Ela_śmigielska

Napuszyły się już bazie na gałązkach, a na stole kolorowy stos pisanek. Jeszcze tylko, trzeba złapać gdzieś zajączka, bo przy babce, grzecznie czeka już baranek. Usiądziemy dzisiaj znowu wszyscy razem, z głębi serca,do swych bliskich śląc życzenia. By nie było w naszym życiu smutnych zdarzeń, niech się wszystko już na dobre tylko zmienia. I ja także dzisiaj życzę Wam uśmiechu, pysznej babki i rodzinnych pięknych chwil. Zatrzymajcie się na moment w swoim biegu i radujcie wszyscy razem,aż po świt.

...Stuk!...Puk! Kto tam? To ja... Więc czemu pukasz do siebie ? ...bo nie wiem ile mam lat... i jak mam na imię - też nie wiem. Wciąż gubię klucze do domu, nie umiem odnaleźć słów. I nikt już nie może mi pomóc, wyjść z labiryntu dróg. ...Stuk!...Puk! Kto tam? To ja... ...próbuję dotrzeć do siebie. Bo obcy się staje mój świat i coraz więcej już nie wiem. Choć wokół niewiele się zmienia, w mym świecie narasta mrok. Nie potrzebuję już marzeń, bo zgubię je, nim minie noc...

Przestań myśleć,że nic więcej się nie zdarzy, wszystko jeszcze może zmienić czas. Tylko chwyć się bardzo mocno swoich marzeń i powoli, krok - po kroku - ruszaj w świat.. Chociaż nic nie będzie proste - dobrze wiem. Nie obędzie się bez bólu i bez trosk. To powoli spróbuj zetrzeć z twarzy cień i za sobą zostaw całe świata zło... Zacznij wierzyć, że niedługo wyjdziesz z tego, choć po drodze spadnie gdzieś niejedna łza. A w tym wszystkim, nie rezygnuj proszę z czegoś co ci daję, byś miał siłę ruszyć w świat..

Kieliszek szampana wypity do dna za życie za miłość za spokój... Twarz w lustrze zmęczona a w oczach strach, co czeka mnie w nowym roku... Gdzieś tam za zakrętem me nowe życie rozpocznę w bólu i trudach... Czas pierwszy krok zrobić z głęboką wiarą, że kiedyś musi się udać... Wiatr w żagle zawieje kierując mój los ku niebu ku ziemi czas minie... Lecz serce zostanie aż po życia kres wśród gwiazd ,w leśnej gęstwinie...

...no...to właśnie trochę tak....

Zimnych ogni już ostatnia iskra zgasła. Nowy Rok dziś zapukał nam do drzwi. Morze pragnień, nie pozwala dzisiaj zasnąć i z obawą krok robimy w przyszłe dni. Zanim jutro spojrzę memu światu w oczy, dziś przez chwilę,dam się unieść swoim snom nikt już nigdy mnie ,jak Ty - nie zauroczy. Twa obecność dała sens minionym dniom. Zimnych ogni już ostatnia iskra zgasła. Świt nadejdzie i nie zmieni tego nic. Jeszcze długo, dziś nie będę mogła zasnąć, nie chcąc wierzyć,że bez marzeń można żyć...

Śnieg otulił białą czapką cały świat. Jak co roku, świętowania przyszła chwila. Gdzieś na niebie, szukam tej jedynej z gwiazd, której widok wszystkie drzwi uchyla. I na oścież otwieramy nasze serce, aby poczuć wszechobecną magię Świąt. Z pięknych życzeń tkamy dziś kobierce, rozdajemy je w uścisku naszych rąk. Szczęścia, zdrowia, pomyślności i radości i wszystkiego co najlepsze może być. By nikt więcej, już nie zaznał samotności, aby każdy najspokojniej umiał żyć. Przy choince, przy opłatku,wszyscy razem, znów patrzymy w przyszłość swą z nadzieją. Pełni wiary dziś w spełnienie naszych marzeń, która sprawi, się oczy nam zaśmieją.

Moje góry jeszcze przede mną...a wiatr raczej w oczy niż w żagle ;)

Dawno temu, krok zrobiłaś w swą dorosłość. Z brakiem wiary,głodna zwycięstw,pełna marzeń. Choć ci życie, potrafiło nieraz dopiec, ty pisałaś swoją własną wersję zdarzeń. Krok po kroku, pokonując wszystkie góry, kręta ścieżka cię wynosi na sam szczyt. Już niewiele pozostało do zdobycia, abyś z dumą mogła wkroczyć w przyszłe dni. Mimo przeszkód, odnalazłaś w sobie siłę. Swoją wartość ,potrafiłaś odkryć w sobie. Już złapałaś podmuch wiatru w życia żagle i przed siebie możesz w każdą drogę pobiec...

lepiej by było,gdybym zeszła na ziemię - zanim zginę:) Ale czasem nad uczuciami się nie panuje...

Odchodzę... za krokiem krok, oddala mnie od twego świata. Poza mną już lasu mrok, szept liści ze łzami się splata. Odchodzę... choć ciężko iść, gdy serce pragnie zawrócić. Lecz pękła ostatnia nić, więc muszę nadzieję porzucić. Odchodzę... bo chcesz właśnie tak, więc zrobię to dziś dla ciebie. A potem cicho - jak ptak, zaginę wśród gwiazd na niebie.

Zapytałam kiedyś gwiazd, które nocą, zaglądają w moje okno. Czemu z wszystkich, zadawanych w życiu ran, najdotkliwiej boli nas samotność ? Zapytałam kiedyś siebie, czemu często z moich oczu płyną łzy. Nie dostrzegam, blasku słońca na swym niebie, nie przynosi mi radości żaden świt? Może jutro spytam Ciebie. Ty potrafisz iść do celu za marzeniem. Ja, nie patrząc, że zabijam przecież siebie, dla tych marzeń wciąż na oślep gnam w płomienie. Może muszę spytać serca, czy potrafi więcej coś - niż tłoczyć krew. Bo ja tęsknię, choć do jednej chwili szczęścia, zanim ujrzę za mym oknem drugi brzeg...

Twój dotyk muśnięcie motyla. Eksplozja...- choć wokół mrok. Namiętność me wargi rozchyla, noc kryje zamglony wzrok. Twój oddech wstrzymany na moment, świat stanął i przygasł blask gwiazd. A potem, gdy wszystko skończone czas odejść w objęcia dnia... Ta chwila zostanie wspomnieniem, jak wszystko,co zdarza się nam. Nie jestem twoim marzeniem I nie chcesz,bym weszła w twój świat. Twój dotyk muśnięcie motyla. To wszystko,co chciałeś mi dać. Zatrzymam w pamięci te chwile, zanim stanę się jedną z gwiazd.

A co będzie jeśli nic już się nie zdarzy ? Twego domu,już nie ujrzę w świetle gwiazd. Wraz ze świtem znikną wszystkie z moich marzeń, ścieżkę w lesie pozarasta cicho czas.. Jak mam istnieć bez dotyku Twoich dłoni ? Jak ukoić bezlitosny w sercu żal ? Jeszcze nie wiem, jak mą rozpacz mam odgonić. Tkwi wciąż we mnie jak raniąca,zimna stal.. Nie chcę wierzyć. że znaczyłam tak niewiele. Że potrafisz ,tak po prostu zamknąć drzwi. Już nie będzie dłoni Twych na moim ciele. Będzie pustka mijających ,smutnych dni.

Więc odeszłam, pogasiłam wszystkie gwiazdy poza sobą. Ciemną nocą , dużo łatwiej ukryć łzy Chociaż nie ma , dla mnie świata poza Tobą. Ciebie nie ma , w żadnym z moich przyszłych dni. Ty zapomnisz, w jednej chwili to co było. Nigdy więcej nie wydeptasz dla mnie dróg. Nie zrozumiesz, ile znaczy moja miłość, bo już nigdy, mnie nie wpuścisz na swój próg. Więc odchodzę, bo nie znaczę nic dla Ciebie. Choć złożyłam w Twe ramiona moje życie. Bądź szczęśliwy, rozpal gwiazdy znów na niebie, a blask słońca, niechaj zbudzi Cię o świcie... Mnie już nie ma i nie będzie nigdy więcej. Czas powoli będzie sączył moje dni. Miałam Ciebie. dziś mam tylko puste ręce, wiele wspomnień cichy dom i słone łzy.....

Jeszcze nie wiem, dokąd pójdę jutro rano, gdy nadejdzie,nasz ostatni wspólny świt. Dziś wtulona, w twe ramiona na dobranoc, nie chcę wiedzieć,jak przeżyję resztę dni. Każdą chwilę, naszą wspólną zapamiętam. Ciepły dotyk,co rozpalał we mnie krew. Ja przy tobie, choć na chwilę byłam piękna. Jak ten księżyc, zabłąkany pośród drzew. Jeszcze nie wiem, jak mam spojrzeć w twoje oczy, raz ostatni,pod twym niebem,w świetle gwiazd. Potem odejść, twego domu próg przekroczyć i spróbować, jakoś żyć przez resztę lat.

Czas przemija, Twoje dzieci już dorosłe. Dzień po dniu, układają sobie świat. Lecz w Twych oczach, zawsze gościć będzie troska, co je czeka z przyjściem kolejnego dnia. Z bycia matką, człowiek nigdy nie wyrasta. Każdej nocy, w myślach czuwasz nad ich snem. Serce pęka, gdy dotyka ich porażka, wraca spokój, kiedy mają dobry dzień. Swoim życiem spróbujemy podziękować, za Twą miłość i życiowe Twe mądrości. Od swych dzieci, przyjmij proszę ciepłe słowa, a w Twym sercu, niech już tylko radość gości.

Idą święta, kolorowych,malowanych czas pisanek. Idą święta, znowu babka prosto z pieca,dzień osłodzi. Idą święta, wraz z zajączkiem zaraz przyjdzie tu baranek. Idą święta dla Jezusa zmartwychwstania dzień nadchodzi. Idą święta, obiecując wiosny czas. Idą święta, w nasze serca tchnąc nadzieję. Garść mych życzeń, ja wysyłam dzisiaj w świat, wierząc mocno, że je do Was wiatr przywieje...

Wzięłam w dłonie piasek,z mej klepsydry lat. Poprzez palce bardzo szybko czas ucieka. W mej pamięci chcę zatrzymać wiele dat, ale życie, jakoś nie chce na mnie czekać. Nie wiem ile jest przede mną jasnych dni. Ile nocy, pogrążonych gdzieś w rozpaczy. Piasek ciągle z moich rąk umyka w mig, blaskiem ziaren moją drogę życia znaczy... Ja,raz jeszcze pragnę dotknąć twojej dłoni, ogrzać serce, i powitać razem dzień. No a potem, swój spróbuję świat dogonić, zanim piasek mej klepsydry skończy bieg...

Dziękuję że byłeś, przez chwilę,przez moment, że odwiedziłeś mój świat. I rozpaliłeś w mym sercu płomień. Ten żar będzie się tlił wiele lat. Dziękuję za czuły dotyk twych ust, za delikatność twych rąk. Za rozpalenie iskier w mych oczach, by oświetlały mi mrok. Dni przemijają, gwiazdy pogasły, poumierały marzenia. Ale dziękuję,że byłeś tu ze mną i jesteś w moich wspomnieniach.

moja przyjaciółka...w czerwcu jej córka była w spiączce po wypadku samochodowym, teraz jej 19-letni syn zmarł...nagle.... koszmar.......

Żadne słowa nie opiszą co dziś czuje Twoje serce. Tego żalu nie złagodzi, nawet całe morze łez. Zgasło swiatło w jednym z okien Twego domu Ale musisz, zrobić krok w kolejny dzień. W Twoim życiu nic nie będzie takie samo. Pustki w sercu nie wypełni Ci już nic. Lecz dla córki zawsze pozostaniesz mamą. A więc dla niej odnajdź siłę - by móc żyć. Nikt z nas nie wie czemu los nam łamie serce bez litości doświadczając ponad siły. Trzymaj mocno Twej rodziny bliskie ręce. Tylko razem, Wasze serca bedą biły. Jutro znowu, tak jak codzień słońce wstanie. Znów kolejny minie dzień..i minie rok. Musisz czekać, otoczona wspomnieniami, by napotkać, kiedyś znowu syna wzrok......

Cisza - najgłośniej krzyczy, bez słów wskazując mi drogę. Już w żadnym śnie,co się przyśni przytulić Ciebie nie mogę. Cisza - najbardziej boli. O wiele mocniej niż słowa. Ty nie chcesz mnie już w swoim życiu chcąc nową przyszłość budować. Nie mogę już dotknąć twej twarzy, zatracić się we wspólnym niebie. Zgasły światła w twym domu, zamknąłeś mi drzwi do siebie. Lecz będę zawsze gdzieś blisko, czuwając nad Twoim snem. Próbując żyć już bez ciebie, gdy wstanie jutrzejszy dzień.

żebyż to było takie proste...napiszę wierszyk i uczucia odejdą.....

Dzisiaj zgasły wszystkie gwiazdy oraz światła Twego domu. Prowadziły mnie do Ciebie... dzisiaj już nie mogą pomóc. Czas zapomnieć o przeszłości o tym jak to piękne było. Abym mogła spojrzeć w przyszłość muszę zabić dziś tę miłość... Ty chcesz odejść bezpowrotnie, poukładać własny świat. Ja zostaję tu samotnie, na następnych tysiąc lat... Lecz Ci życzę szczęścia w życiu miej marzenia , spełniaj je. Ja zostanę gdzieś w ukryciu wciąż czuwając nad twym snem...