Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Przemijanie...


Rekomendowane odpowiedzi


Przemknelam przez twoj swiat,
dotknelam twojej duszy.
A teraz nadszedl czas,
samotnie w droge ruszyc.

Nie bedzie wiecej juz
czulosci, pocalunkow,
szeptanych cicho slow,
uniesien... bez ratunku.

Nie spojrze nigdy wiecej,
w twych oczu lsniacy blask.
Zostaly puste rece
i zimny ,smutny swiat.

Przemknelam przez Twe zycie
I bylam kilka chwil.
A teraz tesknie skrycie,
w ciemnosci lykam lzy

Lecz wierze,ze marzenia
znow kiedys spelnia sie.
I wyjde z tego cienia,
by z toba witac dzien.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Wiersz rytmiczny wlewający się w czytelnika smutkiem. Dobrze się czyta, ale to "się" na końcu drugiego wersu w ostatniej zwrotce, jeszcze do tego rymotwórcze, ma dla mnie wydźwięk pensjonarski. W moim subiektywnym odczuciu warto nad puentą jeszcze się pochylić aby wiersz był równy w całości. Mój plusik jest za trzy pierwsze zwrotki. Pozdrawiam ciepło :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...