Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Frida najlepiej maluje owoce

Zjajami_Baba
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Judyt

Judyt

Opublikowano
Opublikowano

ta Frida o której książka, film, to zagubiona postać,
powiedziałabym że wręcz rozpaczliwa, nieszczęśliwa,
oby mniej nieszczęścia w więcej szczęścia również
we własnej niedoskonałości. Pozowliłam sobie zostawić
namiastkę komentarza. J. serdecznie

Zjajami_Baba

Zjajami_Baba

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



bardzo się cieszę:)
a ja nie mam nigdy w głowie tematu
albo inaczej
ja mam go od zawsze bo to zazwyczaj u mnie jeden temat w kółko

tym bardziej cieszy Twój komentarz:)
Grażyna_Kudła

Grażyna_Kudła

Opublikowano
Opublikowano

każda czynność związana z konsumpcją owoców, zawiera w sobie dużą dawkę seksualności w formie wyzwolonej, Twój wiersz niczym obrazek wyjęty z życia Fridy, tudzież legendy o niej ;
a w podtekście znów widzę wielokierunkowość:
1. jak być cytrynką, to koniecznie wyciskaną przez pająka od Starcka
2. symbolika pająka
-drapieżność- pożeranie jeszcze żywej ofiary po uprzednim sparaliżowaniu jadem
-pracowitość, precyzja
no i poczułam zapach mężczyzny, tylko pajęczyca tu mi nie gra ;)
3.w proteście -przeciw twierdzeniu: kiedy kobieta mówi NIE, to myśli TAK- potraktować gada jadem (kwaśnym)!
(a może NIE ;))
a Frida, to uosobienie świata wszechkobiet- tylko nie każda zdaje sobie z tego sprawę
w zakończeniu wywaliłabym „się”
ależ zakotwiczyłam u Ciebie, Babo :)
nie powiem, warto było;
pozdrawiam serdecznie, Grażyna
:)

Janusz_Ork

Janusz_Ork

Opublikowano
Opublikowano

Babozjo, muszę się przyznać, że jestem fanem Twoich wierszy. Twój język i ekspresyjny sposób wyrażania się kładą mnie czasem na łopatki. Jeśli wydasz tomik to daj cynk, chcę go mieć. Pozdrawiam serdecznie łącząc życzenia wszelkiej pomyślności w Nowym Roku.
J.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Łukasz Jurczyk
      Gdzie rdzewieją miecze: 7. Narodziny wichru

      Przez Łukasz Jurczyk · Opublikowano

      7. Narodziny wichru (narrator: perski kancelista)   1.   Wieść z Hellady — Macedończyk zwyciężył. I nikt się nie zdziwił.   2.   Święty Zastęp umarł jak trzeba. Reszta — jak zwykle.   3.   Mówią, że nadszedł pokój. To tylko cisza przed wichurą.   4.   Filip — wódz, który zna wartość ludzkiego błota.   5.   Zbyt wiele zwycięstw bez ceny — bogowie upomną się później.   6.   Trzeba pogratulować, nim zaczniemy się bać.   7.   Coś się rodzi na Zachodzie — zbyt pewne siebie.   8.   Być może to nic. Być może początek końca.   cdn.
    • violetta
      Winniczek…

      Przez violetta · Opublikowano

      @KOBIETA też jestem piękna:)  @infelia musiałabym dorobić drugi talerz, bo za mało by było:) nie ma co zmywać, tylko opłukać w wodzie:)
    • infelia
      Prezent

      Przez infelia · Opublikowano

      Z kominka dym unosi się kłębami, Na salony się wdziera, cugu brak? A cóż to? noga zwisa nad paleniskiem. Dziadek z babcią, wnuki z nimi,   O kocie i myszy nie wspominając, Ciągną, ile sił starczy: i raz, i dwa, i trzy! Bum! padają na plecy, a przed nimi dziwoląg W czerwonym kubraczku wypada.   „Hu, hu, hu!” – zakrzykuje – „niosę niespodzianki!” Oj, bidulo, skąd się wziąłeś taki usmolony? Brodę masz przypaloną, portki w strzępach, Co tam masz na plecach? worek piasku?   Nie mów, że prezenty, pokaż, nie bądź chytry, Komisyjnie otworzymy, rach-ciach. O! fajowo! jest ciuchcia, dziadek już się cieszy. Łyżwy, moje, moje! – Emilka piszczy.   Sweter w bałwany… głęboka cisza zapada. Jest i paczka, a w niej model pajęczyny Do sklejenia tylko dla wytrwałych, Napisano drobnym druczkiem na odwrocie.   Szalik, dziwnie długi, jakby dla teściowej… Pomarańcze i orzechy, jabłko i migdały, Piernik nawet nos podrażnia… apsik! Tylko tyle, a gdzie auto i rowery?   Miał być jacht i karnet na siłownię, lot balonem I safari po Afryce dzikiej, niezbadanej. Stasiek, kartkę bierz i pióro mi w te pędy Skargę oficjalną podyktuję do Rovaniemi!   W tym zamęcie, nie mówiąc zbędnego słowa, Gość zdjął czapkę, brodę, wytarte szaty I nagle stał się zwykłym, starym człowiekiem, Co patrzy na tę chciwość ze smutkiem.   „Prezentów dałem w bród, lecz wy nie pojęliście, Że najcenniejszym darem nie jest rzecz żadna, Lecz radość świąt, wasza bliskość, czułe słowa I ten widok was wszystkich, jako rodzina zgodna”   Zanim zdołali jęknąć, rozpuścił się w powietrzu, Jak zapach ulotny, ledwo nosem uchwycony. A pod choinką rozświetloną, w miejscu na prezenty, Kartka została z napisem: „podarujcie sobie siebie”  
    • infelia
      Winniczek…

      Przez infelia · Opublikowano

      @violetta Do tego zdjęcia trzeba jeszcze domalować mój widelec! Gary pozmywam.
    • Toyer
      Skrzynka na smutki

      Przez Toyer · Opublikowano

      Spisuję wszystkie smutki nigdy niewysłane łzy są znaczkami adresat między wersami listonosz krąży chcąc zostawić uśmiech w skrzynce poczta zgubiona prosi o nowe nadanie łzy są znaczkami adresat między wersami donikąd wyślę żal że nie wychodzi życie poczta zgubiona prosi o nowe nadanie tak żeby trafić do serca postrzelonego donikąd wyślę żal że nie wychodzi życie listem bez błędów który istnieć nie potrafi tak żeby trafić do serca postrzelonego a może samo siebie zakochaniem zbawi listem bez błędów który istnieć nie potrafi dostarczę sobie priorytetem nadzieję a może samo siebie zakochaniem zbawi cierpiące życie uwięzione w poczcie smutków listem bez błędów który istnieć nie potrafi spisuję wszystkie smutki niewysłane cierpiące życie uwięzione w poczcie smutków listonosz krąży chcąc zostawić uśmiech w skrzynce

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...