Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

byłem taki roztargniony
mile zaskoczony
przyszłaś tak nagle
bezszelestnie w świtu mgle

nie zapukałaś otworzyłem
chciałem wyjść u progu ujrzałem
utkana słońca blaskiem
zapachniało chłodnym rankiem

wiersze dla ciebie składałem
wszystko zapomniałem
z wrażenia kochana
z zachwytu jakaś ty piękna


tyś mi pierwiosnki przyniosła

Opublikowano

ciekawy wiersz witaj Jolu , tak sobie myślę o 1 wersie



,,bezszelestnie w świtu mgle" dziwnie brzmi

nie lepiej , by było ----w bezszelestnym świcie,albo w bezszelestnej mgle

taka mała sugestia,

szacuneczek jak zawsze

be:):):):):)

Opublikowano

Jolu,
też bywam roztargniony
a nikt do moich drzwi nie puka,
chociaż niekiedy....nie to wiatr tylko,
bardzo ciepły wiersz,
taki Twój cały,
z przyjemnością przeczytałem,
jacek.

Opublikowano

Jolu, a może "bezszelestnie o świcie"? unikniesz rymu "nagle - mgle",
ale to tylko sugestia

subtelna, delikatna i bardzo kobieca wizyta o świcie z pierwiosnkami, nie dziwię się, że oniemiał z wrażenia...co było dalej, można się łatwo domyślić:):)wiosna potrafi oczarować :)

serdecznie i ciepło -
Krysia

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Jacku od mnie też nikt nie puka - mam zawsze otwarte :))

"...drzwi doktora nigdy nie powinny być zamknięte, drzwi księdza zawsze powinny być otwarte..."

Wiktor Hugo
NĘDZNICY

nie wiem czy cały taki mój, ale cała przyjemność po mojej stronie :))

Serdecznie - Jola
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Krysiu wiosna najpiękniejsza pora - w Koszalinie już pierwsze bociany(widziałam na foto)
tak sobie ją widzę jak piszesz powyżej.
Krysiu ja te rymy przemyślę.

Serdecznie pozdrawiam - Jola

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @KOBIETA Tobie - Szczęśliwego Nowego Roku, Dziewczyno! Bądź wolna, bądź szybka i nigdy ale to nigdy się nie zmieniaj. No i - oczywiście - mam nadzieję, że to nieprzemyślana decyzja i jeszcze wrócisz kręcić nami - facetami - tak jak tylko Ty potrafisz!
    • śpiewy szepty rozmowy radość płacz i śmiechy jak poblaski odbicia z tej strony jeziora gdzie ton żaden nie cichnie lecz migoce świeci i zdaje się nie gasnąć nigdy nie mieć końca   niczym w tyglu pasiece gdzie wściekła wre praca a treść nikła przemienia się w jazgot i syki w którym jedno się w drugie stapia przeistacza dyszy dudni bulgoce i gorejąc kipi   wieczorem kiedy słucham odległej twej mowy spokojny choć zmęczony od dnia wrzawy wrzasku słyszę szum w którym ginie wołanie i spowiedź i ten syk sunącego nieuchronnie piasku
    • @Simon Tracy Dziękuję

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Lenore Grey Piękny i co najważniejsze dla mnie... mocno modernistyczny wiersz o miłości.  
    • bławatek chce śmiać się dorzecznie tu dźwięcznie tu tudzież grzecznie a kaczeńce nie chcą się kłaniać tu miłość się musi doganiać bratek zaś kocha się zawzięcie do rąk oczywiście pnięciem a Lilie są słodkie niczym miód ożywcze jak to cud jeszcze te Konwalie chcą sobie śpiewać miałczeć i ciepłem dogrzewać jeszcze i róże wołają się na wskroś chcą sobie pachnieć dostrzegać niby coś a Tulipany nie chcą tej nagany za swój byt wybrany zaś Krokusy są złotem przykryte swym żółtym bytem a ten pan co złapał Jelenia szuka kwiatów od korzenia szuka miłości i radości aby się w cieple nosić z wdzięczności bo rodzi się moc dojrzewania taka to ludzka słoneczna mania bo rodzi się duża cierpka moc miłosna jak stokroć z stu proc i jeszcze stokrotka onieśmiela płatkiem zboża się wybiela jeszcze jej futerko zakochało wielki uśmiech darowało
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...