Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

horyzont


Rekomendowane odpowiedzi

ty który jesteś nad świerkiem nad górą
nad szczytem z którego we mgle mgłę jest widać
milczeniem przenikasz biel kartki i pióro
i krzyże tworzące wśród lasu ciąg pytań

***

wymykasz się myślom jak sen nieskończony
zaledwie się zaczął już kończyć się musi
nim zdążę zapytać o sens niewiadomych
co obraz stworzyły lecz jakby za krótki

bo urwał się nagle nim opaść zdążyłem
na glebę nieczułą dla tego pragnienia
co wewnątrz człowieka najbardziej jest żywe
lecz ginie po chwili i nigdzie go nie ma

wciąż szukać mi każesz i znaleźć nie mogę
choć echa po krzyku co świt rozerwało
więc ciszą do ciebie
tą ciszą się modlę
dla której jest ziemi i nieba za mało

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Czytałam ten wiersz na głos kilka razy zanim zostawiłam jak jest. Ten wers podobał mi się, właśnie przez tą "kostropatość". Czytany głośno staje się wyraźny. Tak to widziałam, dlatego nie wprowadzałam w nim zmian. Dziękuję za kom. anna
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...