Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

jest we mnie
o kilka dni za dużo euforii

mogę wziąć oddech
zbudzić kobietę pocałunkiem
nic nie napisać

pisanie jest pasją martwych
kto pisze ten nie żyje

w moim przypadku
zazwyczaj ta zasada się sprawdza

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Rękami i nogami podpisuję się pod tymi wersami. Stan cokolwiek znajomy. I pisanie - w istocie "pasyjne".
Pozdrawiam Dawidzie.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Rękami i nogami podpisuję się pod tymi wersami. Stan cokolwiek znajomy. I pisanie - w istocie "pasyjne".
Pozdrawiam Dawidzie.

Na pociechę gorsze stany bywają owocne, za to euforyczne dla piszących nie zawsze do zniesienia ;) Dzięki za czytanie, pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Niegłupi pomysł, ciśnienie z pewnością by się podniosło, ciekawe tylko czy prócz pary coś głębszego z wiersza by wyszło ;) Dzięki za czytanie, pozdrawiam
Opublikowano

Cieszy mnie Dawidzie, że Twój peel, budzi kobietę bez zamiaru jej uśpienia :)))

jest we mnie o kilka dni za dużo
euforii

mogę wziąć oddech
zbudzić kobietę pocałunkiem
nic
nie napisać

pisanie jest pasją
martwych
kto pisze ten nie żyje

w moim przypadku
zazwyczaj się sprawdza


Tak sobie przeczytałam Twój, ale nie miej mi za złe. :)))

Pozdrawiam serdecznie, Grażyna.
:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



właśnie dlatego, że do końca tak nie jest " zazwyczaj ", świadczy o przeważającej częstości, czasami przemawia za rzadkością ;-) dzięki za zajrzenie, pozdrówka
Opublikowano

Nie wiem, czy mam dobre wrażenie, ale gdzieś tutaj wpisana jest poezja jako zastępcza forma życia (a raczej nie życia), z czym ja osobiście nie do końca się zgadzam, co nie znaczy, że nie doceniam dobrego tekstu. Na tak.

Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Płyną łzy (Jak ja i ty)   A noc jest  Pustką    Która niczego  Nie wyjaśni    Nawet chłodu  Twoich i moich rąk    A dzień po nocy  Nigdy nie będzie taki sam    (Już nie wracam tam)
    • @violetta a co do przybysza, to zobaczymy jak sie zbliży do  marsa. wtedy się okaże, co to takiego. na razie pozostańmy przy tym, że to kometa. choć nasuwa się książka arthura c. clarke`a pt. "rama", kiedy to do ziemi zbliżył się ogromny pojazd obcych (z początku też był brany za kometę), lecz bez załogantów. załogę stanowiły roboty, maszyny o nieznanym przeznaczeniu... co innego w opowiadaniu andrzeja trepki pt. "goście z nieba". tam były cztery pojazdy obcych, na początku podobne do gwiazd zaobserwowane w pobliżu dyszla wielkiego wozu, tutaj załogantami okazali się obcy (fizycznie bardzo podobni do ludzi, lecz mentalnie całkowicie odmienni), którzy po wylądowaniu zaczęli zadawać bardzo dziwne pytania np. jak są rozmieszczone przestrzennie atomy w ścianie, z której nie wyodrębniali płótna van Dycka, albo o tangens kąta pod jakim znajdował się środek tarczy słonecznej, niewidocznej przez okno. to znów pytali o ubarwienie skał począwszy od sześciu kilometrów w dół, innym razem pytali o antenaty do pięćdziesiątego pokolenia wstecz. na zadane pytanie jaki tryb życia wiodą u siebie odparli, że uczestniczą w ponadczasowym wymiarze istnienia... ciekawe jakie pytania będą zadawać obcy z 3i atlas... 
    • i jak tu nie być nihilistą kiedy w takiej sytuacji filozofia jest w rozpaczach  pocieszeniem dla rogacza!   dostojewski, de beauvoir piszą o mnie scenariusze czytam, biorę nadgodziny chryste, nie mam już rodziny!   pamiętam pierwszy tego widok wracałem wtedy z biblioteki i jakby wyszli - on i ona spod dłuta michała anioła   ona - olimpia, wenus, gracja i on - hefajstos, neptun, dawid i ja, i za małe mieszkanie i my i biedny schopenhauer   ach, zostałem więc krytykiem by lać na ludzi wiadra żółci chcesz pochwały całą stronę idź - przekonaj moją żonę...
    • San z ej aj esi se jaja z nas
    • Jej świat kusił atrakcyjnością...         Kupiłem go i używałem według jej zaleceń...                                                       Było mi w nim dobrze...                      Erzatz blichtru skutecznie ukrywał pustkę..Świat obok był nieważny... Raził szorstkością prawdy i koniecznością wybierania...                 Nie dawał poczucia wtajemniczenia i wyższości...            Był taki nie...                                              Teraz spłacam dług...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...