szczęście

[Katarzyna Reszka]

ciii!
tylko nikomu nie mów,
że tu jestem!
po co się chowam?
żeby było zabawniej.

wyobraź sobie:
idzie sobie dróżką
taki człowieczek,
a tu nagle:
HOP!
wyskakuję zza rogu.

to bywa naprawdę śmieszne.
dziwi się, dziwi
i nadziwić nie może,
że mnie spotkał.

niektórzy tak bardzo
się mnie boją,
że zaraz wrzeszczą głośno
i uciekają, ile sił w nogach.
doprawdy, dziwaczni są.

czasem tylko ktoś
zacznie się śmiać ze mną,
i nawet przyjemnie
się nam później rozmawia.
takich ludzi nigdy nie zapominam.
szkoda, że jest ich tak niewielu...

[eXecutor]

najbardziej podoba mi się część(jako myśli do zastanowienia):

czasem tylko ktoś
zacznie się śmiać ze mną,
i nawet przyjemnie
się nam później rozmawia.
takich ludzi nigdy nie zapominam.
szkoda, że jest ich tak niewielu...

jednak wiersz nie jest udany

[Mirosław_Serocki]

Nic mi się nie podoba.
To taki hop!wierszykzzaroguprzestraszył.