawsze wypłynie co widać dziś wyraźnie.

                                                                                                                             Pozdrawiam obu

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @ViennaP   Nie pamiętam, pani Agnieszko, a to z jednego powodu - na mnie przypada - jako na jedną osobę - około dwadzieścia osób - piszących i komentujących i czytających, dalej: w dziale kontakty - w smartfonie - mam tylko dwie osoby, oto one: mama i brat i dla pani też jest miejsce, moje dane kontaktowe są publiczne i można je znaleźć - w moim profilu - w eseju pod tytułem: "To Życia Rys."   Łukasz Jasiński 
    • Gdy szukasz sensu wśród pustki życia, Ni stąd, ni zowąd – pojawia się on, Jak szczur przyczajony, w cieniu. By rzucić swój urok na ofiarę.   W ciemności jaśnieją czerwone oczy, Płoną, jak dwie latarnie w bezkresnej nocy, Czuje się ich obecność, lecz nie wiadomo, Czy to przyjaciel, czy wróg.   Wtem z  cienia wychodzi,  nie szczur, lecz Czarodziej. W szatach pełnych blasku wkracza na scenę. Bez różdżki w ręku, z błyszczącym wzrokiem. Czas na przedstawienie.   Nie rzuca zaklęć, nie wzywa magii, Jego czar to słów zmysłowa gra. Obiecuje raje, mówi o nadziei, A w jego oczach lśni kłamstwa blask.   Wszystko jest możliwe, powtarza niezmiennie, Wkrótce zbudujemy nowy, lepszy świat. Za tymi słowami kryje się niepewność, Bo prawda umiera, a zbliża się iluzja. Jego wizje jak obrazy malowane, W serca wchodzą, jak strzały w pierś. Wszystko, co mówi, cudownie zagrane, Życie  zamkiem z piasku staje się.   Opowiada o wolności, równości, O świecie, w którym nie ma wad, W jego słowach kryje się bezwzględność, Każda obietnica to ukryty strach. Zamiast prawdy, on rozdaje sny, Zamiast wolności, daje kajdany. Jego świat jest pełen lśniących dni, Lecz w jego cieniu rodzą się rany. A ci, którzy widzą przez iluzję, wiedzą, Że prawda nie jest tym, co on opowiada. Czarodziej buduje na kłamstwie swoje królestwo, A wiara w niego to upadek w przepaść. Więc nie daj się zwieść jego słodkim słowom, Bo Napierała zamienia marzenia w cień. Uwierz w to, co widzisz, nie w to, co opowiada, Bo jego magia wkrótce wyblaknie, jak przeszły dzień.
    • @lena2_

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Jak ładnie :)  
    • @violetta   To tylko i wyłącznie pani uczuciowa wiara, która nic nie ma wspólnego z realną rzeczywistością, zresztą: do pani - jako do osoby ograniczonej intelektualnie - nigdy nie dotrze, iż miałem chrzest, komunię i bierzmowanie - mam bardzo złe doświadczenia z wyżej wymienionymi sektami i to samo dotyczy świadków jehowych - oni też są chrześcijanami, poza tym: nie jesteśmy na - PER TY - brakuje pani kultury osobistej, powiem coś pani: nie tak dawno czytałem na Onecie (niemiecka firma multimedialna) - słowiańscy poganie składali ofiary z niewinnych ludzi - tak brzmiał nagłówek, po prostu: niedaleko Płocka znaleziono w ziemi kości dorosłej osoby, dziecka i koński - łeb, jednak: kiedy archeolodzy dokładnie zbadali sprawę - był to niemiecki misjonarz z małą dziewczynką (pewnie pedofil) - mając wcześniejsze doświadczenia z takimi ludźmi - pogańscy słowianie w samoobronie wyrżnęli tych hipokrytów, nomen omen: instynktownie ratując małą dziewczynkę - gwałconą niewolnicę i pochowali w ziemi z szacunkiem - ciało konia wzięli jako pokarm - koninę, prócz - łba... Niech pani nie powołuje jako argumentów - Tory, Pisma Świętego - Nowego Testamentu, Talmudu Babilońskiego i Talmudu Jerozolimskiego i Koranu - wszystko czytałem i to nic innego jak bajki dla dorosłych dzieci, proponuję: pani kupić - Biblię Humanisty.   Łukasz Jasiński 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      dziękuję :-)       Dziękuję @ViennaP @Rafael Marius :-)  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...