Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Działaj rozważnie i z rozsądkiem
życia drugiemu nie zatruwaj,
kieruj się sercem nie żołądkiem,
wszak licho nie śpi więc wciąż czuwaj.

Pamiętaj nie idź na brawurę,
stąpaj rozmyślnie nie pochopnie,
zachowaj umiar i kulturę
gdy stajesz na kolejny stopień.

Żadne tam takie w nosie muchy,
dwie matki ssie pokorne cielę
i okazując trochę skruchy
przyjaznych uczuć zyskasz wiele.

Śmiało przez życie masz wędrować
i uniesione wciąż miej czoło
i aby nie daj się zwariować
życie bierz zawsze na wesoło.

Niepowodzenia rzucaj w cień
które też życie Ci serwuje,
jutro znów będzie nowy dzień
i ranek Ciebie uraduje.

Kiedy pozyskasz te zalety
to będziesz niemal ideałem
bo mało kto je ma-niestety
ja także bardzo je mieć chciałem.

Opublikowano

Ha ha ha! Świetna humoreska, autosatyrka, bardzo sympatyczna. :-)
Tylko chyba masz drobny błąd, ale może to wcale nie błąd? O tutaj:
"i uniesione wciąż [u]mniej[/u] czoło" - czy nie powinno być: "miej czoło"?
Pozdrawiam słonecznie w deszczowy dzień. :-)

Opublikowano

I masz je bo musiałeś być chyba z nimi w zgodzie gdy pisałeś. I nie miej do siebie pretensji
za odstępstwa, to przecież sól charakteru i temat do następnych tak interesująco zabawnych

Pozdrawiam

Opublikowano

Ideały są nudne.:), mam takie skrzywienie , że różne rzeczy kojarzą mi się z piosenkami,
tu oczywiście Vademecum Skauta
"szanuj czas i pieniądz,
zęby myj, zbieraj złom
dobry bądź dla zwierząt
one też kochać ciebie chcą..."
jednym słowem Panu Bogu świeczkę, a diabłu ogarek.
zgrabnie napisane, pozdrawiam:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2 Jaka droga do Boga, z Bogiem do siebie. Czy czlowiek potrafi ocenić, wybrać. Jak wyglądałby świat gdyby nie było tego lotu. Jedno jest pewne, byłby inny...   Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia   
    • @Natuskaa Czy łatwo jest odróżnić zwyczajne spotkanie, od tego na które przygotowujemy się przez pół życia, albo i całe? Można. Bo te, na które się przygotowujemy, nigdy nie wyglądają tak, jakbyśmy chcieli, a te drugie często wprost przeciwnie.   Świetny tekst. Szczególnie podobał mi się fragment z listonoszem. 10/10
    • @Leszczym Dziękuję.@Waldemar_Talar_Talar Dziękuję również :D 
    • @Stracony Bardzo mi się podoba to spostrzeżenie i jest bardzo prawdziwe, życiowe w sposób nawet dalej idący niż to się powszechnie uważa :))
    • Czy łatwo jest odróżnić zwyczajne spotkanie, od tego na które przygotowujemy się przez pół życia, albo i całe? To, na które zbieramy doświadczenia, jak wiano pod związek z jakim przyjdzie nam się mierzyć. Czy obie umówione strony taplają się w podobnych zajęciach, zanim nie otrzymają stopnia mistrzowskiego i nie wpadną na siebie w sposób całkowicie niewytłumaczalny? Dla tych którzy przeżyli coś takiego odpowiedź jest prosta. Tutaj nie ma pomyłek. Nie było możliwości ucieczki i z tą myślą się pozostaje...   Siedzę i zastanawiam się nad tym, co z tego wynikło? Z lat złego, z lat dobrego, z lat potem, z lat przedtem... bo wchodząc w kolejny zakręt, wiem, że potrzebuje kogoś nowego, choć jeszcze nie wiem, kto to będzie. Z kim jeszcze jestem umówiona? Kto jeszcze jest mi coś winien, a komu być może ja coś powinnam wynagrodzić... ?   Wielkie koło się okręca, niektórzy śmią twierdzić, że można się naraz rozstać ze wszystkimi możliwościami i ludźmi . Spłacić tego i owego i nie zaciągnąć żadnych nowych zobowiązań. Na raz – czy to możliwe? Że już nikt o nic nie ma prawa się upomnieć? Że można odciąć pępowinę świata nie rozmnażając się? Nie rozmawiając z kimś? Rozmawiając z kimś za często, zbyt nachalnie... Nie przenosząc wiadomości... jak mucha, albo pszczoła z miejsca na miejsce.   Kto roztrzaska swoje koło zdarzeń i w spokoju usiądzie po środku własnego "em" czekając na śmierć fizyczną? Nawet w oczekiwaniu można sobie powiązać ręce albo nogi. Zawsze przecież do drzwi może zadzwonić listonosz. Jak odbierzesz polecony - to masz nowe zadanie, a jak nie odbierzesz - to może sam będziesz miał możliwość zostać listonoszem... wszak poczuć deszcz, kły wszelkich psów domowych i ludzkie „przyjęcia” na własnej skórze to jest dobra nauczka, za niedocenienie czyjegoś wysiłku. Może dlatego moja babcia zawsze częstowała listonosza talerzem zupy... zupa to też jakaś forma spłaty.   Siedzę nad tekstem, nie moim tekstem... coś mnie przerosło, coś mi wyrosło, coś wyhodowałam nie spodziewając się tego. Płaczę nad tekstem... Czy to dobrze? Podobno łzy szczęścia zawsze są dobre.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...