Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

omijam zleżałe kałuże jak twoje niecodzienne dni
wieje się we mnie dźwięk pociągów i jedyne co mogłem powiedzieć to

nie patrz na ludzi
jednostajnie
między krzywym zgryzem ulic
fotografuję zmiany pogody


dzisiaj byłaś ubrana w męski charakter
podobnie jak wczoraj w dżinsach i naruszonych ustach
podszedłem do ciebie na odległość zapachu perfum
lecz minęliśmy się z czasem

teraz zamykam się w budce telefonicznej
napoczynam twoje okno
jak lont zapala się i gaśnie

gdy czekanie boli powoli
wrastam w słuchawkę
sygnały jak obcasy serca
odmierzają kroki stóp
od łóżka do szansy na jutro

Opublikowano

/

dzisiaj byłaś ubrana w męski charakter
wczoraj w dżinsach i naruszonych ustach
podszedłem do ciebie na odległość zapachu perfum
minęliśmy się z czasem

teraz zamknięty w budce telefonicznej
napoczynam twoje okno
jak lont zapala się i gaśnie/



poza małym wtrąceniem / tak czy owak

interesujący tekst /

t

Opublikowano

Rafale, pojawiasz się ostatnio, jak na lekarstwo ;(
Ale to nie zarzut, tym milej się czyta :)

Zrezygnowałabym z : powoli i serca.
A zakończenie czytam: od łóżka do...

Ale podobasia zostawiam za:

dzisiaj byłaś ubrana w męski charakter
podobnie jak wczoraj w dżinsach i naruszonych ustach
podszedłem do ciebie na odległość zapachu perfum
lecz minęliśmy się z czasem


Pozdrawiam serdecznie, Grażyna.
:)

Opublikowano

"dzisiaj byłaś ubrana w męski charakter
podobnie jak wczoraj w dżinsach i naruszonych ustach
podszedłem do ciebie na odległość zapachu perfum
lecz minęliśmy się z czasem"
to biorę całe, reszta mi "zgrzyta", ale może ma..., zgrzytają rozterki w duszy
pozdrawiam:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


klimat to lont wierszy albo się zapali albo zgaśnie gdzieś po drodze, czyli coś jak z życiem, sorry za moralizowanie;)
dzięki za koment i czas, do następnego
pozdrawiam
r
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


wiersz być może się przepoczwarzy, ale lenistwo autora to jego zmora (pojechałem cz-wą)
właśnie jestem na na etapie pisania wierszy bardziej aktualnych, takich bardziej dotykowych, przynajmniej dla mnie i zamykam się gdzieś między plażą, winem, sadem wiśniowym i krajową 9 na wysokości Sandomierza, co daje mi świeże myślenie o tym i owym
ale też nie ukrywam że poezja.org trochę mnie męczy
dziękuję za wyrażenie się pod wierszem i znalezienie fragmentu dla siebie
pozdrawiam
r
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


dzięki za znalezienie czegoś dla siebie, sam też często czytając wiersze wybieram jakiś bardziej mi bliski fragment i z nim obcuję, mimo że reszta mi "zgrzyta"
a wracając do "zgrzytanie" w tymże wierszu to zdaję sobie sprawę, że nie leży on blisko ideału;)
dziękuję za czas i czytanie
pozdrawiam
r
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


wiersz być może się przepoczwarzy, ale lenistwo autora to jego zmora (pojechałem cz-wą)
właśnie jestem na na etapie pisania wierszy bardziej aktualnych, takich bardziej dotykowych, przynajmniej dla mnie i zamykam się gdzieś między plażą, winem, sadem wiśniowym i krajową 9 na wysokości Sandomierza, co daje mi świeże myślenie o tym i owym
ale też nie ukrywam że poezja.org trochę mnie męczy
dziękuję za wyrażenie się pod wierszem i znalezienie fragmentu dla siebie
pozdrawiam
r
zamykam się gdzieś między plażą, winem, sadem wiśniowym i...zabierz mnie tam, Rafale...
A przynajmniej obrodziły tam wiśnie ?
:)))
Odpoczywaj, nie przeszkadzam, chociaż - zazdroszczę ;)
Miłej nocki.
:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Witam - odłamki naszych rozmów już leżą na trawniku - super -                                                                 Pzdr.
    • Witam - fajnie piszesz -                                                    Pzdr.
    • Witam - jestem na tak -                                               Pzdr.
    • Cóż jutro? Jutro pełnia, zbożowego księżyca. A dziś? Mówią na ten dzień „urodziny miesiąca”. Miesiąca? – Akurat! Lecz, coś może być na rzeczy, Dnia pierwszego stycznia w Nowy Rok byś nie przeczył; Pierwszego lutego, że styczeń rzec ci się zdarza, (Może, bo przełom mniejszy, więc nie leć do lekarza). A drugiego lutego – Gromnicznej czyż się wahasz? Czternastego luty do ciebie flagami macha! Trzeciego marca czy subiektywnie marzec już trwa? Ósmego i owszem! – niech który pan odmawia znać! Gdy kwiecień kalendarzowo z prima aprilis; Podobniej maj, najdalej z trzecim się pomylisz. Czerwiec? – O to zależy…: Czy masz w domu dzieci? Lipiec? To frant, ten to czasem od końca szkół leci; Choć zależy też gdzie, bo w Stanach mus od czwartego We Francji może się spóźnić i na czternastego. Czy tak jest też z sierpniem? Chyba nie w Warszawie! Jednak, ósmego miesiąc ósmy bardziej w prawie. A propos prawa to latoś był już dnia szóstego, Przez zmianę prezydenta starego na nowego. Czy to się też przekłada na dekady i wieki, Że wydarzenia nadają nowym czasom „wdzięki”? Jadąc sierpniem przez wieś, widzę zboże bywa zżęte – Och, więc czyż nie trafnie od Indian określenie wzięte? Tymczasem o życie ani pszenicy u Indian nie ma mowy Część plemion oń: księżyc jeżynowy lub ryżowy; Mohikanin, że księżyc kukurydzy ci powie; Oneidzi zaś: owszem kukurydzy, ale nowej; U Seneków i Tuników mówią nań gorący; U innych, może przez owady, że: latający; Katawbowie, że księżyc suchy rzekną w słońcu; Wschodni Czirokezi: końca miesiąca owoców Ale księżyc zielonej kukurydzy w czerwcu; A u mnóstwa sierpniowa pełnia = księżyc jesiotra. Po staroangielsku „Grain Moon” = „Księżyc Kłosów” zwać trza. Celtowie by rzekli, że lwa, sporu lub błyskawic. – Słali mnie do Ameryk a starczyło tuż sprawdzić. Ale wiersz miał mnie zawieść do drzwi „Genius Temporis” Z pytaniem: Cóż nam przyniesiesz i czy obronisz? Lecz wciąż się błąkam wśród śmieci i zeschłej lawendy Szepcząc: „Którędy do Ciebie?” i słysząc: „Nie tędy!”   Ilustrował grafiką „Pod sierpniową pełnią” program „Imagine”, pod dyktando Marcina Tarnowskiego.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Witam - mi też się podoba -                                                    Pzdr.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...