Nieśmiertelność

[Bronisław Jaśmin]

rybom i stopom w wodzie odrastały rzeki
które jednak nie wrócą gdy wyjdą za ujście
choć odtwarzasz w fantazjach skroplone powroty
i przez nie uporczywe zwyciężanie nurtu

czas raz rzucony na bruk ma złamane nogi
i nie jest w stanie wyżebrać choć połowy kroku
dowiaduję się wtedy za późno na skórze
że niebo też potrafi na długo zaginąć
myśl stopić śnieg a w ogniu
na chwilę zamieszkać

strony świata to moje już schodzone buty
starty łachman zgubiony uśmiech po kobiecie
we śnie wracam do zaginionych prywatnych zakątków
gdy mądrość od psów uczy się obwąchiwania

[Wściekły Azot]

strony świata to moje już schodzone buty
starty łachman zgubiony uśmiech po kobiecie
we śnie wracam do zaginionych prywatnych zakątków
gdy mądrość od psów uczy się obwąchiwania


!+

[cezary_dacyszyn]

niedopracowany ten wiersz oj niedopracowany ! Świetnie poprowadzony początek , wsysający , a od drugiej zwrotki trochę na chybcika . " Czas raz rzucony " to jak " chrząszcz brzmi w trzcinie " ... " Choć " absolutnie nie do poezji !!! Kolejny feler paskudny : " to moje już schodzone buty " ...
I przeplatają się te felery z perełkami ślicznymi ... Puenta do zaciągania się ;-)
I tak między początkiem a końcem - wyboje ... Poprawić !!!
Wiersz wart tego , dość unikatowy w swoim rodzaju .
Pozdrawiam serdecznie , Czarek :-)

[Sylwester_Lasota]

coś w nim jest, i to nawet sporo, ale jednak nie do końca mnie przekonał.
kłaniam się i do poczytania :)

[Grażyna_Kudła]

Momenty som:
pierwszy i ostatni wers.
Warto by do nich dopisać wiersz.
Pozdrawiam
:)

[Marek_Dziekan]

Gorzko i refleksyjnie ale czas upływa i to co kiedyś straciliśmy niekiedy nie da się już odzyskać, tak jak przeszłości nie sposób cofnąć. Pod tym wierszem mógłbym sie podpisać.