anioł nie-opiekun

[miła miłka]

proszę anioła stróża
przy zgaszonym księżycu
nieśmiałym szeptem
o szare szczęście
krótkie sny

błagam o kroki na schodach
ciepły oddech przy stole
przelotny deszcz
chłodne lato
niesłodką kawę

na próżno

on tylko szpieguje duszę
zamyka drzwi
grzesznym zamiarom
ciągnie się cieniem
za każdym krokiem

stały w zmiennych nastrojach
niefrasobliwy w słowach
łudzi obietnicami
łatwymi do zapomnienia
albo boli go głowa

może też jest kobietą

[Arena Solweig]

Oj, chyba jednak opiekun, lecz nie taki, jakiego sobie życzyłby peel ! Tylko o „szare” lepiej nie prosić, bo słyszałam, ze trzeba pragnąć dużo i zadowoli się trochę . Ale są i inne szkoły….!
Uśmiechnęłam się z przyjemnością, czytając. Co do formy – może ubrałabym ją trochę w metafory. Pozdrawiam Arena

[Agata Pawlus]

Bardzo mi się podoba, miło się czyta, a sama wyczuwam, godną pozazdroszczenia, lekkość w pisaniu, proszę o więcej!!