Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Matka

Leszek_Nord
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Leszek_Nord

Leszek_Nord

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

kiedy w niebo głosy
zapadają niczym deszcz
w ocean
jakim się żegnać
gdy niecierpliwi się koniec

miesza się
pieśń wieloryba
z jękiem pokonanych
westchnienie rezygnacji
z płaczem narodzonych

tak cicho odeszła
ta której głos
był moim pierwszym światem
całym dla mnie

niemal bezgłośnie

Agata_Lebek

Agata_Lebek

Opublikowano
Opublikowano

Wróciłam, ustaliłam swoją wersję ;

kiedy w niebo głosy
zapadają niczym deszcz
w ocean
jak żegnać
gdy niecierpliwi się koniec

zostaje
pieśń wieloryba
jak zawodzenie pokonanych

tak cicho odeszła
ta której głos
był moim pierwszym światem
całym dla mnie


niemal bezgłośnie



Znalazłam w Internecie tą "pieśń"...
Rozdzierająca.

Leszek_Nord

Leszek_Nord

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Agato, zachwyciła mnie Twoja wersja. Pieśni wieloryba, którymi porozumiewają się przez oceany, słyszane są w kosmosie. Wszystko może być tam usłyszane, to tylko kwestia "odbiornika", tylko, czy jest tam jakiś...Pozdrawiam. Leszek.
Agata_Lebek

Agata_Lebek

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Agato, zachwyciła mnie Twoja wersja. Pieśni wieloryba, którymi porozumiewają się przez oceany, słyszane są w kosmosie. Wszystko może być tam usłyszane, to tylko kwestia "odbiornika", tylko, czy jest tam jakiś...Pozdrawiam. Leszek.

Cieszę się, że pomogłam. Pokrzepiłeś mnie tym oceanem, kosmosem i odbiornikiem.
Pieśni wieloryba nadają właściwą nutą i falą ;
Leszek_Nord

Leszek_Nord

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dzięki! W tym przedświątecznym rozgardiaszu zadumałem się na chwilę...Leszek.
Leszku i mnie wzięła zaduma
u mnie to czwarte święta bez NIEJ
:(
Dziękuję Stanisławo! Nieraz wydaję mi się, że to było bardzo dawno i daleko stąd, a nieraz, że wczoraj, obok. Pozdrawiam. Leszek.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      fizyka poezji

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @wierszyki Dziękuję za komentarz, choć chyba trochę inaczej to widzę :) "Obserwator" w wierszu to po prostu czytelnik — każdy, kto otwiera książkę i patrzy na słowa, dzięki czemu wiersz staje się sobą. Nie przemycam tu AI ani niczego ponadludzkiego, tylko mówię o tym, co dzieje się między poetą a czytelnikiem - że poezja istnieje w tej przestrzeni między nami, w tym "przeświecaniu" przez szczelinę. Zgadzam się, że poezja nie istnieje w oderwaniu od twórcy — ale też nie istnieje bez tego, kto czyta i w tym sensie jest "stanem kwantowym" - dopiero spotkanie sprawia, że się materializuje. Cieszę się, że wiersz był miły w czytaniu, nawet jeśli się nie zgadzamy :) Ale jako czytelnik masz obsolutne prawo interpretować wszystkie teksty tak, jak uważasz. I to jest też piękne w poezji.  Pozdrawiam serdecznie.  @Waldemar_Talar_TalarZgadzam się z tym. Bardzo dziękuję za czytanie i serdecznie pozdrawiam. :) @tetu Bardzo dziękuję!  I tak, właśnie to! "Inaczej między nami wibruje" — to może najpiękniejsze zdanie o poezji, jakie dziś przeczytałam, bo wiersz to nie obiekt leżący na stole, to pole, które nas łączy i w każdym z nas rezonuje inaczej. Może dlatego wciąż zadajemy pytania i nie mamy odpowiedzi,  bo poezja nie jest odpowiedzią, jest tym pytaniem, które wciąż się zmienia, kiedy przechodzi przez kolejnego czytelnika.  "Fizyka poezji" — określenie dla czegoś, co chciałoby być zmierzone, ale istnieje właśnie w tym wymykaniu się miarom.  Dziękuję! :) @Robert Witold GorzkowskiBardzo dziękuję! :)  @lena2_Bardzo dziękuję za te miłe i ciepłe słowa. Pozdrawiam. 
    • E.T.
      westchnienie

      Przez E.T. · Opublikowano

      @lena2_ Zgrabna miniaturka. Życzę sobie więcej takich słownych westchnień.
    • Alicja_Wysocka
      Portret kochanki

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @huzarc To wiersz z gatunku tych, które zostają i dotykają głębi 
    • acatiiia
      Konsystencja (09.11.2021)

      Przez acatiiia · Opublikowano

      @violetta małe firmy mają klimat bardziej domowy, sama teraz w takiej pracuję, inaczej się patrzy na człowieka  @Wiesław J.K. dokładnie, cicho i spokojnie :)) @Annna2 bardziej czuję się zmuszona, tak bym to nazywała  Dziękuję:))
    • Berenika97
      fizyka poezji

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @violetta Bardzo dziękuję! :) Energii jeszcze mi nie brakuje, ale na jak długo? Tego nikt nie wie! :) Pozdrawiam.  @andrewBardzo dziękuję za ten piękny wiersz. Za te krople deszczu w betonowym świecie.                     Serdecznie pozdrawiam.  @Amber  Bardzo dziękuję! Ale mnie zaskoczyłaś takim oryginalnym porównaniem. Czyli fizyka i poezja to dawni kochankowie, którzy udają, że się nie znają. Siedzą teraz przy osobnych stolikach, wymieniają spojrzenia ponad menu, a kelner podaje im danie główne - kwanty z metaforą. :) @Annna2 Serdecznie dziękuję! Pozdrawiam.  @viola arvensis Dziękuję za te słowa — rumieniąc się i to bardzo. Jeszcze raz  dziękuję i pozdrawiam.  @m1234Bardzo dziekuję! Świetnie, że  ta restauracyjna scena nabrała własnego życia! Lubię ten obraz -  nieszczęsny bohater za ścianą z książkami, zegarek nadający s.o.s., a czas stoi w miejscu jak kelner z menu czekający na zamówienie.  Może właśnie tak działa poezja i fizyka razem- jedna mówi "uciekaj", druga "zostań i oblicz", a Ty siedzisz między nimi i zastanawiasz się, kto zapłaci za deser. :)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...