Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

wrzepianie


Rekomendowane odpowiedzi

jak w siebie
wkręcamy się korkociągiem w korki
ulice przyswajamy atakując zagrożenia
aby wystrzelić
jak ten od szampana w jedną noc

kocham to miasto w tobie
i rozkład mieszkania deja vu w narożniku kamienicy

przed stu laty chlebowe ciasto
kleiło się zagniatane
a ty wczepiasz przysysasz
do komórek skóry
urbanistycznie wkomponowana
w metropolię

sycisz

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


wrzepianie jak utwierdzanie siebie w przekonaniu do miejsca, właśnie tu i obok Niej, jednak jest tu pewna nuta niepewności, która wierszowi dodaje "przyprawy" a peelowi furtkę w razie niepowodzenia, czy dobrze odbieram?("jedną noc", "kocham to miasto(tylko?)w tobie", "wczepiasz przysysasz", "urbanistycznie wkomponowana" - mówią wyraźnie i dobitnie o niepewności, próbie odnalezienia a nie zapewnionej pozycji "w" i "obok", oczywiście wszystko to jak dla mojego patrzenia na wiersz...pozdrawiam
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dobrze by było poczuć się nią. Wklejoną, wczepioną pod skórę jak chleb i myśl o nim. Kim lub czym jest ta ona sycąca? Może kobieta, ale niekoniecznie...

Pewność taka, z jaką stoją od lat stare kamienice. Stabilizacja, nierozłączność.

Rozwojowe pisanie, bardzo dobre, ciekawe. Pozdrawiam. Elka.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...