Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

No nie wiem... coś z tym Chrystusem jest nie tak, a on był ponoć the best. Mało. Ekonomia słów, minimalizm, pragmatyzm i owszem, ale gdyby tak nadać jeszcze odpowiednią formę? Mnie niestety nie przekonał, chociaż jest w nim jakaś wcale niegłupia myśl.

Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




na pustyni?
- życia?
hamulec wsteczny - owszem - uświadomi być może co za skórą, a pustynia - cóż, symbol odosobnienia, dystansu, pokuty - i prawdą jest, że można kilkakrotnie w życiu "umrzeć" by odrodzić się na nowo -
taki wiersz rekolekcyjno- konfesyjny;
czas postu;
hmmmm
wiesz - zamyśliłem się - bo jednak z tym nickiem jakoś nigdy bym nie skojarzył tematu -
pozdrawiam
J.S
Opublikowano

ciężko wydostać się z pustyni
zwłaszcza bez środka lokomocji
co więcej pustynia utrudnia grzeszenie
zwłaszcza w jego najefektowniejszej formie

zmartwychwstanie na pustyni
to brzmi jak ironia losu
w tej sytuacji

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




na pustyni?
- życia?
hamulec wsteczny - owszem - uświadomi być może co za skórą, a pustynia - cóż, symbol odosobnienia, dystansu, pokuty - i prawdą jest, że można kilkakrotnie w życiu "umrzeć" by odrodzić się na nowo -
taki wiersz rekolekcyjno- konfesyjny;
czas postu;
hmmmm
wiesz - zamyśliłem się - bo jednak z tym nickiem jakoś nigdy bym nie skojarzył tematu -
pozdrawiam
J.S

Zamierzanie autora było trochę inne od tej interpretacji, ale cóż, czasem już tak jest, że wiersze żyją własnym życiem.
Dzięki, pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


wszyscy jesteśmy chrystusami?
jakoś tak skojarzyłem, pustynia, hamulec, wsteczny,
nie umiem prowadzić, ale wyprowadź mnie z błędu, pozdrawiam
No, jesteśmy. Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Ja Robercie czytam z zainteresowaniem, a że część mojej rodziny jest ze wschodu, tym większym. Pozdrawiam P.S. z przyjemnością wyśle Ci mój tomik z dedykacją, albo, jak masz mało miejsca na półkach,  jeden z moich wierszy, także ci dedykowany.   
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - miło że dobre - dzięki -                                                               Pzdr.serdecznie. Witam - dziękuje za fajny wierszyk -                                                                         Pzdr.usmiechem.
    • Kiedyś położysz się do łóżka,  Gdy dzień już zmyje z twarzy znaki,  A czas – jak złodziej – w mroku słówka  Szepnie: „To już, przetasuj karty”.   Nie lęk przed jutrem Cię ogarnie,  Lecz to, co było – zapomniane,  Zrozumiesz nagle, w ciszy żarnej,  Że życie – tylko ślad na ścianie.   Myślałaś dotąd, że masz czas,  Że wszystko wróci, jak po burzy.  Lecz przyjdzie dzień, gdy w lustrze – twarz,  Która cię z głębi siebie zburzy.     Zobaczysz dziecko w sobie – lęk,  Zbyt kruche słowo, śmiech zbyt krótki.  A świat – jak liść – uniesie pręd,  Zanim odczujesz ciężar skutków.    Bo wszyscy myślą, że są trwalsi  Niż cień, niż proch, niż czas co pęka,  A przecież w głowie tej dorosłej  Wciąż dziecko przed snem bajki czeka.    Zrozumiesz wtedy – w ciszy nocy –  Że każda miłość też przemija,  I nie ma raju w ludzkiej mocy,  Choć serce wciąż go sobie wmawia.   A jednak warto – mimo strat –  Zachować ciepło w pustej dłoni,  Bo każda miłość zostawia ślad,  Choć nie powtarza się – w nikłej toni.  
    • nie lubi chwil które smucą woli weselsze bo są miłe ale zdarzają się dni  które smutkiem częstują uśmiech z nim przegrywa   ale nie martwi się tym bo wie ze smutek to nie wieczność to tylko słabszy moment życia który mu się przytrafił mimo że tego nie chciał
    • @Robert Witold Gorzkowski  to prawda. Nie znałam Jej bliżej- gdzieś tam zetknęłam się pobieżnie oczywiście- ale dokładniej to w ubiegłym roku- po wręczeniu  Nike dla Urszuli Kozioł. "Raptularz" jest piękny- jak można tak cicho odchodzić.   I teraz do Ciebie Robert. Bardzo cenię skromność.  To jest bardzo piękna cecha. Wiem, tu na forum jest ktoś kto zaraz da po łapkach- tak na wszelki wypadek by za bardzo fajnie się nie poczuć. Ciebie zapamiętam całe moje życie- a wiersz o Krzyżu podziurawionym sumieniem niosę w sercu. Nie masz powodu by czuć się gorszym.   @Robert Witold Gorzkowski  jeśli chcesz to możesz A kiebi" albo któryś
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...