Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Litery się tulą do siebie
Śpiewamy je, ręka w rękę
"Jod" to punkcik, przypomina przecinek
Księżyc - kapelusz na niebie

Jeśli w Szaddaj, Wszechmogący
zabraknie przecinka miłości
Zostaje Szod, spustoszenie

Co to byłby za Bóg,
gdyby nie chciał z nami zatańczyć
wyśpiewać i nasze imię


---

Tekst powstał dziś jako "reklama" filmiku.
Ostatnia zwrotka jakby odstaje od 2 pierwszych formalnie, ale nie wiem teraz jak ją uśpiewnić

Film o chasydach (tematyka złożona):
www.vimeo.com/16172083

Chasydzi i księżyc (okładka książki Martina Bubera)
www.imguser.gandalf.com.pl/pd_54655.jpg

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


A wiesz, mógłbyś dać wierszowi właśnie taki tytuł: "Chasydzi i Księżyc".
Ale i tak bardzo mi się podoba, a film świetny!
Do tego stopnia mnie zafascynowałeś, że od godziny szukam,
gdzie zapodziała mi się książka "Wszystko jest iluminacją".
Twoi Chasydzi i księżyc - kapelusz na niebie, czy również nie są iluminacją?

Pozdrawiam.
Opublikowano

Boskie: jest też film "Everything is iluminated" - do Odessy jedzie, prawda?
Ten film jest w sieci.
Mój dziadek przed wojną w Oddesie chciał zostać aramatorem, ale..ułożyło się inaczej.
A w czasie wojny miał nawet na lewych papierach żydowskiego aplikanta - ewenement!

pozdrawiam :)

Opublikowano

Bardzo dobry tekst, bez sztywniackiego faszerowania "wiedzą". Nie wiem, czy mamy ten sam film na myśli (ja znam taki jeden w wersji polskiej wg książki... ale ani autora, ani tytułu nie pomnę teraz...), ale klimatem wiersz mi go przypomniał.
Pozdrawiam

Opublikowano

Dziękuję Wszystkim za akceptujące komentarze.

Ciekawe, napisałem to to tak - o, w zasadzie jako rodzaj "head - line" do filmu (który zresztą nie tyle przedstawia chasydyzm jako taki, co zestawia pewne wątki historyczne) a tu się okazuje, że się w miarę podoba. Motyw z Szaddaj i szod jest mi bliski, wykorzystałem go nawet w scenariuszu filmu fabularnego.

"Wiersz" jest minimalistyczny, co też może być zarzutem, ale taki miał być. Jeśli spotyka się z pozytywnym oddźwiękiem cieszy mnie to, bo zawiera w sobie idee, które są mi osobiście bliskie. Jestem też jakoś mentalnie związany z czasami przedwojennymi i różnorodnością polskich miasteczek.

Cadyk Horowitz, bohater "Goga i Magoga" powiedział: Co to byłby za Bóg, gdyby służyć mu można było tylko w jeden sposób (na zarzut, że w jego szkole rytuał jest odmienny)

H. Lecter:
Idą Zaduszki, zombie przemawiają ludzkim głosem

pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Tylko co ma do tego AI? AI będzie tak funkcjonować, jak ją zaprogramują ludzie, a ci oczywiście zrobią to zgodnie z jakimiś wzorcami. Pytanie - jacy to będą ludzie i w jaki sposób wychowani. A to, że koncepcje wychowawcze się zmieniają, nie ulega wątpliwości, odkąd potrzeby jednostki zostały postawione ponad potrzeby wspólnotowe. Sztuczna inteligencja nie stoi jednak w kontrze do czegokolwiek, odzwierciedla tylko bieżący stan rzeczy. Oparta (głównie) o modele językowe, operuje jedynie na systemie kodów i znaczeń. To my ją 'wychowujemy', jeśli można to tak nazwać,  ucząc pewnej struktury, odzwierciedlającej mniej więcej naszą logiczną percepcję, nasz aparat pojęciowy. AI nie rozumie rzeczywistości jako czegoś ciągłego, zmieniającego się pozostającego w ruchu, ewoluującego zrelatywizowanego, tylko jako zbiór stałych elementów, które zostały wprowadzone do bazy danych i w ich obrębie się porusza. A elementy te już wprowadza człowiek, który może być dobry lub zły, głupi lub mądry, mieć rozwiniętą wyobraźnię lub nie, rozległą lub wąską wiedzę.... No i trzeba jeszcze dodać, że AI jest - na razie - tworzona do realizowania określonych zadań, co pokazuje, że człowiek jednak chce pozostać wolny i zrzucić na nią to, czego wykonywanie go ogranicza. Odszedłem trochę od tematu, a zmierzałem do tego, że AI będzie w stanie 'widzieć' różnice', o których piszesz, jeśli tego zostanie nauczona.  Chyba, że chcesz powiedzieć, że sam czujesz się trochę taką sztuczną inteligencją, bezdusznie programowaną do pełnienia określonych funkcji  narzuconych przez zewnętrzny, techniczny plan, a nie dzieckiem wychowywanym do samodzielnej realizacji siebie, w zgodzie z tym, czego AI jeszcze nie posiada (wolna wola, samoświadomość).
    • Na pierwszy rzut oka ma to być coś sonetopodobnego. Ale popłynęłaś po tym jeziorze... w szuwary, Środki artystyczne zostały dobrze dobrane. obrazy są plastyczne, żyjące, z łatwością poddają się wizualizacji. Tymczasem forma sprawia wrażenie bardzo nieudolnie skleconego pancerza, w którym wiersz się dusi i dogorywa, a to przez nienaturalne inwersje, a to przez brak rytmu, a to przez pokracznie poprzekręcaną gramatykę. W ten sposób od razu pokazujesz czytelnikowi wszystkie słabe miejsca, gdzie nie umiałaś sobie do końca poradzić z językowym budulcem. Niech będzie to zwykły, wolny wiersz, który uwolnisz z tego stylistycznego żelastwa, a jeśli koniecznie upierasz się przy sonetach, to trzeba więcej treningu, bo tu już 'intuicyjnie' się nie da.
    • Kluczowe pytanie - co to znaczy 'lirycznieć'?  Życie staje się poezją, to oczywiście wynika samo z siebie, ale interpretacja utworu musi wyjść poza zwykłe ubarwianie, upiększanie. Wpisanie wspólnie przeżywanego czasu w wiersz zdefiniowany jako określona struktura, ma charakter o wiele bardziej brzemienny w skutki. Liryka jest przede wszystkim poszukiwaniem formy dla emocji, a jakie to ma konsekwencje dla bohaterów lirycznych? Jeśli ich doświadczenia zostaną przeniesione w rzeczywistość metafor, wówczas okaże się, że współdzielenie codzienności jest zarazem tworzeniem jej tak, jak poeta tworzy swoje dzieło - budowaniem sensu (życia) poprzez indywidualizację tego, co ogólne i nieokreślone. Np. we fragmencie ze sklepem - wszyscy tam robią zakupy, ale dla bohaterów nie jest to zwykłe wyjście do sklepu, bo liryka tak manipuluje percepcją, aby mieli poczucie, że chodzi o coś zupełnie innego. Realność staje się umowna,  jej poszczególne elementy mają być tylko nośnikami czegoś, co istnieje jedynie w świadomości i  osób mówiących w wierszu. Upraszczając - lirycznieć to budować rzeczywistość i kod, który ją na nowo zdefiniuje (niekoniecznie werbalny), zgodnie z tym, jak w niej chcą funkcjonować bohaterowie wiersza, czy jak to sobie - wspólnie - wyobrażają.
    • Zastanawiająca przypowieść, w której prosta obserwacja przechodzi w trafną ekstrapolację. Gwarowa 'śleboda' dodaje wierszowi ciekawego smaku.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Porażająco głęboka refleksja na tle nieistotnej reszty.   Ale dam lajka, bo moc tej cząstki rekompensuje wszystko inne.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...