Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Błazenada


Krzysztof_Kurc

Rekomendowane odpowiedzi

Podążając za tytułem starałem się ogarnąć zamysł autora, ale bez większego powodzenia. To, co utkwiło mi w tej miniaturze to obleśna inwersja w trzecim wersie. Zupełnie nie na miejscu.
Reasumując, miniatura bazuje na popularnych zwrotach i jak na miniaturę jest za mało wysublimowana, a to być może nie pozwala odczytać przesłania.

pozdr.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Przykro mi, źe tekst jest durny i budzi odrazę swoim prostactwem oraz niezrozumiałością.
Inwersja umieszczona z premedytacją, w dobrze widocznym miejscu,
w zgodzie z tytułem.
Z poważaniem Krzysiek

Uważam, że to za surowe słowo - prostactwo. A, że zgodnie z tytułem też nie do końca. Kto nie widział błazeńskiej czapki. Daję do zrozumienia, że formy krótkie wymagają od każdego piszącego wzniesienia się na wyżyny twórcze, albo... czapka dzwoni:D

pozdr. Alex.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Kiedyś usłyszałam , że - żeby móc recytować cudzy wiersz - trzeba go najpierw przeżyć.
Ten wiersz mogę recytować. Od wczoraj. Czyli od razu.. :)
To po pierwsze.

Po drugie : vivat lustra!

A po trzecie...
Inwersja jest wspaniała. Nigdy - obleśna.... (??????? o co chodzi?...)
Inwersja sprawia, że zdanie wydaje się... jakby lżejsze, można sobie dowolnie zinterpretować akcentowanie.... Ma zostać!

Jedynie, co ja bym ruszyła w tym wierszu - to ostatni wers.
Albo do kosza, albo "wyschodkować". Możeby go inwersją?.. ;)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Somalija ...A tak sobie chciałem coś starszego u Ciebie przeczytać. :)
    • @Somalija Zwykle nie lubię spoilowania, ale tutaj bardzo pomaga tag, którym podpisałaś wiersz.
    • jest dość nieprzyjemnie, wręcz ordynarnie pokacowo, klimat w pokoju schnie na wiór. siedzę na bezwódczu i czuję, jak przenikają mnie szybkopędne obrazy.   na przykład taka wiewiórka, niemal do reszty wjeżdżona w asfalt. tylko ogon jako tako się ostał. i falowała ta martwa kita, poruszana pędem powietrza, gdy przetaczały się obok i nad nią, auta.   znowu wizualizuje mi się dzieciństwo. zarazem chcę pełni dorosłości. takiej bez trzymanki i na chama.   o, ludzie się schodzą. cali z powietrza. deszyfranci  moich kolorowych wizyjek, niewidzialni przyjaciele, panie o małpich twarzach jak u Bukowskiego,  prawilne ziomeczki w szmizjerkach.   parytety – do parteru! niech tylko ksobne się liczy, dreszcz leci z absurdalnie wielką prędkością przez trawione gorącem ciała.   musi być agresywniej i z głębi, jakby markiz de Sade,  siedząc na plecach Walaszka, pisał scenariusz nowego  odcinka Matysiaków!  abyśmy wydobyli z wnętrz całe pokłady pozornie niespajalnego, cisnęli sobie w twarze bryłkami tego urobku!   parę złych wiadomości: dziecko zaczęło rosnąć  w oku naszej wspólnej koleżanki. trzeba je wybrać,  ranę przemyć tequilą lub octem. jeden z kumpli  wspominał coś o zdolności kredytowej,  WIBOR-ze. no i się doigrał.   musimy mu przyszyć do głowy kolorową  czapeczkę ze śmigiełkiem (widziałem takie  u dzieciaków na amerykańskich filmach) i zamknąć gnojka w jednoosobowej kapsule  (nie wiem, skąd wziąć! może zrobimy z toi-toia!),  aby posiedział sam ze sobą,  nauczył się szczeniackiego egocentryzmu.   a tak poważnie: nic nie trzeba. kruszą się ściany,  pęka strop tej dyskoteki. nawet mżawka podeschła. ostatnie strugi, ciurkotliwie ściekające z fal  eternitu, niosą powtarzający się obraz:  ja mozolący się nad listem, który zamierzam  wrzucić do butelki. i cisnąć nią  w rozkołysaną przestrzeń.   ja pochylony nad kartką, o głowie rozpłaszczanej przez zwały piachu nasuwające się na skronie.  
    • @Kasia Koziorowska Super    Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia 
    • Kawał dobrej Poezji. :) Dołączam pozdrowienia.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...