Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

jak się tka

jacek skraba
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

jacek skraba

jacek skraba

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

jeszcze zanim zaśniesz przyjdziesz pocałujesz
pościel twego ciała kwiaty twoich rąk
mgnienie tamtych wiosen ciepło tamtych lat
zwiniesz w kłębek ciszy wiersze będziesz tkał
Ikarowi skrzydła i ślepcowi laskę
przyjdź nie pożałujesz

dojrzewają owoce w utkanym ogrodzie
koszyk weź
zagubił się w ślinie słony smak
czekam
zegar samotnie połyka godziny
i szczekanie psa aż pięciopalczasty
uśmiech twojej twarzy zejdzie niżej i niżej
wtedy mogę umierać
a ty utkasz kwitnący sad
i wszystko od nowa
jak się tka
tylko miłość

Almare

Almare

Opublikowano
Opublikowano

Jak się jaka ma, to się życie, jako tako, tka.

Tępię jaki w poezji. Na co dzień nic do nich nie mam. Jak, to stworzenie boże i ja to akceptuję. Ale w wierszu i w tytule, na dodatek - autorze, przesada.

Sam twór, bo nie utwór, słaby, bardzo nawet.

Pozdrawiam.

Tępiciel Jaków

Piotr_Płoszaj

Piotr_Płoszaj

Opublikowano
Opublikowano

Dżizas, powiem tak:
Czytając, za pierwszym razem, pomyślałem, że twój sposób przedstawienia tekstu, strąci mnie z równowagi. No wiesz, te kwiaty, pocałunki w pościel, tkanie wierszy i inne konstrukcje estetyczne, spychają jakoś ten tekst z oczu. A nie można inaczej? Zmusiłem się do kikukrotnego czytania, raz za razem, by zrozumiec, jaki był zamiar tekstu. Co chcesz przekazac i uwierz, że do głowy przyszło tyle pomysłów, że aż... głowa boli. Jak rozumiec tkanie skrzydeł ikarowi i laski ślepcowi, jednocześnie włączając do tego schodzący pięciopalczasty uśmiech i zbieranie dojrzałych owoców w utkanym ogrodzie ? Ułożyłem w końcu jedną wersję tego, co według mnie chyba chciałeś przekazac, ale z tego powodu, iż zapewne to błędna interpretacja- nie przedstawię jej.

Na pszyszłośc zalecam większy wkład w estetykę... i pisz tak ażeby głowa mnie nie bolała (hehe, to drugie to tak żartem ;))

Ps: Sorry, że w komentarzu są polskie znaki takie jak ż,ź,ń,ó -a nie ma polskiego zmiękczenia do c, ale coś z klawią nie tak

Ps2: chodzisz do gimnazjum, liceum?

Serdeczności,
Piotr

Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

Dla mnie nazbyt nieumiejętne lirycznie, przez to banalne; a w dodatku skondensowane jak pigment. Kiepska próba.

  • 11 miesięcy temu...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Annna2
      Przenikanie

      Przez Annna2 · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Migrena  to zdanie przypomniało mi Mamę- bo kiedyś zapytałam czy kocha mnie tak samo jak moją Siostrę. Powiedziała prawie jak Ty- że palce u ręki gdy się zranią- jeden albo drugi boli tak samo.   A potem Twój wiersz mnie porwał bardziej. Miłość. Zwycięża wszystko. Taka miłość. I trwa. Gdy świat się kończy. Ona Trwa. Piękny- i wwierca się aż do trzewi  
    • Konrad Koper
      Poeci – wierszokleci

      Przez Konrad Koper · Opublikowano

      W koszu świat się mieści - myśleliście, że śmieci !
    • Maciek.J
      Psalm dla rżniętych

      Przez Maciek.J · Opublikowano

      @Marek.zak1 Marku, to nie tak... w naszym pięknym kraju jest teraz jeszcze większa bieda niż materialna. Bieda moralna. wchłaniamy jak gąbka wodę wartości,które zawsze nam były obce aby dogonić Zachód. Ale w czym jesteśmy gorsi ? że nie mamy związków partnerskich i legalizacji aborcji na życzenie? Lewandowski jest nielubiany nie za to,że strzela bramki za granicą a za to,że nic wielkiego nie zrobił dla polskiej naszej reprezentacji. Jako kapitan zawiódł na całej linii. Odmawia gry w ważnych meczach Polski bo jest zmęczony a przecież jego koledzy też grają za granicą i też mogą być zmęczeni ale grają...W naszym kraju jest wiele do zrobienia i nie do naprawienia metodami tego rządu, który burzy to co poprzednia władza zrobiła przez 8 lat.Bo rewitalizacja to nie burzenie tylko ratowanie dobra. Reanimacja to nie dobijanie pacjenta. Mimo wszystko pozdrawiam ciebie serdecznie @Migrena bardzo dobry wiersz, porusza trudny ale aktualny temat. nie bójmy się pisać jak jest naprawdę bo ukrywając fakty stoimy po stronie tych, którzy je przeinaczają wyłącznie na własny użytek.
    • Migrena
      Przenikanie

      Przez Migrena · Opublikowano

      Wróciłem. Nie jak człowiek jak język ognia wracający do żrenicy popiołu. Nie do miejsca, do ciebie, do skóry, która mówi moim dłoniom, jak rzeźbić ciszę w temperaturze krwi. Byłem tam, gdzie tlen ma smak piasku, gdzie wiatr uczy języka rozpadu, a noc trzyma za gardło i nie puszcza. W górach, gdzie człowiek oddycha szczelinami płuc, a gwiazdy są jak porzucone oczy co widzą wszystko, nie pokazując nic. Ale wróciłem. Na kolanach snu, do ciebie, do wnętrza twojego zapachu, który przesiąkł mi w paznokcie i nie chce odejść nawet w ogniu. Twoje spojrzenie rozkłada mnie na części, na mięsień po tęsknocie, na kość po dotyku. To nie wzrok, to skalpel, którym rozcinaz przestrzeń miedzy naszymi ciałami. Nie chodzę już unoszę się, bo grawitacja twojej obecności to język bez słów. Każdy mój krok to ułamek ciebie naciągnięty na stawy. Nawet milcenie między nami jest wilgotne jakby ktoś wyjął głos z gardła i zanurzył go w tobie. Oddycham tobą. Nie jak powietrzem jak modlitwą kradzioną podczas wstrząsa. Każdy twój oddech to żyła, którą moje ciało próbuje odnaleźć językiem. Gdy mówię, słowa mają twoją temperaturę. Gdy milczę, to tylko dlatego, że chcę, by cisza stała się kolejnym narządem między nami. Nie potrzebuję twoich słów potrzebuję twoich nerwów. Chcę mówić przez twoje pory, chcę zapamiętać cię od wewnątrz, tak jak lustro pamięta twarz nawet po stłuczeniu. Kocham cię jak rana kocha palec, który w nią wchodzi, żeby sprawdzić, czy boli. Nie z czułości z konieczności trwania. Nie proś mnie, żebym się zatrzymał. Zrobiłem z twojej obecności dom, z twojej skóry  instrument. na którym nie da się zagrać bez krzyku. Nie musisz mnie kochać. Wystarczy, że przy mnie oddychasz ciepłem po burzy. A ja będę kochał cię tak długo, jak długo świat nie nauczy się mojego imienia bez twojego oddechu.  
    • Roma
      niewiersz

      Przez Roma · Opublikowano

      @Alicja_Wysocka mam nadzieję, że dobrze się spało :) w tym wierszu już nie będę nic zmieniać, ale na pewno przyda mi się to na przyszłość, bo szukam właśnie takich rymów, które współgrają, ale nie brzmią prawie tak samo. A mi bardzo trudno takie znaleźć, także dzięki za ściągę :)  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...