Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

kwintesencja

Użytkownicy
 Pokaż profil  Zobacz aktywność

  • Postów

    1 721

  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    6

 Typ zawartości 

Treść opublikowana przez kwintesencja

  1. kwintesencja
    @Jacek_Suchowicz nie zaprzeczę, co nie zmienia faktu, że chociaż w kłamstwie żyć nie chcę, to z pewnymi prawdami na karku lekko nie jest, pozdrawiam Cię :) @Nata_Kruk dziękuję Ci i pozdrawiam :)
  2. kwintesencja
    @Jacek_Suchowicz kiedy już dostanie odpowiedzi na niektóre pytania może pożałować
  3. kwintesencja
    @sowa dziękuję, ten temat we mnie narastał i rośnie nadal, aż musiałam się wypisać, pozdrawiam serdecznie :)
  4. kwintesencja
    @Franek K Tekst świetnie napisany, a klimat w moim odczuciu podobny do tego u Szymborskiej w wierszu pod tytułem "Czwarta nad ranem"
  5. kwintesencja
    Przyjemnie jest być przeciętnym, jak już się to zaakceptuje, pozdrawiam :)
  6. kwintesencja
    @Waldemar_Talar_Talar czas żyje własnym życiem, w przeciwieństwie do mnie, pozdrawiam :)
  7. kwintesencja
    refluks, to rzecz okropna... łącze się w bólu
  8. kwintesencja
    W nieznaną wylewa się przestrzeń Ciąg dalszy, nieznany nam jeszcze Wykracza nad wielkie pytania Wyłaniać się lubi z kontekstu Zdań długich, pozornie bez sensu I zgłupieć mądremu pozwala Lecz dobrze pozostać w tej matni Tam człowiek w człowieku potrafi Tak długo, dobitnie się przejrzeć Rozwiązać niezbędne równania Ogarnąć umysłem arkana Aż pojmie, że lepiej nie wiedzieć
  9. kwintesencja
    @Starzec nie wiem czemu, ale przypomniała mi się scena z serialu Woody'ego Allena, który zabrał ze sobą do fryzjera zdjęcie Jamesa Deana i liczył, że jakkolwiek wpłynie to na efekt końcowy jego fryzury ::
  10. kwintesencja
    @Manekchyba najbardziej optymistyczny tekst jaki ostatnio czytałam, interpretuję go w duchu sentencji "dum spiro, spero"
  11. kwintesencja
    @AnnaIraM lubię poezję jesienną, pozdrawiam :)
  12. kwintesencja
    a pierwotny zamiar był zupełnie inny...
  13. kwintesencja
    @Jacek_Suchowicz ciekawe zakończenie, miała być Balladyna, wyszły wampirze śpiące królewny, ale to już jak kto lubi
  14. kwintesencja
    @Rafael Marius ja tam nic złego w tym nie widzę, jeśli jest umiejętnie zastosowana. Może to być ciekawy zabieg, zwłaszcza gdy nadaje niezwykłość zwyczajności, pozdrawiam
  15. kwintesencja
    udało Ci się to, piękny tekst, pozdrawiam :)
  16. kwintesencja
    @bajaga1 zupełnie tego nie zauważyłam! dziękuję :)
  17. kwintesencja
    @OloBolo podzielam Twoje zdanie :) Jakkolwiek górnolotnie to zabrzmi, tylko miłość mnie trzyma na powierzchni na tym najgorszym ze światów ;)
  18. kwintesencja
    @Rafael Marius bardzo przemawia do mnie ta forma, niezwykle płynnie się czyta, szanuję
  19. kwintesencja
    @BPW ciekawy dialog z Panią Szymborską, pozdrawiam :)
  20. kwintesencja
    przestałam uciekać i nie żałuję dobry tekst, pozdrawiam :)
  21. kwintesencja
    cudne! w dodatku dobrze napisane, pozdrawiam :)
  22. kwintesencja
    Uważam, że ze zdradą już tak bywa, że kiedy już do niej dojdzie, to dobrego wyjścia z sytuacji nie ma... pozdrawiam :)
  23. kwintesencja
    @Ziolek1996 Postawiłeś pytania elementarne, jednak nie wiem do końca jak na nie odpowiedzieć, bo chyba każdy piszący miał trochę inną drogę. Ja po prostu pewnego dnia postanowiłam spróbować napisać wiersz i potraktowałam to jako terapię. Odnalazłam poetyckie fora (uważam, że warte polecenia jest tylko to), co zmotywowało mnie do częstego publikowania wierszy, po około miesiącu poetyckich prób można powiedzieć, że „złapałam rytm”, bo pisałam codziennie, ale to nie znaczyło, że pisanie wychodziło mi samo. Zauważyłam, że im dłuższy mam staż pisania, tym dłuższy czas powstania każdego wiersza. Wynika to z tego, że potrafię spojrzeć na to, co piszę krytycznie i umiem ocenić, kiedy tekst naprawdę jest gotowy. Pozdrawiam :)
  24. kwintesencja
    @Rafael Marius otóż to, trzeba się mieć na baczności, piękno bywa jadowite, pozdrawiam :) @OloBolo dziękuję, zapraszam serdecznie!
  25. kwintesencja
    Ekspansja rozkwitu leniwie się płoży Przygnała w rewiry odległe dla wzroku Zbłąkane sylwetki, chcą koc swój położyć A zanim położyć - skosztować owoców Dwie siostry (tak zwykł się zaczynać ten dramat) Dla świata zgubione znalazły krzew jagód Dojrzałe, aż pękać próbują im w palcach Więc wzięły po jednej, jedynie dla smaku Po dwóch dla słodyczy a dziesięć na zapas Te większe najszczodrzej chce podać swej siostrze Lecz ta już zasnęła, uleciał z niej zapał Sprawdziła w atlasie - śmiertelnie trujące
×
×
  • Dodaj nową pozycję...