***(Póki jestem sama...)

[Ewa Kempińska]

Póki jestem sama
będę udawała, że nie czekam
że tęsknoty skrzydła ciemne schowałam
że naturalnie w pół ustałam
spokojna i poukładana

Póki jestem sama
nie wypowiem przekleństwa
nie zanurzę ręki w bezbarwnej wodzie podniecenia
chociaż cała pulsuję
w środku
nie zrobię tego

będę trzymała zmysły krótko
może nawet je zwiążę
by nie wyfrunąć z emocji tak niezrozumianych
że pięknych dlatego
tak przeze mnie ukochanych
jednak wciąż przekleństwem zwanych
tego ścisku ud wewnętrznych
tych podniet śmiałych
otwartych z niecierpliwością ust zaczerwieniałych
oczu zapływających mgłą pożądania
i włosów
głowy
szyi
spragnionych dotykania

[Grzegorz_Kochel]

Podoba mi się. Płynnie, z rytmem. A dosłowność (nieprzyzwoita) narasta do samego końca. Jeszcze raz poproszę

[Gość]

"ścisk ud wewnętrznych"

- jak przysłowiowy gwóźdź programu :)
Cóż, dużo jest w tym utworze o ciele - a gdzie dusza? (a może duszyczka...?)
:)

[Alicja_Wysocka]

Powodzenia :)))

[maria_bard]

Połowa słów jest do wykreślenia. Sens, jeśli jest, oczywiście....(?) , to ginie pod nawałą emfatycznego gadulstwa.

Oczy zapływające pożądaniem dołożyły mi ostatecznie.
Kiepsko.
Pozdrawiam. E.

[Lilka_Laszczyk]

Erotyk. Ale jak dla mnie zbyt dosłowny i zbyt wiele w nim patetyczności...oczu zapływających mgłą pożądania...
Unikałabym w przyszłości tego typu określeń.
Pozdrawiam
Lilka