Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Tak czasem chciałbym umieć zapłakać,
Dać upust gorzkim zwątpienia łzom.
Co dręczy myśli umieć wymazać,
Uciszyć w sercu sumienia grom.

Jak bronić drogi słusznej do celu,
Gdy wciąż o kłody nogi potykam.
Dotknąwszy marzeń spełnienia wielu,
Znów rękę pustą z bólem zamykam.

Wciąż nowy na piasku wznoszę dom,
By w nim nadzieja mogła zamieszkać.
Z ziaren przyszłości chcę zbierać plon,
Który naprawdę nigdy nie wzejdzie.

Życie me biegnie linią falistą,
To w górę, to w dół z szybkością zmierza.
Codziennie witam się z apokalipsą,
Duszę zmęczoną Bogu zawierzam.

Opublikowano

Witaj Janku :)
hm. piękny i mądry wiersz. drogi wydają się słuszne ale czy są takimi...? pytanie które warto sobie zadać. bo skąd ręka pusta do zamknięcia..? oby nie zamknęła się w pięść.
mądry wiersz. dobrze że napisałeś. dziękuję :)
pozdrawiam serdecznie :)))

Opublikowano

W tym wierszu , można dostrzec wiele piękna. Tym pięknem jest otwartość, umiejętność mówienia o swoim życiu..pragnieniach,wzlotach jak i upadkach. To chyba znacz,iż w smutku też dostrzega się piękno? warto pomyśleć o tym,bo przecież upadki są po to by móc się podnieść i cieszyć wygraną nad złym losem,tego Ci życzę.
Pozdrawiam najgoręcej ;)

Opublikowano

"Smutasie" bez tego smutku nie powstałby ten wiersz.
Bardzo ładny-jak większość Twoich wierszy, jednak koniec powinieneś ubrać w nadzieję... jest się na lub pod wozem, od nas samych dużo zależy w życiu.
Pozdrawiam serdecznie i życzę Tobie Janku dużo optymizmu!!!

Opublikowano

Witaj Janku.
Skupię się tylko na przesłaniu.
Bardzo mądre spostrzeżenia i zakończenie.
Pozdrawiam serdecznie,
Andrzej


Ps.
Głowa do góry przyjacielu.:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        @Konrad Koper bez przesady ;) Dzięki      @Leszczym :)          
    • nowy dzień może zaskoczyć, tylko się przygotować :)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       Moja poezja jest osobista, wynika z przeżyć. Jak żyć w zgodzie ze sobą, kiedy nie możesz być sobą? Takie stanęło przede mną pytanie. Przez lata próbowałem się dopasować, pogodzić i jedno i drugie. Jednak bez powodzenia. Zrozumiałem, że "tęsknota" jest jakimś konstruktywnym stanem, wartościowym. Może jest zawieszeniem, ale daje natchnienie. "Wyjść przed horyzont", wychodzę w ten sposób :) Dziękuję za odwiedziny, szczególnie cieszę się, że spotykam znane mi wcześniej osoby.
    • @Berenika97... to prawda, takim oczkiem mrugnęłam...;)   @wierszyki..... tu mu lepiej, wg mnie.... bo nieco z humorkiem. Miło, że spodobał się.    

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Jacku... dziękuję za śliczne strofki... :)       dnia każdego ja także nadzieją się żywię     ale z weną jak wiemy same utrapienia     niby jest a jej nie ma lub zerka zza szafy     niechaj myszka czeka aż - stworzę poŁematy  ... ; )     Dziękuję za zostawione słowa, pozdrawiam Was.      
    • @Jacek_Suchowicz Dzięki, a i tak bywa:). Pozdrawiam @Gosława Dzięki:). Pozdrawiam @Berenika97 W Dekameronie  opisany niejeden taki przypadek:). dzięki za wpis. Pozdrawiam
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...