Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Na zegarku piąta. Ulubiona pora dnia. Zachmurzone niebo, promienie przecinające je na pół - popromienne krojenie chleba.
Na zegarku południe. Bezchmurne niebo za lasem, promienie nieatomowe - to ich blask który przedarł się przez miliardowy wszechświat.

Dzisiaj jest dzień krojenia chleba, dzielenia się rakiem z naukową elitą świata. Boże Narodzenie pod koniec września. Patrzę w ekran okna i boję się, że nie dotrwam nocy, kiedy jej kochanice, wdziękiem Homerowskich syren, kuszą pijanych przechodniów, na spędzenie chwili w raju. Syreny spod moich powiek, mają piękne oczy letniego poranka. Odbijają się w morzu. Ich włosy barwy pustyni zakładają się z wiatrem, że piękniej od niego zatańczą. Mają lekką skórę, delikatną, aksamitną. Sprzedają siebie, każdą część antycznego piękna, każdą chwilę ambrozji, jaką jest - życie. Nad ranem widzę jak wracają, ulicą długą niczym pas Ziemi. Chwieją się ze zmęczenia, zmącony wzrok przerywa ciągłość. Chłoną przez skórę drobinki powietrza nabierając życia. Mogą to zrobić w każdej chwili. Mogą.
Patrzę przez zamglone oczy na nie i nie widzę w nich siebie. Nie widzę mizernego uszytego z martwych. Jestem połamana na kawałki, obszyta nicią dentystyczną, wielką kupą części zamiennych, aparatury do podtrzymywania stalowych sporników. Nie widzę w nich ludzkich maszyn, które codziennie trzeba naoliwić, które zapomniały jak smakuje wolność, robienie wszystkiego nawet na zakazie.
Chciałabym MÓC BYĆ dziwką, która ze wstrętem daje się pochłonąć pijakowi o pustym spojrzeniu. Chciałabym móc być, tym pijakiem który wie, że jest setnym z kolei, ale to go nie przeraża. Chciałabym móc i być, jedną z wielu nieproszonych ciotek, które dziwią się, że inni się dziwią, widząc je w progu swoich mieszkań. I tym co tak strasznie klnie na swoją pracę, bo zarabia za mało, bo ogromne mieszkanie, dobry samochód, żona i syn, to niewystarczająco dużo, dla kogoś takiego jak on. Tymi co biegają na szkolnym boisku za piłką nie wiedząc, nie zdając sobie sprawy z własnej wielkości.
Móc, być na zawołanie mamy, która potrzebuje mąki na zrobienie ciasta. Być tą która może, a nie która wciąż potrzebuje mocy.

Dzisiaj jest dzień kolejnej próby. Próby przeżycia

Opublikowano

Proszę wejśc na stronę wydawnictwa Nowy Świat, zapisać się do Klubu autorów i zaabonować Twórcze pisanie Macieja Cisły. Będzie Pani wiedziała dlaczego Pani pisanie to klasyczny kicz. Niech się Pani nie martwi. Dobrze być klasykiem w każdej dziedzinie twórczości.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Klasyczny kicz, kicz po prostu, tylko klasycznie ... nie lubię szufladek. Już chyba wolę "gówno zawinięte w folie aluminiową" niż kicz.
Nie piszę pod publikę, ani do szuflady. Taką mam chyba terapię.
Z drugiej strony pani pomysł z banowaniem kogoś tam jest niejasny ... może w pani towarzystwie to przejrzysta informacja ale mój świat nie operuje takim językiem

Serdecznie pozdrawiam i dziękuję za ocenę
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Klasyczny kicz, kicz po prostu, tylko klasycznie ... nie lubię szufladek. Już chyba wolę "gówno zawinięte w folie aluminiową" niż kicz.
Nie piszę pod publikę, ani do szuflady. Taką mam chyba terapię.
Z drugiej strony pani pomysł z banowaniem kogoś tam jest niejasny ... może w pani towarzystwie to przejrzysta informacja ale mój świat nie operuje takim językiem

Serdecznie pozdrawiam i dziękuję za ocenę
Brawooooo! BlackSoul przyjm me ukłony, skłony i wyrazy zachwytu!
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ach Ty portalowy geniuszu! Klasyku Ty jeden! Znaczy się, że jak zbrodniarze :Hitler taki, Stalin taki napisali to i owo, wydali nawet, wymordowali miliony zdolnych których teksty nigdy się nie ukazały,przeszli do historii to znaczy, że łoni co - klasyk czy geniusz jeden z drugim? Hę? A taki Piotr Kitrasiewicz napisał nawet "Pisarze zapomniani", czyli pisze o miernotach pochowanych... bo nikt o nich nie wspomni? nigdy? Bo cholera cie wie, co Ty czytasz, jak masz takie zajebiaszcze poglądy....
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Maciej Cisły zaczynał w " Nowym Wyrazie", że pozwolę sobie zerżnąć z neta, co to było:
Nowy Wyraz. Miesięcznik Literacki Młodych, czasopismo wydawane w Warszawie w latach 1972-1981, nawiązujące tytułem do przedwojennego Naszego Wyrazu.

Powołane do życia w celu ułatwienia startu ówczesnemu młodemu pokoleniu literackiemu, nie ogarniało jednak całości. Publikowało utwory literackie, eseistykę i krytykę, omówienia książek. Nie opowiadało się za konkretną grupą literacką ani nie określało swego programu, przybierając charakter eklektycznego magazynu. Publikowano numery specjalne, poświęcone poszczególnym pisarzom bądź problemom, np. R. Wojaczkowi, nadrealizmowi.
Pani chyba wie, co to był nadrealizm? surrealizm i jego ciągoty do komuny, Pani akceptuje poetę który rozpoczynał karierę w takim czymś, co nie okreslało się po żadnej ze stron i dawało mozliwości wszelkim ludkom? A sama pisze Autorce, proszę wejść... itd? Nowy świat nie posiada wyłączności na sukces, znam inne światy, a topienie Autorki nielubianego tesktu we własnych poglądach przypomina mi doradzanie jeżowi, żeby się ogolił, bo kłuje, dlatego moja rada dla Pani, Pani Wando: www.bobry.pl.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Maciej Cisły zaczynał w " Nowym Wyrazie", że pozwolę sobie zerżnąć z neta, co to było:
Nowy Wyraz. Miesięcznik Literacki Młodych, czasopismo wydawane w Warszawie w latach 1972-1981, nawiązujące tytułem do przedwojennego Naszego Wyrazu.

Powołane do życia w celu ułatwienia startu ówczesnemu młodemu pokoleniu literackiemu, nie ogarniało jednak całości. Publikowało utwory literackie, eseistykę i krytykę, omówienia książek. Nie opowiadało się za konkretną grupą literacką ani nie określało swego programu, przybierając charakter eklektycznego magazynu. Publikowano numery specjalne, poświęcone poszczególnym pisarzom bądź problemom, np. R. Wojaczkowi, nadrealizmowi.
Pani chyba wie, co to był nadrealizm? surrealizm i jego ciągoty do komuny, Pani akceptuje poetę który rozpoczynał karierę w takim czymś, co nie okreslało się po żadnej ze stron i dawało mozliwości wszelkim ludkom? A sama pisze Autorce, proszę wejść... itd? Nowy świat nie posiada wyłączności na sukces, znam inne światy, a topienie Autorki nielubianego tesktu we własnych poglądach przypomina mi doradzanie jeżowi, żeby się ogolił, bo kłuje, dlatego moja rada dla Pani, Pani Wando: www.bobry.pl.

oto rycerz na starej dobrej szkapie ;) żadne z tego teksu Westerplatte żeby go piersią bronić ;) ale to miły gest dlatego uściskam w ramach podziękowania (bo tak wypada i tego właśnie chcę)

pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Maciej Cisły zaczynał w " Nowym Wyrazie", że pozwolę sobie zerżnąć z neta, co to było:
Nowy Wyraz. Miesięcznik Literacki Młodych, czasopismo wydawane w Warszawie w latach 1972-1981, nawiązujące tytułem do przedwojennego Naszego Wyrazu.

Powołane do życia w celu ułatwienia startu ówczesnemu młodemu pokoleniu literackiemu, nie ogarniało jednak całości. Publikowało utwory literackie, eseistykę i krytykę, omówienia książek. Nie opowiadało się za konkretną grupą literacką ani nie określało swego programu, przybierając charakter eklektycznego magazynu. Publikowano numery specjalne, poświęcone poszczególnym pisarzom bądź problemom, np. R. Wojaczkowi, nadrealizmowi.
Pani chyba wie, co to był nadrealizm? surrealizm i jego ciągoty do komuny, Pani akceptuje poetę który rozpoczynał karierę w takim czymś, co nie okreslało się po żadnej ze stron i dawało mozliwości wszelkim ludkom? A sama pisze Autorce, proszę wejść... itd? Nowy świat nie posiada wyłączności na sukces, znam inne światy, a topienie Autorki nielubianego tesktu we własnych poglądach przypomina mi doradzanie jeżowi, żeby się ogolił, bo kłuje, dlatego moja rada dla Pani, Pani Wando: www.bobry.pl.

oto rycerz na starej dobrej szkapie ;) żadne z tego teksu Westerplatte żeby go piersią bronić ;) ale to miły gest dlatego uściskam w ramach podziękowania (bo tak wypada i tego właśnie chcę)

pozdrawiam
"Niektórym wyizolowanym punktom oporu polskich jednostek, pozostającym poza głównymi kierunkami działań udało się bronić dłużej: Westerplatte do 7 września, Gdynia do 14 września, Kępa Oksywska do 19 września, Hel aż do 2 października." - mła nie jeździć konno mieć alergia na gzy, ale zawsze chętnie uczestniczyć we wszelkiego rodzaju czochraniach. Jak widać z załączonego wyżej urywka, nie Westerplatte broniło sie najdłużej ( a to i tak wyłącznie z powodu,że nie leżało na głównym kierunku działania hitlerowskich sukinsynów), wracając do polskiego bohaterstwa, poniżej podaję linki. Chcesz mi uścisnąć grabę? Nie boisz się grypy? W takim razie - żółwik. ( w razie wątpliwości służę instrukcją)
Fragment filmu:
www.youtube.com/watch?v=caNB43rmqTI
Całość:
www.video.google.com/videoplay?docid=-953354437692646939#
Opublikowano

" Czarna " jak zwykle w formie. Do mnie "dojechało".....żeby zrozumieć "czarną duszę", trzeba przeczytać jej teksty kilka razy, albo mieć....też czarne wnętrze. Pozdrawiam. p.s. jak widzę twój Nick...to już mi się robi ciepło :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Heh nie ma co się przejmować, sama jej często nie rozumiem ;)
Ostatnio czytałam jeden z wierszopodobnych utworów sprzed paru lat i nie ma co, nie wiem o co chodzi xD
Dziękuję za ciepłe słowo

pozdrawiam
K
Opublikowano

Od czasu pewnego pięknego opowiadania, którym mnie zauroczyłaś, zawsze głęboko analizuję twoje teksty. Nie pisz więc, że sama nie wiesz, o czym pisałaś. To twoja podświadomość ukrywa ważne rzeczy, które chcesz przekazać innym. W tym również znalazłem to "coś"....ale tamto z cynamonem było cudowne. Pozdrówka. :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • I bi bi.                          Maska, jak sam.    
    • Ot; stary raper, trep ary, rat sto.    
    • On;       - baby brak(?) - skarby bab... no.  
    • Aby łamy, karoseria i resorak mały - ba.    
    • Nie pozwólmy zafałszowywać historii… Tyle przecież jej zawdzięczamy, Poprzez liczne burzliwe wieki, Ostoją nam była naszej tożsamości,   W ciężkich chwilach dodawała nam otuchy, Gdy cierpiąc wciąż pod zaborami, Przodkowie nasi zachwyceni jej kartami, Wyszeptywali Bogu ciche swe modlitwy.   Gdy pod okrutną niemiecką okupacją, Czcić ojczystych dziejów zakazano, A pod strasznej śmierci groźbą, Szanse na edukację celowo przetrącono,   To właśnie nasza ojczysta historia, Kryjąc się w starych pożółkłych książkach, Do wyobraźni naszej szeptała, Rozniecając Nadzieję na zwycięstwa czas...   I zachwyceni ojczystymi dziejami, Szli w bój ciężki młodzi partyzanci, By dorównać bohaterom sławnym, Znanym z swych dziadów opowieści.   I nadludzko odważni polscy lotnicy Broniąc Londynu pod niebem Anglii, Przywodzili na myśl znane z obrazów i rycin Rozniecające wyobraźnię szarże husarii.   I na wszystkich frontach światowej wojny, Walczyli niezłomni przodkowie nasi, Przecierając bitewne swe szlaki, Zadawali ciężkie znienawidzonemu wrogowi straty.   A swym męstwem niezłomnym, Podziw całego świata budzili, Wierząc że w blasku zasłużonej chwały, Zapiszą się w naszej wdzięcznej pamięci…   Nie pozwólmy zafałszowywać historii… Pseudohistoryków piórem niegodnym, Ni ranić Prawdy ostrzem tez kłamliwych, Wichrami pogardy miotanych.   Nie pozwólmy by z ogólnopolskich wystaw, Płynął oczerniający naszą historię przekaz, By w wielowiekowych uniwersytetów murach, Padały szkalujące Polskę słowa.   Nie pozwólmy bohaterom naszym, Przypisywać niesłusznych win, To o naszą wolność przecież walczyli, Nie szczędząc swego trudu i krwi.   Nie pozwólmy ofiar bezbronnych, Piętnem katów naznaczyć, By potomni kiedyś z nich drwili, Nie znając ich cierpień ni losów prawdziwych.   Przymusowo wcielanych do wrogich armii, Znając przeszłość przenigdy nie pozwólmy, Stawiać w jednym szeregu z zbrodniarzami, Którzy niegdyś świat w krwi topili.   Nie pozwólmy katów potomkom, Zajmować miejsca należnego ofiarom, By ulepione kłamstwa gliną Stawiali pomniki dawnym ciemiężycielom.   Bo choć ludzie nienawidzący polskości, W gąszczach kłamstw swych wszelakich, Sami gotowi się pogubić, Byle polskim bohaterom uszczknąć ich chwały,   My z ojczystej historii kart, Czynić nie pozwólmy urągowiska, By gdy oczy zamknie nam czas, I potomnym naszym drogowskazem była.   Nie pozwólmy zafałszowywać historii…    Pośród rubasznych śmiechów i brzęku mamony, Ni kłamstw o naszej przeszłości szerzyć, W cieniu wielomilionowych transakcji biznesowych.   Nie pozwólmy by w niegodnej dłoni pióro, Kartek papieru bezradnie dotykając, O polskiej historii bezsilne kłamało, Nijak sprzeciwić się nie mogąc.   Nie pozwólmy by w polskich gmachach, Rozpleniły się o naszej historii kłamstwa, By przetrwały w wysokonakładowych publikacjach, Polskiej młodzieży latami mącąc w głowach…   Choć najchętniej prawdą by wzgardzili, By wyrzutów sumienia się wyzbyć, Wszyscy perfidnie chcący ją ukryć, Przed wielkimi tego świata umysłami,   Cynicznych pseudohistoryków wykrętami, Wybielaniem okrutnych zbrodniarzy, Nie zafałszują przenigdy prawdy Ci którzy by ją zamilczeć chcieli.   I nieśmiertelna prawda o Wołyniu, Przebije się pośród medialnego zgiełku, Dotrze do ludzi milionów, Mimo zafałszowań, szykan, zakazów.   Gdy haniebnych przemilczeń i półprawd, Istny sypie się grad, A skandaliczne padają wciąż słowa Milczeć nie godzi się nam.   Przeto straszliwą o Wołyniu prawdę, Nie oglądając się na cenę Odważnie wszyscy weźmy w obronę Głosząc ją z czystym sumieniem…   Nie pozwólmy zafałszowywać historii…  Prawdy historycznej ofiarnie brońmy, Czci i szacunku do bohaterów naszych, Przenigdy wydrzeć sobie nie pozwólmy.   Przeto strzeżmy wiernie ich pamięci, Na ich grobach składając kwiaty, Nigdy nikomu nie pozwalając ich oczernić, Na łamach książek, portali czy prasy…   Nie pozwólmy by upojony nowoczesnością świat, Zapomniał o hitlerowskich okrucieństwach i zbrodniach, By bezsprzeczna niemieckiego narodu wina, W wątpliwość była dziś poddawana.   Pamięci o zgładzonych w lesie katyńskim, Mimo wciąż żywej komunistycznej propagandy, Na całym świecie niestrudzenie brońmy, W toku burzliwych dyskusji, polemik.   O bestialsko na Wołyniu pomordowanych, Strzeżmy tej strasznej bolesnej prawdy, O tamtym krzyku ofiar bezbronnych, O niewysłowionym cierpieniu maleńkich dzieci.   Walecznych ułanów porośniętych mchem mogił,  Strzeżmy blaskiem zniczy płomieni, Pamięci o polskich partyzantach niezłomnych, Strzeżmy barwnych wierszy strofami,   Bo czasem prosty tylko wiersz, Bywa jak dzierżony pewnie oręż, Błyszczący sztylet czy obosieczny miecz, Zimny w gorącej dłoni pistolet…   Ten zaś mój skromny wiersz, Dla Historii będąc uniżonym hołdem, Zarazem drobnym sprzeciwu jest aktem, Przeciwko pladze wszelakich jej fałszerstw…                      
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...