portret przeźroczysty

[JacekSojan]

patrzymy na siebie i widzimy ś›cianę
stół‚ na nim kubek książka™
i choć wiemy źe jest tu ktoś› jeszcze
ktoś› jest
jak powietrze

i to podejrzenie i nagł‚y niepokój
bo kto skoro osoby są… dwie
a jest jak jest
pusto

uś›miechnąć‡ się
po co
traci sens układanie twarzy
w tym pokoju jest pokój
już tylko sam dla siebie

wczorajszy dzień„
wiesza portret przeźroczysty
pustą ramę drzwi
otwartych na milczącą…
zasypaną ś›niegiem przestrzeń„

[Cezary Sikorski]

Jacku! Gratulacje.
Biorę w ciemno do
Twojego Tomu Metafizycznego!!!
cz.

[Mariusz_Sukmanowski]

Są - "osoby dwie" ,"wczorajszy dzień" i coś jeszcze: rozdymane niepokojem oczekiwanie , "zasypana śniegiem przestrzeń" dmuchnie zlodowaceniem skoro pozorny pokój "sam dla siebie".pozdr

[Gość]

Coś mam wrażenie jakby zgnuśniały pl roztkliwiał się nad stanem trudnej, patowej duchowo sytuacji osobistej - nie nawykłem do takiej perspektywy w Pana utworach - zwykle kojarzyły mi się jako "dylematy egzystencjalne nakreślone wartkim językiem, poprzez pryzmat stoickiego, zdystansowanego pla"; a tu jest pl nieokreślony, pełen niepewności, nawet można uznać, że zrezygnowany to pl; można powiedzieć, że pl zatracony w rozważaniach o melancholijnym nacechowaniu; albo pl który demaskuje... Sęk w tym że ten pl nie demaskuje prozy dnia codziennego, lecz demaskuje stan swojego obolałego ducha, który jest cokolwiek pogrążony w fatalizmie. Cóż, odczyt mój jest z pewnością nietrafny, a poza tym wiersz poniekąd służy ekshibicjonizmom osobistym, w dużym zakresie; lecz nie w tym jest walor poezji, co Pan zresztą sam najlepiej wie i rozumie. Fragmentami ten tekst robi wrażenie zbyt dosłownego, a niektóre zakończenia strof, nie przymierając - banalne; i choć pewnie mój odbiór to jest czysty interpretacyjny surrealizm, to jednak nietęgi nastrój pl zniechęca, bo jest nie dość zamaskowany, czyli wyraziście pogrążony. Pozdr

[Wściekły Azot]

"Przezroczystość" w związku nie pojawia się znienacka. Chyba, że rzecz dotyczy istot pozaziemskich.

[Stefan_Rewiński]

Jest w tym wierszu interesująca atmosfera. Pzdr Jacku.

[Mithotyn]

czkawkowe to i pozbawione nici, która wesprze chęć podejścia do tematu/obrazu.....................blogowy obrazek nasączony przypadkowością;

"traci sens układanie twarzy
w tym pokoju (...)
(...) sam dla siebie
nas nie ma"


tyle biorę lub wskazuję......................jako ewentualny zaczyn

[ROMAN_RIOWIL]

Sztuką jest napisać dobry wiersz o " pustym pokoju " . Niestety kolejna nieudana próba

[JacekSojan]

szacownym rewanżystom z orga dziękuję za tak głębokie pochylenie nad moim nieudolnym tekstem -
chciałbym jedynie dodać, że ich wystąpienie tutaj w żadnym stopniu nie udoskonali ich własnej twórczości - mierność pozostanie miernością, nieudolność - nieudolnością;
pozdrawiam kochanych adwersarzy!

J.S

[JacekSojan]

Cezary Sikorski.;
- ależ Mospanie, tylko bez gorączki...
:)!
J.S

-------------------------------------------------------------------

Mariusz Sukmanowski.;

- "pozorny pokój"?!
to nie z tego wiersza;
w tym wierszu on jeden jest realny...
j.s

--------------------------------------------------------------------
ledwo głupi;
to fatalizm, gdy "zgnuśniały" (?!) peel spotka zgnuśniałego czytelnika, który swoje ego projektuje w cudzym tekście...
J.S
-------------------------------------------------------------------
Wściekły Azot.;

- nie - rzecz dotyczy wyobraźni...
J.S
____________________________________________________

Stefan Rewiński.;
- klimat wiersza nie z tych jakie lubimy, wesołe chłopaki; ale czasami dopada nas chandra...
J.S

-------------------------------------------------------------------

Mithotyn.;

czkawkę zostawiam Sz. Czytelnikowi - a jako wskazówkę, przestać czytać blogi - wyjść z domu i zabawić się śnieżkami;

J.S

------------------------------------------------------------------
Roman RiOWIL.;

- sztuką jest przekonać, że ma się rację i argumenty dla niej;
J.S

[Gość]

Fatalizm nie wyklucza zgnuśnienia, a nawet zwykł je implikować w sytuacji wątpliwego konstruktywizmu przeciągłego fatalizmu. Rzecz oczywista niekoniecznie, jednakowoż zależność takowa ma nawet swoje logiczne uzasadnienie. Jeśli o wiersz chodzi to licho wyszło; a skoro miało być tak sprytnie jak Pan mówi, to tym bardziej schizofrenicznie na domiar; poza bowiem otchłanią wyraźnie wyczuwalnego smutku niepomiernego, w dodatku czytelnie o tyle o ile. Pozdr

[Mariusz_Sukmanowski]

Malutki acz znaczący błąd: miało być -pozorny spokój - w jak najbardziej realnym pokoju.Myśle ,że teraz wiadomo już o co chodziło adwersarzowi co szukał sensu w "układaniu twarzy" ,a nie gęby bez sensu.pozdr

[Mithotyn]

"Mithotyn.;

czkawkę zostawiam Sz. Czytelnikowi - a jako wskazówkę, przestać czytać blogi - wyjść z domu i zabawić się śnieżkami;

J.S"



biorąc pod uwagę gabaryty autora riposty, rozumiem sugestię........................lecz nie skorzystam - śnieg zostawiam bałwanom...


zaś co do bloga............widzę, żeś w temacie, ale też sobie owe rewelacje daruję...

[hubertk]

dramatu zabrakło, bo rozszczepienie, to dramat. rozdwojenie, to dramat. to negatywność w sztuce. rodzaj idiomu w sztuce. imperatywu w sztuce. shizofrenika to specyficzny rodzaj mentali, po których da się poruszać, a cukierkowość się wkrada, Ja się wkrada, filozof się wkrada, a nie powinien. w Nienazywylnym najlepiej ujmuje to Beckett.

[dawniejbezet]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

"Nie mam jeszcze jasności w temacie Marioli..." - więc tylko taką wersję odchudzoną (wiem, wiem: o filozofiyje - JA! - ja, jawhol, Herr C.!).
Podoba mi się (to).
Pozdrawiam

[JacekSojan]

o Bogdanie - a tuś› mi, biorę!

i wielkie dzięki!

J.S

[adolf]

wiersz dobrze się czyta i ma naprawdę ciekawą atmosferę i ładnie płynnie prowadzi (się?:P) do końca :) początkowo jakoś wydawała mi się pierwsza i kawałek drugiej strofy za przegadane ale jak przeczytałem drugi raz to stwierdzam, że to jednak jakiś minimalistyczny upiór chciał mnie dopaść bo wszystko jest na swoim miejscu w odpowiedniej ilości.

Bardzo podoba mi się obraz, a dla tych fragmentów ponizej mógłbym się przysłowiowo pociąć :) ich plastyczność i wydźwięk są super :)

traci sens układanie twarzy

wczorajszy dzień„
wiesza portret przeźroczysty
pustą ramę drzwi (!)

w tym pokoju jest pokój
już tylko sam dla siebie

Ogolem jak dla mnie na plus:)

[Goliard]

przeźroczysty :)

[Monika_Gromala]

Kto jest ten trzeci, który idzie za mną. Brzmi to jak pytanie pielgrzyma, tyle, że w wariancie gorzkim. Zwłaszcza, że to pytanie zadajemy od początku.
Bardzo na tak!


M.

[JacekSojan]

adolf.;

tak sytuacja nas zubaża i jesteśmy w tym bezradni....

J.S
------------------------------------------------------------------------------