Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

mogę teraz ze spokojem
jak z rodzoną siostrą
posłuchać szelestu liści
podczas wiosennego deszczu
mogę utrzymać ciszę
przed nadchodzącą burzą

nie miałaś wyboru więc
zabrałaś wszystko
nikomu nie chwaląc się
że byłaś bogatsza
o stos niepotrzebnych rzeczy

może i jest sens w beztroskiej
zabawie mającej za nic
bogów i ich wyznawców
upadałaś tylko wtedy gdy ktoś
podłożył ci nogę do czasu
gdy wszystko przestało się liczyć

Opublikowano

Aganioku, wiersz pisany na wysokich emocjach i (chyba) w pośpiechu.
ogromnie istotne są takie siostrzane relacje, niekoniecznie z siostrą nawet. jak ważne - dowiadujemy się wraz z upływem czasu.
instynktownie rodzimy po dwoje dzieci :D, czasami z wyrachowaniem - dotyczy to głównie jedynaczek.

widzę literówkę - tutaj: wyaznawców
i tuż obok siebie dwa zwrotne - tu: nie chwaląc się że stałaś się, co fatalnie brzmi w czytaniu na głos.
zastąp to jakoś
a poza tym wiersz dla mnie, Maruśka
buziak!

Opublikowano

Wg mnie to bardzo plastyczny obrazek... "miękki", taki wyciszony.
Madzia ma rację, co do II- giej strofki... jest dwa razy "się"

nie miałaś wyboru więc
zabrałaś wszystko
nikomu się nie chwaląc . . . . . . . chyba lepiej... nikomu nie chwaląc się
że stałaś się bogatsza . . . . . . . . że jesteś bogatsza... wówczas jedno "się" wypadnie
o stos niepotrzebnych rzeczy


Podoba mi się Twój wiersz.
Pozdrawiam... :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dokładnie.Dobrze czytasz. Samo życie. Pozdrawiam i dziękuję. Ma.

Marusiu odczytuję straszny żal po stracie kogoś najbliższego , po kim została cisza w szeleście liści...
tak czytam, taki jest mi bliski
ściskam :)))
Opublikowano

Czytam już poprawiony.
Spokojny, refleksyjny tekst o potrzebie więzi i bliskości. To piękne, kiedy jest blisko ktoś - powiernik tajemnic, oferujący wsparcie.
Jest dobrze, Marusiu. Gratuluję. Pozdrawiam cieplutko,

Para:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2 Twój wiersz jest jak spacer po impresjonistycznym obrazie - pełen światła, koloru, ruchu. Chcesz znaleźć kogoś w pięknie świata, jakby natura mogła stać się szyfrem, kodem prowadzącym do utraconej obecności. Urzeka mnie bogactwo obrazów: "ptasi witraż", "reliefu rzęs sosny kantaty", "sznur chmur jak białe pieluchy". Jakby nadmiar piękna miał zagłuszyć ból, a przecież ból ten wciąż przebija w pytaniu - "Czy wietrzny pielgrzym to zrozumie?" Piękna jest ta melancholijna końcówka - "niwa bezkresna lnem szyć nie umie". Jest w tym pogodzenie - że nawet natura, tak hojna w pięknie, nie może zszyć tego, co rozdarła strata. Piękny!
    • @Migrena Druzgocący wiersz - głos porzuconego zwierzęcia, psa. Wersy takie jak -"Byłem wierny - pachniałem twoimi rękami", "znałem każdy cień twojego głosu", "nie wołasz mnie już po imieniu" są pełne bezwarunkowej miłości i lojalności, która zderza się z niezrozumiałym okrucieństwem porzucenia. Tytułowe "Nie wiem, dlaczego" staje się krzykiem niewinności wobec zdrady. Piękne obrazy i metafory, nawet drut "zasyczał". "A we mnie rosła cisza - jak w drzewie, które uczy się oddychać w ciemności". - To przejmujący obraz powolnego umierania, rezygnacji i wtapiania się w obojętną naturę. Twój wiersz jest bolesną emocją ubraną w precyzyjne obrazy. Ostatnie wersy łamią serce. Piękny ale boli.
    • @viola arvensis Spodobało się. Poważniej. Smutniej. Dosadniej. Mniej landrynkowo. I też ekstra :) Choć u Ciebie i to jest chyba największa miara Twoich wierszy występuje niekiedy ta przepiękna lekkość słowa jakby taka wypracowana, bo pracowałaś nad tym, łatwość pisania wierszy :) Nie jestem już pewien czy to wzajemne chwalenie się na forum jest aż tak potrzebne, niezbędne, wzrastające ale Ciebie akurat naprawdę mam za Poetkę :)
    • @huzarc Bardzo dziękuję.
    • @infelia Takie wyzwiska się długo pamięta.  Ale żeby tak samemu do siebie?  Też tak miewam, wtedy mówię do siebie po nazwisku, wiesz, żeby doprowadzić się do względnego porządku. Zostało mi to z dziecięcych czasów. Jak nauczyciel mówił do mnie po imieniu - wiedziałam, że mnie lubi  - jak po nazwisku - o, chyba będzie gorzej. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...