kwintesencja

@x l a x fajne, szanuje tym bardziej, że mi nigdy limeryk nie wyszedł

@Cor-et-anima tak mi się ta piękna piosenka rezerwatu przypomniała… https://youtu.be/VZ_JAs0JljQ Dobrze mi tytuł sugeruje, że Ciebie także inspirowała?

Obietnica z rodzaju tych, których wiem, że i tak nie dotrzymam ;)

@bronmus45 zgadzam się z memem, gdy człowiek dba tylko o pozory, to już zwykle nie dba o czyny

@Krzysica-czarno na białym W tak pięknej rutynie można żyć! (Byle w zdrowiu i w zgodzie)

@GrumpyElf Ach! to dla Ciebie dobrego dnia w takim razie, nie wiedziałam, że jesteśmy w różnych strefach czasowych ;)

@GrumpyElf Przeczytałam i długo musiałam nad tym pomyśleć, przypomniały mi się momenty mojej największej życiowej bezsilności, dobitnie zrozumiałam wtedy, że ta walka nigdy nie była wyrównana, że ode mnie zależy tylko, czy zaakceptuje to i będę żyć z tym co sobie sama zgotowałam, czy się poddam, co z kolei będzie stratą tylko dla mnie, ale człowiek musi poruszyć niebo i ziemie i nawalać tymi pięściami w mur (a później i samą głową) i dopiero zrozumie Cały tekst dobry, bardzo podoba mi się zwłaszcza "by pragnienie bycia kimś innym nie uczyniło mnie bezdomną" bardzo to trafione, mądre i przenikliwe, cieszę się, że było mi dane przeczytać ten tekst, pozdrawiam Cię

@GrumpyElf Dziękuję :D Ja tak patrząc po tym tekście, to chyba jeszcze nie do końca się wygrzebałam mentalnie z czasów lockdownu, łatwiej przychodzi mi izolacja, niż bycie z ludźmi (poza tymi najbliższymi oczywiście) i jakoś to tak ze mnie wylazło w tym wierszu, cieszę się, że czyta się gładko, starałam się uładzić wszystko, co mi zgrzytało, pozdrawiam Cię i życzę spokojnej nocy :)

czasem zdanie to nie jest w stanie przejść przez zaciśnięte gardło, ale kiedyś spróbuję, może metoda się sprawdzi ;) pozdrawiam!

@Stary_Kredens To prawda, może kiedyś trochę wrócę do muzykowania, kto wie? Lubię akordeon, można na nim wymiatać ;) no cóż, wielka to niesprawiedliwość losu, że najlepiej zaczynać się uczyć gry na instrumencie w tak młodym wieku, jak 7-8 lat, wtedy jeszcze przecież tak wiele zależy od tego, czy w ogóle ktoś dziecko zachęci i wesprze... Serdecznie pozdrawiam!

@janofor bardzo dobry tekst, pozdrawiam :)

niektóre plamy są niespieralne, ale warto spróbować... pozdrawiam :)

@Tectosmith Wszystko to piękne, barwne i napełniające mnie spokojem, bardzo dobry tekst, tez lubię się czasem zainspirować fotografią

@helenormeller po rozszerzeniu z historii w liceum i sporej dawce przedmiotów historycznych na studiach bardzo doceniam wszystkie te lekcje, ale muszę przyznać, że miałam szczęście do dobrych historyków ja na razie nie potrafię tego zaakceptować i nie chcę do tego dopuścić, ale myślę, że dzień, w którym się z tym pogodzę będzie dla mnie znacznikiem końca młodości

@Amber bardzo ładne słownictwo, miasto jej nie służy, za to u mnie na wsi było w tym tygodniu biało!

mam za sobą epizod (bagatela dwunastoletni) chodzenia do szkoły muzycznej i grania, nie wiem jak było w przypadku Autorki, ale w moim przypadku zabrakło zapału i oddania sprawie, "siedzenie na zydelku" i występy przed publicznością, to tylko wierzchołek góry lodowej, po czasie, aby dać upust mojej potrzebie twórczej wybrałam w pisanie i nie żałuje ;)

@Czarek Płatak nigdy nie byłam na kwasie, dzięki za przybliżenie tematu ;)

@Czarek Płatak bardzo ciekawy koncept i dobrze zrealizowany, szanuje

Dlaczego uważasz, że nie ma nic? Szczerze wątpię

@kwintesencja @Starzec @Jacek_Suchowicz @Tectosmith @goździk @Łukasz Jasiński@Rafael Marius@Nata_Kruk@Deonix_@Kwiatuszek@violetta Dziękuję Wam bardzo za serduszka i serdecznie pozdrawiam!

@Dag dziękuję, nawet nie wiem co odpowiedzieć na tak piękny komplement, tyle tylko powiem, że mnie wzruszył, pozdrawiam serdecznie :)

@Amber dziękuję ;) pozdrawiam serdecznie!

@Waldemar_Talar_Talar Podoba mi się napełnia ciepłem i nadzieją, pozdrawiam serdecznie :)

Wracajmy! Coś wisi w powietrzu Wracajmy do naszej pustelni Tam cisza w przytulnym jej wnętrzu Przywita nas winem korzennym Tu byle ochota i popęd Buzuje pod linią napięcia Tam popęd i byle ochotę Rozmienię na drobne i przegnam Z pasemek koszyki zaplotę A lepkie kosmyki pajęczyn Rozgarnę przydługim paznokciem, Pochłonę w zaciszu pustelni Szarańczę pławiącą się w miodzie… Jedynym sposobem, by przetrwać Jest w końcu dać zgubić się drodze

@Franek K „o pierwszym wrzasku” napisało mi się ze względu na to, że gwałtowne wybudzenie z koszmaru o świcie przywołuje skojarzenie z wyrażeniem „o brzasku”, ale przyznam, że zastanawiałam się nad tym wersem, pozdrawiam :) @Marek.zak1 dziękuję :) chyba samej sobie chciałam dodać otuchy, nic mnie tak nie uspokaja jak myśl, że „mogę uciec”, jak napisałam wyżej wrzask jest tam nieprzypadkowy, lecz może trochę zgrzytać, pozdrawiam :)