nad trupem wysoko urodzonym

[Adam_Szadkowski]

pieszczochu ty!
szarańcza w uchu
robaczki chodzą oczom w doły
dzielisz się powoli na segmenty
a piszczysz że ho! ho!

nie chce mi się wierzyć
że oddzielona została
skóra
od skurwysyńskich zachowań
i że palce pozbawione paznokci
sprawne będą w niebie

wiążesz jeszcze piach

w czasie koronacji na ducha
pachnie miękkim jabłkiem

w pachwinie pająki
smyr smyr smyr regalia

[izabela walter]

cudny klimat. rozkoszny. pierwsze dwie najbardziej. a całość i tak świetna. pozdrawiam.

[teraa]

"pieszczochu ty!
szarańcza w uchu
robaczki chodzą oczom w doły
dzielisz się powoli na segmenty
a piszczysz że ho! ho! "

to jest tragiczne Panie Adamie... ogólnei wiersz nie jest zbyt wysokich lotów... nawet jeszcze nie startuje

są wykrzykniki a nie ma przecinków itp. wygląda to conajmniej dziwnie

ho ho - ole ole

"i że palce pozbawione paznokci
sprawne będą w niebie " - tylko to jest ładne

nie czuje tu klimatu, bardziej zapach ze studzienki kanalizacyjnej

Tera



[sub]Tekst był edytowany przez tera dnia 26-08-2004 01:31.[/sub]

[Mea Liberta]

onomatopeje nieciekawe i jeszcze to "ho! ho!". Ohyda przeplatana z delikatnością języka i wręcz czułością. Chociaż ciekawe jest to, że wiersz "spuszcza" z tonu dyskretnie w pierwszej strofie i pewniej w ostatnich dwóch.
Podoba mi się:
"skóra
od skurwysyńskich zachowań" - chociaż to zbyt dosłowne
i "wiążesz jeszcze piach", bo dla mnie to coś nowego:)
Ale to nie to, czego szukałam

[sub]Tekst był edytowany przez Mea Liberta dnia 26-08-2004 01:25.[/sub]

[Tommy Jantarek]

A ja nie moge przestać się śmiać :)) Jeszcze tak pieszczotliwie-ironicznych słów przy trupie nie słyszałem (widziałem). Już sobie wyobrażam peela z jaką pobłażliwością to mówi, i znowu umieram ze śmiechu.
Potrzeby przecinków nie widzę tu absolutnie.
"wizualizacja w tekście zmusza mnie do raptownego zasłonięcaia ust przed niekontrolowanym "pawiem""
"zapach ze studzienki kanalizacyjnej"
"Ohyda przeplatana z delikatnością języka i wręcz czułością"
Dam sobie łapę uciąć, tę którą piszę, że są to jak najbardziej przez autora pożądane reakcje :))
Adam, możesz mnie ekshumować i mów tak do mnie, mów jeszcze:))

[Tommy Jantarek]

Jeszcze pytanie do autora. Czy ten wiersz nie wynika z pewnej baaardzo ciekawej dyskusji na pewnym portalu o pewnym wysoko urodzonym?:)) Tak mi się jakoś teraz skojarzyło.

[Emilia Zone]

mam mieszane uczucia..
z jednej strony wszystko jakoś dobrze poskładane i podoba mi się
klimat w sam raz dla mnie
z drugiej jednak strony - to jest obżydliwe :)) (odkryłam amerykę)

ogólnie uważam że wiersz nie najgorszy
tytuł ładnie wprowadza do utworu
nie pasuje mi ten "pieszczoch"
trzeba by go zamienić na taki sam kontrast, ale bez tego słowa

wiersz w sam raz dla osoby (czyli mnie) która właśnie skończyła niedawno lekturę "Trup" (czyli wszystko o rozkładzie) :)))

najbardziej podoba mi się początek
jednak reszta nie odstaje tak bardzo..

ogólnie u mnie na plus :)

pozdrawiam
Emilka

[Wuren]

Hmm...
Przyznaję bez bicia - chyba nie rozumiem co poeta... itd :)
[edytowany fragment: może nie co poeta, a po co poeta :) ]
Bo to jest tak:
1) jesli to żart, to - przynajmniej dla mnie - niezbyt (przepraszam za słowo w tym kontekscie) SMACZNY :)
2) jeśli to na powaznie, to jakoś tak wyobrażam sobie rozmowę z trupem, a odpowiada, wypluwając grudki ziemi, zęby i grozi palcem, z którego płatami schodzi skóra, (paznokci wszak juz nie ma...)

Pozdrawiam
Wuren
[sub]Tekst był edytowany przez wuren dnia 26-08-2004 08:44.[/sub]

[Anastazja.P]

mnie podoba sie ten ironizacyjny zabieg, napisałam wiersz w podobnym klimacie "post mortem", Autor nie opisał nic, co byłoby obce, zwyczajnie: następstwa "eksploatacji" człowieka, w powiązaniu łańcuchowym, najpierw my, potem nas :)) Pozdr. Ana.

[TMZ]

Trzeba coś wiedzieć, żeby zrozumieć ten wiersz (zawieszony w kontekście). Skoro mowa o człowieku, to pomińmy poezję (i w tym wierszu także).
"Pieszczoch" salonów i władzy - zgoda. Ale czy "wysoko urodzony"? To potomek biednej szlachty litewskiej. Tytuł właściwy byłby chyba "nad trupem wysoko pochowanym".
Pomieszanie emocji (peela) zbyt widoczne, żeby to pominąć. Ale ludzkie. Jak błędy i wybaczanie - o tym Adamie chyba już wiesz. "Skurwysyństwo zachowań" - jeśli znaczy grzeszność naszej, każdego duszy - można zrozumieć.
Reszta jest opisem i śmiechem, który sluży złapaniu dystansu (bo nie podejrzewam, że to żart dla sztuki).
Pozdrawiam.

[Aneta Paradysz]

„stojąc u wezgłowia odchodzącego” jedni potrafią się zdystansować inni nie
Adam pokazuje, jak zrobić to skutecznie
że o wartościach przekazu nie wspomnę


pozdrawiam autora
A.

[Lourds Nowak]

Przypomina mi to barokowe: "Cny młodziku, migdaliku....", pomysł nie nowy, dużo frustracji, polskiego cieszenia się z nieszczęścia drugiego.
Jestem zawiedziona, uważam, że akurat Pana stać na więcej, pozdrawiam.

[Dorma]

OOO.Nawet chyba rozumiem o co chodzi w wierszu a nawet o kim jest...

Czyzbym dorastala do Twojej poezji Adamie?

Co do klimatu to jednak zupelnie nie moj klimat