Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Świat jest dziwny
pełen ludzi
we mnie to natręctwa budzi
paranoje na nas dwoje
prawdy, mity
i złudzenia
od zarania krzyk istnienia.

Świat jest dziwny
jak dla ludzi
wątpliwości pewne budzi
to co moje
będzie twoje
ruszaj śmiało przez wyboje.

Świat jest dziwny
dla poety
przesyt sztuki
wzrost tandety
świat oszalał
i jest chory
dziś władają nim pozory.


Opublikowano

@Artur_Bielawa

No właśnie... Pozory mylą...

To nie świat jest dziwny, to my chcemy żeby taki był. Uczucia... Bez nich świat byłby pusty. Popatrz. Czy to nie piękne? Ból, strach, cierpienie - Radość, zachwyt, miłość. Każdy na każdego oddziaływuje... Razem się staczamy, razem się unosimy. Razem rodzimy, razem umieramy. Pomimo że własną drogę wybieramy.

Opowiem tu moją pewną przygodę:

Ja, moja była, mój brat, kuzyn i kolega. Wpadliśmy na pomysł wyjazdu nad morze, do Międzyzdroi. Na drugi dzień zaczeliśmy ten plan wcielać w życie. Uzbieraliśmy trochę pieniędzy, wzieliśmy plecaki, trochę prowiantu i namioty. Trzeciego dnia wyruszyliśmy. Szczegółów nie chcę opowiadać :P Ale było wesoło :) Wieczorem dotarliśmy na miejsce.
Tam, nie mając pojęcia gdzie iść poszliśmy odrazu nad morze, wsłuchując się w fale odpoczywaliśmy od czasu do czasu o czymś rozmawiając.
Później zdecydowaliśmy że rozbijemy się na dzikiej plaży, pomimo grożącego mandatu w wysokości 500zł - Paranoja... :P Po przejściu ok 2km gdzie prawie nikogo nie było, prócz jakiś ludzi palących w dali ognisko, rozbiliśmy namioty. Moją uwagę przykuła folia wisząca na krzakach jakieś 20m od nas, ale pomyślałem że to zwykłe śmieci.
Na zajutrz wstaliśmy przed słońcem, o wschodzie zaczeliśmy wszystko zwijać - Mandat :/
Później, co się okazało, śmieci znikły, bo to nie były śmieci... Tylko 60letni, ubrany w koszulke na ramiączkach opalony na ciemny brąz wędrowiec. Na szyi miał łańcuszek z krzyżykiem.
Podszedł do nas z prośbą czy nie moglibyśmy zrobić mu zdjęcia na pamiątke wręczając nam widokówkę z adresem e-mail. I powiedział że jest z kanady i idzie tak od brzegu(nie pamiętam) z Niemiec, aż tutaj z wózkiem, kierując się w stronę helu. Po tym zaczął opowiadać nam swoją historie... Może być lekko zniekształcona:
Kiedyś jak był młody poznał piękną kobiete, z którą zrobił sobie dziecko. Gdy się urodziło(córeczka) oboje wymarzyli że przejdą się z nią w wózeczku przez całą Polską plaże. Lecz plany się zmieniły, zostali w Kanadzie, córka dorosła a żona zmarła... Wtedy obiecał sobie że spełni te marzenie za obojga. No i... Dalszą część historii już znacie ;)
Nigdy nie jest za późno by spełniać marzenia...
Aż wkleje to do prozy :P

Opublikowano

@Night_Rider
Wzruszająca historia. Marzenia muszą być silne by nimi żyć aż przekształcą się w plany i realizację.
Myślę ,że wiele ludzi ma marzenia, które realizują u schyłku żywota.
To motywacja lub strach ,że coś przepadnie w życiu.
PozdrawiaM.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zegar urzeka melodyjką i odtworzoną dykteryjką, a dołączone jaskółki są bajką.  
    • myślę o tobie całym ciałem  o niej o nas dzień i noc   płynę za tobą całą sobą  bez przerwy na wytchnienie    świecę srebrem przegubów  otwartego pocałunku    z każdym oddechem uda nabierają drżenia  z każdym zbliżeniem usta czerwieni             
    • Gdybym miał wybierać po prostu nie urodziłbym się nigdy. No, ale gdybym jednak był zmuszony bo karma, przeznaczenie, jakiś bóg; wymyśl sobie powód; to zmieniłbym nie jedno, ale dwa wydarzenia ze swojego dzieciństwa. A już dalej poradziłbym sobie ze wszystkim. No, ale jednak się urodziłem, jednak doświadczyłem i wcale sobie nie poradziłem. Tak mi się kiedyś wydawało, że prę do przodu, że  będzie lepiej, ale życie po wielu latach kazało mi zweryfikować to "wydawanie się".  Gdyby te dwie rzeczy się nie wydarzyły, to...  Rozmyślania przerwała... cisza...  Głucha, niema i mroźniejsza niż arktyczne powietrze cisza.  Ostrożnie przesunąłem palec na spust Raka. Nie odbezpieczam, bo nigdy nie jest zabezpieczony. W tym świecie nie ma czasu na zastanawiania się i ostrzeganie kogokolwiek o intencjach; Albo ja, albo oni, albo zmutowana natura.  Nie otwieram oczu, bo noc jest tak ciemna, że nie widać nic na wyciągnięcie ręki. Staram się nie poruszyć pod plastikowym brezentem, żeby nie zaalarmować nikogo i niczego jakimś szelestem.  Leżę na prawym boku. To trochę niewygodnie, żeby pomóc sobie na czas bronią palną, ale kiedy leżę na lewym to słyszę bicie własnego serca... Taka ciekawostka.  Bardzo uważnie wsłuchuję się w ciszę. Jak to się stało, że nagle nie ma najmniejszego podmuchu wiatru?  Pieprzone zbiegi okoliczności. Nienawidzę tego bo wiem, że to początek kolejnych kłopotów. Zawsze jest tak samo, najpierw jest cisza albo w otoczeniu, albo w umyśle a później trzeba działać i to nie w rękawiczkach.  Jest!  Wyławiam delikatny szelest z głuchego mroku. To nie człowiek, ludzie są bardziej hałaśliwi, ale to wcale mnie nie uspokaja, bo na człowieka wystarczy jeden strzał z broni, ale nie na te bestie! Tak jakby wiedziały, że w smolistej ciemności nie da się celować...  Nie ruszam się. Czekam aż poczuję oddech na twarzy i ten cholerny smród...  Czekam...
    • i stale o tym zapominasz że przecież tutaj jesteś po coś "Panie to nie jest moja wina" dotykasz mnie swym ciężkim losem   pewno o Hiobie zapomniałeś swe dywagacje tocząc marne tylko przypomnę "bez Jego zgody z głowy najmniejszy włos nie spadnie"   pozdrawiam
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      odbieram jako jedną wielką metaforę rymy męskie sugerują że to może być piosenka   Pozdrawiam
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...