Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Kompozycja

adolf
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

adolf

adolf

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Obraz to gra planszowa. W niej rywalizują
Odcienie przestrzeni. Jednym rzutem barwy
Ile wypadnie oczek, oczu, w tylu idą
Obserwatorów. Metę. Zostawiając ślady

pod postacią konturów: to jakby się budził
w nich skręcony włos pędzla, który je powołał.
Wersja budżetowa. Tańszy model, Turyn,
Odbicie świetlne martwych gdy proch ich pozostał

Na zaschłych włóknach płótna, mikro-groby, mikro-
Zmartwychwstanie: precyzja większa niż w układach
Scalonych, modułach. Lecz czasem ten widok

o siatkę dyfrakcyjną z gwiazd srebrnych się otrze
zostaje z niego cienki, niewidoczny pionek
Tu przegrywa artysta a zwycięża człowiek

Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

Dobry wiersz, nawet się podnieciłem czytając. Domyślam się że nie o sam zapis zjawisk tu chodzi, znaczy o to chodzi ale robisz to za pomocą poezji a to daje pewne upełnoprawnienia. Nie wiem jak traktować wypowiedź Messalin Nagietka, pewnie żartował. Bawisz się słowem i puszczasz czytelnika na manowce, to nie twoje widzenie lecz podmiotu. Nie wiem czemu inni tak serio tratują słowo, zapominając jak ono jest wiotkie i plastyczne.

Wyrazy to nie kloce ! mogą przecież tworzyć tyle semiotycznych i semantycznych znaczeń, dzielić wypowiedzenia, różnicować je. Wiersz całkiem ok, jak pisałem.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • huzarc
      Rozbłysk

      Przez huzarc · Opublikowano

      Kiedy zginę ostatnim rozbłyskiem pewności, w spirali echa dudniącego cieniem dźwięku, ziemia kresu wzejdzie, płaska i policzalna , rozmyta otchłanią — jak wielka tajemnica.   Ambiwalencja: gdy postrzeganie staje się wolą stworzenia — kwant z kwantu, dla kwantu, w fazie wzmożenia — któremu tylko myśl potrafi nadać szlif kształtu, ciężar słowa i liczbę istnienia.   Nie dookreślony przez spięte wymiary liczb, mam tylko iskrę zwątpienia na końcu palca, uniesionego w dal bezkresu — tak bliskiego, jak widok śmierci w każdym poruszeniu życia.    
    • Stukacz
      Koszmar

      Przez Stukacz · Opublikowano

      @Alicja_Wysocka Cześć. Tak, chyba masz rację. Cóż, uczymy się na błędach.
    • Wiesław J.K.
      Razem

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Na swoją obronę muszę dodać, że kilka lat później miałem okazję być nad Atlantykiem i wówczas cały zanurzyłem się w tych wodach, a przecież Morze Bałtyckie  ma połączenie z Oceanem Atlantyckim, a więc to prawie tak jakbym kąpał się w morzu Bałtyckim.   P.S. Ludzi można podzielić na dwie grupy: podróżnicy i domownicy. Jak się zapewne domyślacie to należę do tej drugiej, ale, ale to nie znaczy, że od czasu do czasu, gdy nadarzy się okazja i zachęcenie to ruszę cztery litery z ciepłych pieleszy domowych, czyli jestem taki okazyjny podróżnik.
    • Wiesław J.K.
      Razem

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @violetta Fajna morska miniaturka! W 2017 byłem pierwszy raz nad polskim Bałtykiem, ale zamoczyłem tylko dłonie. Mój brat namawiał mnie do ściągnięcia butów i skarpetek, aby pochodzić po wodzie.  Teraz trochę żałuję, że tego nie zrobiłem. Taka okazja może się już nie powtórzyć. Bądź człowieku mądry i zrozum sam siebie.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

                                                  Pozdrawiam.
    • Niewygoda
      ... a te waleta.

      Przez Niewygoda · Opublikowano

      Et, ta lawa kotleta: na tel. to kawa latte.            

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...