Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

powierzono klucze i tajemnice

o 5 rano powożą snami i śmieciarkami
chłód sączy się jak mrówki
między łopatki

karawany obłoków
zaciągają zasłony

przestałam świtami szarpać
poręcze balkonów

widok na czegoś kolejny brak
wdech na cudzym oddechu

naprzeć skronią
na beton o zapachu zupy
wykluć się w innym życiu

godziny wzejdą i zajdą
ani cicho
ani lekko jak jaśmin

jawnie na jawie
dykty rozbłysną na niebiesko
echami sąsiednich fantazji

Opublikowano

ciekawe to, jak treść wywodząca
jedynie ostatnia nasuwa pytanie,
czy aby to napewno fantazja tego echa,
nie przekonuje mnie to jakoś
i dlatego zawieszenie,
a gdyby zamienić na fantazja ech,'
tak sobie myslę

Opublikowano

jeśli mogę 2 słowa, to
usunęłabym pierwszy wers, jest niepotrzebnym dopowiedzeniem
usunęłabym "między łopatki" z tego samego powodu
a poza tym, zawęża przestrzeń wyobraźni
uzupełniłabym jakimś obrazem "karawany obłoków"
a poza tym...bardzo się podoba
bo prawdziwie, bo sercem i wyczuciem
i ma klimat:)

pozdrawiam
seweryna

Opublikowano

Witam serdecznie!

Przemawia do mnie taki opis m3 :) Jest kilka połączeń bardzo ciekawych, szczególnie:
widok na czegoś kolejny brak
wdech na cudzym oddechu

Nie tak łatwo napisać wiersz o codziennych obserwacjach i odczuciach mieszkańca blokowiska, nie tak łatwo zrobić to w oryginalny sposób. Tutaj jest dobra podstawa. Myślę, że będą u Pani dobre wiersze kiedyś :)

Pozdrawiam,
a.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Głos Rydzyka?


nie wiem po co ta uszczypliwość, musi pani się do mnie
w ten sposób przyczepiać,
ja nie słucham Rydzyka, wolę siebie i wypowiadam się co dostrzegam
w utworze,
ale pani przeciez też chyba może jakoś niezależnie?
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


chyba bym nieco okroiła
ale raczej nie zamierzam się wtrancać ;),
mniemam, że sama powinnaś być korektorem, jeśli nie teraz już, to za niedługo,

tak czy siak, zaglądam do Cię z ciekawością ;)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


chyba bym nieco okroiła
ale raczej nie zamierzam się wtrancać ;),
mniemam, że sama powinnaś być korektorem, jeśli nie teraz już, to za niedługo,

tak czy siak, zaglądam do Cię z ciekawością ;)

a to taki ból sięgać po korektor:) ale masz rację, wprawiam się w wycinaniu zbędnych słów, dzięki z uwagę f.isiu
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


chyba bym nieco okroiła
ale raczej nie zamierzam się wtrancać ;),
mniemam, że sama powinnaś być korektorem, jeśli nie teraz już, to za niedługo,

tak czy siak, zaglądam do Cię z ciekawością ;)

a to taki ból sięgać po korektor:) ale masz rację, wprawiam się w wycinaniu zbędnych słów, dzięki z uwagę f.isiu
hihi... no masz... to się nazywa 'ból istnienia',
ale podobno uszlachetnia.... ;)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



a to taki ból sięgać po korektor:) ale masz rację, wprawiam się w wycinaniu zbędnych słów, dzięki z uwagę f.isiu
hihi... no masz... to się nazywa 'ból istnienia',
ale podobno uszlachetnia.... ;)

tak mówią, ale to musi być ściema :/

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • dziś twoja kolej zapalić  świeczkę by  wiedzieć do czego wracać nawoływać zbłądzonych żeglarzy wyrywać białym bałwanom   dziś twoja kolej nie zamykać bram czekać z ogarkiem na rozdrożu sprawdzić obecność tak wielu jeszcze chowa się w sobie dziś twoja kolej trwać
    • @Migrena... dobrze określone, bezwzględność losu może.. to.. splatać. Dziękuję Ci za dobre słowa. @infelia... masz rację, na drugi raz, przed snem.. przerzućmy się na bajki... ;) Dzięki za uśmiech.
    • @andrew I plastyczny...  
    • Nie wiem jak i kiedy dotarłem do domu. Obudził mnie lekki, popołudniowy deszcz, cicho dzwoniący o brudne szyby. Pozostało mi tylko kilka wspomnień. Samotnego picia do współczujących oczu zielonych, młodej barmanki. Swoich grzechów nie zapije. Duszy też nie wykupię od diabłów za ostatnie kilka, pałętających się po kieszeniach płaszcza groszy. Dom uciech pamiętam. Dom mistrza i jego krągłych, krasnych czarownic. W rogu najdalszym sali, sami literaci i poeci. W gryzącym dymie biełomorców. W oparach ciężkich, gorzelnych. Był tam z nimi przy stole czarny, duży kot. W szranki na równi z nimi przepijał. Na wódkę i zakąskę z kawioru, tak samo jak na myszy tłuste łowny. Miał muchę różową, upiętą pod szyją i cylinder na główce zgrabny. Neseser, widać też jego, stał obok krzesła. Skórzany, szyty, szykowny. Wasz przyjaciel i krajan - mówił spokojnie bardzo męskim i głębokim głosem kot - Zginął. Nie dalej jak godzinę temu. Stracił głowę pod kołami tramwaju. Przykry widok. Byłem przy tym. - chwycił zgrabnie napełniony po brzegi kieliszek w prawą łapkę, wychylił szybko i do dna. Czknął tylko cicho. Puścił jeszcze filuternie oko do, palącej u wejścia do sali tanecznej, pięknej siostrzyczki Maszy.   Wieczorem by zwalczyć objawy kaca, postanowiłem udać się na urokliwy spacer po prawie pustym prospekcie. Gdy wróciłem, właśnie zadzwonił telefon. Była to policja. Pytali czy znam może jako doktor i pracownik uniwersytecki, profesora przybyłego z Niemiec o nazwisku Woland. Bo jest pilnie przez służby poszukiwany. Odparłem zgodnie z prawdą, że nie znam nikogo o tym nazwisku. Lecz pamiętajcie panowie. Rzekłem im ponuro. Szatan nie jedno nosi imię. Potrafi mieć i w kocie pomocnika a w osobie literata - marnego kuzyna.
    • myśli odpływają   pod powiekami zmierzch    czuć zapach … jutra w nowej szacie  bez makijażu    11.2025 andrew   
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...