Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

biały płatku śniegu
jak uśmiech nie w porę
opadasz beztrosko na berety smutne
na grobie przysiadasz
jak na zwykłej ziemi
haftowany w lodzie
jak w najgładszym płótnie

który nie odróżniasz
fioletowych wstążek
od łez co zakrzepły
na przegubach dłoni
ciszy tylko pytam
czy to źle czy dobrze
że cię żal zwyczajnie
sobą nie zasłonił

Opublikowano

W kwestii wiersza nie zabieram głosu, bo jeszcze nie mam zdania. Czepię się sygnaturki - to Twoja?

"jestem kim jestem
zostanę się tym kim byłam naprawdę"

"Zostanę się"? ble - bardzo niegramatycznie... Można "się" zakochać, lubić, zgubić, etc - ale zostać się nie można! Można zostać - gdzieś, z kimś, kimś, w tyle - ale nie "się". Stać się natomiast można.
No i nielogicznie - jesteś kim jesteś, a zostaniesz kim byłaś naprawdę???
(Mam nadzieję, że dobrze wytłumaczyłam)

Jak już, to proponuję:
Jestem kim jestem. Zostanę sobą. LUB Jestem kim jestem, będę kim byłam.

A nie taki "szczekot" bezsensowny.
Jeżeli Twoje słowa, to je wykreśl natychmiast! Jeżeli je ściągnęłaś, to zaznacz po kim, żeby sobie obciachu nie robić.

Serdecznie pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @violetta Pamiętam opowiadałaś o weselu w pałacu... będziesz księżniczką. Ja się zestarzałam przy robocie ale chociaż mankiety sobie z ozdobnego materiału uszyłam...
    • Tak sobie dzisiaj myślałem o tych zasadach które napisała Alicja i o tym co pisze Naram-sin że dla niego liczy się forma wiersza kunszt popranego pisania a nie treść. Ja nie mam zielonego pojęcia o tych zasadach które obydwoje znają na pamięć. Dla mnie nawet najsprawniej zrymowany wiersz ze wszystkimi zasadami i formami jak do mnie nie przemówi jest tyle warty co dziesiątki wspaniale rymowanych wierszy które zapełniają mi półki w biblioteczce, do których już nigdy nie zajrzę. Natomiast czytając wiersz niech i on będzie z połamanymi rymami nie trzymający się żadnych zasad ale który przeczytam i wywoła u mnie uczucia, który poruszy moją wrażliwość nie wiem na miłość, na współczucie, na piękno na artyzm, będzie słowem które do mnie prawdziwie przemówi, będę go cenił ponad poezję sprawnie zrymowaną ale nie niosącą dla mnie tego co w poezji cenię najbardziej. Jest nią spokój, który niesie po ciężkim dla mnie dniu lub pozwoli mi zapomnieć o otaczającej mnie niesprawiedliwości lub niosący jakieś przesłanie czy filozoficzną myśl, tego szukam na portalach z poezją i to odnajduję między innymi i w twoich wierszach. I naprawdę nie neguję że są ludzie którym nie podobają się takie połamane rymy, że przekreślają wiersze w którym rym z pierwszej zwrotki jest inny w drugiej zwrotce bo ten wiersz ktoś napisał tak jak czuł a ja go zinterpretowałem jak chciałem i dla mnie to jest wartością najwyższą.
    • @Ewelina braki prawdziwych kościołów:)
    • @violetta Prawda:) Nie zawsze to jest łatwe choć na pewno jest najlepszą drogą, żeby się uwolnić. Niestety nie każdy tak potrafi i przez to wielu po świecie chodzi smutnych i sfrustrowanych...
    • Za dużo zaimków osobowych:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...