Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

     Exit

 

cóż mi po szkielecie
mięso drewnieje liczy na szkwał
który nie nadejdzie
tak mówią wróżbici też to wiem

zbędne debaty

panaceum zaległo w popiołach wulkanu
uśpionego wulkanu
szara masa szykuje się na ostatni dzień
albo na ostatnią noc

w powietrzu rozhuśtane wahanie

nieodparta chęć aby ręka
posłusznie nacisnęła the end

 

 

 styczeń, 2012

 

 

 

 

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Nata, dawnoi Cie nie było! Fajnie, że wróciłaś! :-)))
Ale jakiś smutny ten powrót... Taki "samobójczy" ten wiersz. Najwyraźniej Peel(ka) przeżywa jakąś wielką stratę lub rozczarowanie.
No cóż, każdy dół psychiczny trzeba przeczekać, nie ma innej rady. No, chyba że za bardzo boli - wtedy są na to środki chemiczne, przepisywane przez lekarzy - ale to ostateczność...
Wiersz zrobił na mnie wrażenie, znaczy, że jest wyraziście napisany.

Opublikowano

Wyszłam tylko na "chwilkę", a tu tyle zmian, na szczęście zielony kolor
utwierdza mnie, że to "moje" forum, jedyne zresztą, na jakim bywam.
Powroty tutaj są dla mnie zawsze wesołe, a temat wiersza, hmm..
to tylko temat, wiele ich dookoła... Rozmawiałam z peelem i wiem, że ten
dół jest bardzo głęboki... cieszę się Oxyvio z Twoich odwiedzin oraz
z wyrazistego odbioru powyższej treści. Dziekuję.
Pozdrawiam... :)

Opublikowano

Taki wiersz o łodzi? :) Właściwie, może być o Łodzi - mieście, które ma szkielet, a zmienia "mięso" ;)
Metafora - do własnych skojarzeń.


"w powietrzu rozhuśtane wahanie

nieodparta chęć aby ręka
posłusznie nacisnęła the end " - to jest fajne.

Ja po swojemu - koniec Wszechświata, w którym jest ciągłe "wahanie" kwantowe :). I szara masa kiedyś się ściśnie, szkwału nie będzie, bo zalegnie martwe zimno i cisza. Z Twojego wiersza wiele jest do wzięcia ;) I to jego zaleta. Serdeczności. Elka.

Opublikowano
szara masa szykuje się na ostatni
dzień
albo ostatnią noc

w powietrzu rozhuśtane wahanie

nieodparta chęć aby ręka
posłusznie nacisnęła "the end"


odczytauję to woieloznacznie: może to być zmaganie samobójcy z chęcią przerwania złej passy, ale rownie dobrze może to być niepokój związany z nieuchronną naturalną śmiercią każdego człowieka, przed którą nie da się uciec. przyznaję, że wiersz "robi" wrażenie! podoba mi się aspekt psychologiczny Twojego wiersza.

serdecznie pozdrawiam, Nata :))
Krysia
Opublikowano

Tereso - Krysiu, dopatrzenie się wieloznaczności na pewno nie zaszkodzi
wierszowi. Czytelnik może sobie na to pozwolić... cieszę się, że zajrzałaś,
że spodobało się "podłoże" psychologiczne (jej, jak to poważnie brzmi)
Dziekuję i pozdrawiam... :)

Opublikowano

wyrwałby się jeszcze
człek lecz mu się nie chce
a może na wiosnę
jak naciagną słoje
wciśnie bez zmrużenia
enter?
;)
Witaj Nato, pal diabli wulkany.
Miło Cię widzieć, pozdrawiam.

Opublikowano

na ból żadne środki chemiczne nie dają rady, przeczekanie to przereklamowana metoda - na ból jedynie ktoś przyboczny może zaradzić, najlepiej jeśli to coś więcej niż jednorazowa przygoda

mam nieodparte wrażenie spoistości z wierszem, tylko tytuł bym odmienił na "enter". no i jaki "the end"? po co tak się utratą katorgi frasować - tam gorzej chyba nie może być, cóż by to była za droga
to życie

podzielam nastrój takoż wiersz oceniam przychylnie i ze zrozumieniem
pozdrawiam

Opublikowano

Tomku, wydaje mi się, że niejeden ból przeczekuje się.. jak.? to kwestia wyboru, są "doradcy - wróżbici" niejednokrotnie
kilka receptur na raz, efekty czasami marne.. dlatego mogą zdarzyć się chwile, że ma się ochotę na ów koniec i właśnie
dlatego tytuł brzmi.. wyjście.. nie inaczej. Miło mi czytać, że nastrój przypadł, że treść zrozumiała, cieszę się.
Dziękuję za obecność i komentarz.
Pozdrawiam... :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ano, troszkę mnie nie było, ale już jestem i.. nie potrafiłabym nie odpowiedzieć
na wysłane mi życzenia... :)
W wierszu faktycznie powiało smutkiem, jest też desperacja, a iskierka niech się tli..
może kiedyś zapłonie. Cieszę się z odwiedzin, za które dziękuję.
Fajnie, że wiersz spodobał się.
Pozdrawiam... :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Drogi Czarku, może i się "zbierają", licho je wie, ale to uśpienie miało być w wierszu i niekoniecznie musi dotyczyć
wspomnianych wulkanów. Zapisałam uwagę, ale nie obiecuję naniesienie zmiany... :) Cieszę się bardzo, że ogólnie
zaakceptowałeś całość.
Podziekuję za czytanie, no i oczywiście pozdrawiam... :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Marku, miejmy nadzieję, że to niechcenie jest tylko chwilowe.
Wiosna i tak swoje zrobi, jest już tuż tuż, prawie stuka w okna.. ;)
Dziękuję za zatrzymanie u mnie... również pozdrawiam... :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


To prawda, często sami gotujemy sobie taką zalewaję, że aż staje w gardle.
Słyszłam w radio, że doszło nam jedno ruchome "święto" - koniec świata.
Ja nie myslę o tym, bo po co... jedynie od czasu do czasu "przycisnę"
jakiś guzik w zapinanym sweterku i niechby tylko takie guziki wciskali
we wszystkich "kątach" świata. Wdzięczna za wizytę, przesyłam
serdecznie pozdrawienie... :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Anno, dobrze odczytałaś ten depresyjny, presuicydalny nastrój.
Twój plus, to moja radość, dziekuję za niego, dzięki, że byłaś zostawiając ślad.
Pozdrawiam... :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • 7. Narodziny wichru (narrator: perski kancelista)   1.   Wieść z Hellady — Macedończyk zwyciężył. I nikt się nie zdziwił.   2.   Święty Zastęp umarł jak trzeba. Reszta — jak zwykle.   3.   Mówią, że nadszedł pokój. To tylko cisza przed wichurą.   4.   Filip — wódz, który zna wartość ludzkiego błota.   5.   Zbyt wiele zwycięstw bez ceny — bogowie upomną się później.   6.   Trzeba pogratulować, nim zaczniemy się bać.   7.   Coś się rodzi na Zachodzie — zbyt pewne siebie.   8.   Być może to nic. Być może początek końca.   cdn.
    • @KOBIETA też jestem piękna:)  @infelia musiałabym dorobić drugi talerz, bo za mało by było:) nie ma co zmywać, tylko opłukać w wodzie:)
    • Z kominka dym unosi się kłębami, Na salony się wdziera, cugu brak? A cóż to? noga zwisa nad paleniskiem. Dziadek z babcią, wnuki z nimi,   O kocie i myszy nie wspominając, Ciągną, ile sił starczy: i raz, i dwa, i trzy! Bum! padają na plecy, a przed nimi dziwoląg W czerwonym kubraczku wypada.   „Hu, hu, hu!” – zakrzykuje – „niosę niespodzianki!” Oj, bidulo, skąd się wziąłeś taki usmolony? Brodę masz przypaloną, portki w strzępach, Co tam masz na plecach? worek piasku?   Nie mów, że prezenty, pokaż, nie bądź chytry, Komisyjnie otworzymy, rach-ciach. O! fajowo! jest ciuchcia, dziadek już się cieszy. Łyżwy, moje, moje! – Emilka piszczy.   Sweter w bałwany… głęboka cisza zapada. Jest i paczka, a w niej model pajęczyny Do sklejenia tylko dla wytrwałych, Napisano drobnym druczkiem na odwrocie.   Szalik, dziwnie długi, jakby dla teściowej… Pomarańcze i orzechy, jabłko i migdały, Piernik nawet nos podrażnia… apsik! Tylko tyle, a gdzie auto i rowery?   Miał być jacht i karnet na siłownię, lot balonem I safari po Afryce dzikiej, niezbadanej. Stasiek, kartkę bierz i pióro mi w te pędy Skargę oficjalną podyktuję do Rovaniemi!   W tym zamęcie, nie mówiąc zbędnego słowa, Gość zdjął czapkę, brodę, wytarte szaty I nagle stał się zwykłym, starym człowiekiem, Co patrzy na tę chciwość ze smutkiem.   „Prezentów dałem w bród, lecz wy nie pojęliście, Że najcenniejszym darem nie jest rzecz żadna, Lecz radość świąt, wasza bliskość, czułe słowa I ten widok was wszystkich, jako rodzina zgodna”   Zanim zdołali jęknąć, rozpuścił się w powietrzu, Jak zapach ulotny, ledwo nosem uchwycony. A pod choinką rozświetloną, w miejscu na prezenty, Kartka została z napisem: „podarujcie sobie siebie”  
    • @violetta Do tego zdjęcia trzeba jeszcze domalować mój widelec! Gary pozmywam.
    • Spisuję wszystkie smutki nigdy niewysłane łzy są znaczkami adresat między wersami listonosz krąży chcąc zostawić uśmiech w skrzynce poczta zgubiona prosi o nowe nadanie łzy są znaczkami adresat między wersami donikąd wyślę żal że nie wychodzi życie poczta zgubiona prosi o nowe nadanie tak żeby trafić do serca postrzelonego donikąd wyślę żal że nie wychodzi życie listem bez błędów który istnieć nie potrafi tak żeby trafić do serca postrzelonego a może samo siebie zakochaniem zbawi listem bez błędów który istnieć nie potrafi dostarczę sobie priorytetem nadzieję a może samo siebie zakochaniem zbawi cierpiące życie uwięzione w poczcie smutków listem bez błędów który istnieć nie potrafi spisuję wszystkie smutki niewysłane cierpiące życie uwięzione w poczcie smutków listonosz krąży chcąc zostawić uśmiech w skrzynce
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...